Σε πλήρες αδιέξοδο η αγορά: Το παραεμπόριο και η έλλειψη ρευστότητας οδηγούν στην καταστροφή

Η κυβέρνηση αδιαφορεί για την πάταξη του παρεμπορίου και την αντιμετώπιση της έλλειψης ρευστότητας

Σε συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη ανάμεσα στους προέδρους των τριών Επιμελητηρίων της πόλης (Βιομηχανικό, Βιοτεχνικό και Εμπορικό) και τον Γενικό Γραμματέα Εμπορίου και Καταναλωτή συζητήθηκαν όλα τα προβλήματα του επιχειρηματικών κόσμου, με το παραεμπόριο και την έλλειψη ρευστότητας να κυριαρχούν. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα σημαντικά θεωρούνται επίσης και τα προβλήματα στη φορολογία και τη ρύθμιση των οφειλών, που λειτουργούν ανασταλτικά στην επίτευξη αναπτυξιακών ρυθμών.

Είναι αποδεδειγμένο ότι το επιχειρείν είναι σύμφυτο με τον Έλληνα, αφού άνθισε ακόμα και κάτω από τις πλέον αντίξοες συνθήκες σε όλη την ιστορική πορεία αυτού του λαού. Ακούγεται οξύμωρο αυτοί που δίδαξαν επιχειρηματικότητα στον κόσμο, να κλείνουν σήμερα τις επιχειρήσεις τους, γιατί όπως επιμένουν οι χαρτογιακάδες των Βρυξελλών «δεν είναι ανταγωνιστικές». 

Το πρόβλημα της ρευστότητας είναι μείζον για κάθε επιχείρηση, μια και από αυτή εξαρτάται η επιβίωσή της. Ο περιορισμός της πρόσβασης σε ρευστό μπορεί να γονατίσει ακόμα και κολοσσούς και αυτό συνέβη το 2009, όταν οι  παραπαίουσες ιδιωτικές τράπεζες κατάργησαν, εν μία νυκτί, το πλαφόν για τις επιχειρήσεις και σταμάτησαν την παροχή επιχειρηματικών δανείων. Η συμπεριφορά όμως αυτή των τραπεζών ήταν πολιτικά επιβεβλημένη, προκειμένου να προχωρήσει η ανακεφαλαιοποίησή τους. Άμεση συνέπεια ήταν το κλείσιμο πολλών επιχειρήσεων και τη φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό, αφού πλέον το κλίμα στην Ελλάδα είχε καταστεί εχθρικό. Το πάγωμα της επιχειρηματικότητας εκτόξευσε την ανεργία και έτσι άνοιξε ο κύκλος της φτωχοποίησης των Ελλήνων. Ίσως να είναι υπεραπλουστευμένη η σκέψη, αλλά σίγουρα δεν απέχει πολύ απ’ την πραγματικότητα.

Αν η διακοπή της ρευστότητας αποτέλεσε τον ξαφνικό θάνατο για τις ελληνικές επιχειρήσεις, το παραεμπόριο ήταν το καρκίνωμα που παρέλυε δυνατότητα αντίδρασης. Φυσικά παραεμπόριο και λαθρομετανάστευση συνδέονται άρρηκτα, αφού αυτό αποτελεί τον κύριο πόρο επιβίωσης, εκτός από την εγκληματικότητα, για όσους εισέρχονται παράνομα στη χώρα. Θα πρέπει όμως να διευκρινιστεί ότι οι φουκαράδες, που προσπαθούν να επιβιώσουν πουλώντας παράνομα και λαθραία προϊόντα, σε απλωμένα σεντόνια στους κεντρικότερους δρόμους της πόλης, δεν είναι αυτοί που τα έφεραν στη χώρα. Αποτελούν και αυτοί θύματα εκμετάλλευσης, ακούσια όργανα ενός σχεδίου εξόντωσης της ελληνικής οικονομίας. Η λογική σειρά των πραγμάτων έχει την αρχή της στο λαθρεμπόριο, που με τη σειρά του χρησιμοποιεί τους λαθρομετανάστες για τη διοχέτευση των παράνομων προϊόντων στην αγορά.

Εύκολα διαπιστώνει λοιπόν κανείς ότι η μη πάταξη του λαθρεμπορίου και το άνοιγμα των συνόρων στη λαθρομετανάστευση είναι επίσης ζητήματα πολιτικών επιλογών. Πόσο σημαντικό είναι άραγε να κατασχεθούν μερικές χιλιάδες λαθραία προϊόντα που πουλιούνται στην Τσιμισκή, όταν φτάνουν καθημερινά καραβιές από κοντέινερ γεμάτα με ίδια αντικείμενα; Γιατί κανείς δεν ακουμπάει τις εκατοντάδες παράνομες αποθήκες, που λειτουργούν ακόμα και σε κεντρικά σημεία της πόλης;

Συμπερασματικά τόσο το παραεμπόριο όσο και η έλλειψη ρευστότητας οφείλονται  σε πολιτικές επιλογές ή έστω αδυναμίες και μάλιστα αυτών των ίδιων πολιτικών, που σήμερα παρουσιάζονται ως «σωτήρες». Είναι καιρός οι Έλληνες να δουν την αλήθεια κατάματα και να κατανοήσουν ότι δεν υπάρχει έξοδος, όσο επιμένουν στις ίδιες επιλογές. Αυτοί που οδήγησαν τη χώρα εδώ ούτε θέλουν ούτε μπορούν να τη βγάλουν από την κρίση. Καλό θα ήταν επίσης να τελειώνει και το παραμυθάκι του «πρώτη φορά αριστερά». Οι κάθε είδους συνιστώσες και τα μορφώματα των δεκαδικών ποσοστών δεν έγιναν ποτέ κυβέρνηση από μόνα τους. Είναι το ίδιο παλιό κατεστημένο, που μετασχηματίστηκε και φόρεσε καινούριο προσωπείο.