Η αυτοπαρουσιαζόμενη ως «αντιμνημονιακή» συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με την ανεδαφική και αλλοπρόσαλλη τακτική με την οποία διαχειρίζεται την εξουσία εδώ και 5 μήνες, το μόνο που κατάφερε είναι να βυθίσει ακόμη περισσότερο την Χώρα στον βούρκο του Μνημονίου.
Με τα πεπραγμένα της, δημιούργησε ένα τεχνητό δίλημμα, δίχως καμία εναλλακτική πρόταση, ότι δηλαδή ή θα υπάρξει αποδοχή νέων σκληρών μνημονιακών μέτρων για να μείνει η Χώρα στην ευρωζώνη ή θα οδηγηθούμε σε μια ρήξη με τους δανειστές, χωρίς ασφαλιστικές δικλείδες, η οποία θα σημάνει μια άμεση όσο και γενικευμένη καταστροφή.
Η προεκλογική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ανεδαφική, άνευ στρατηγικής και ως εκ τούτου πλήρως καταστροφική ως προς την τωρινή εφαρμογή της. Αντί να προετοιμαστεί καταλλήλως για την ανάληψη της εξουσίας (κάτι το οποίο αποτελούσε αναπόφευκτο μονόδρομο), αντί να φροντίσει να επεξεργαστεί ένα ρεαλιστικό πλάνο αντιμετώπισης των διεθνών τοκογλύφων, αντί να σχεδιάσει εναλλακτικούς τρόπους διαφυγής από την μέγγενη του Μνημονίου, προτίμησε την ψηφοθηρική δημαγωγία, μόνο και μόνο για να γευθεί την εξουσία και να κορέσουν έτσι την πείνα τους διάφορα αριστερά λιγούρια. Αντί να εντοπίσει και να περιγράψει τον βαθύ πυρήνα της μνημονιακής κατοχής και να επιχειρήσει να δώσει ως κυβερνητική εξουσία το «φιλί της ζωής» σε μια Χώρα με τεράστια εθνικά, κοινωνικά, οικονομικά, δημογραφικά προβλήματα, προτίμησε αυτούς τους πέντε μήνες να ευχαριστήσει μόνο κάποιες συγκεκριμένες συντεχνίες (π.χ. ΕΡΤ) και να περάσει νομοσχέδια (ιθαγένεια, τζαμί) τα οποία αποτελούν βόμβα στον εθνικό κορμό της Χώρας.
Οι νυν κυβερνώντες, κυλιόμενοι ολοένα και πιο πολύ στα βρώμικα βαλτόνερα της μνημονιακής κατοχής, μεταμορφώνονται σε πιστά αντίγραφα των προηγούμενων δωσιλογικών κυβερνήσεων, έχοντας απωλέσει κάθε πιθανό ηθικό πλεονέκτημα που θα τους άφηνε ο πρότερος αντιμνημονιακός βίος. Τώρα, στην «καλύτερη» των περιπτώσεων, εκλιπαρούν τους διεθνείς τοκογλύφους για την επίτευξη μιας συμφωνίας, η οποία θα οδηγήσει σ΄ένα νέο Μνημόνιο, με ακόμη χειρότερους όρους και προϋποθέσεις, που θα κάνουν περισσότερο δυσβάσταχτες τις αλυσίδες της σύγχρονης σκλαβιάς
Η αυτοπαρουσιαζόμενη ως «αντιμνημονιακή» συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με την ανεδαφική και αλλοπρόσαλλη τακτική με την οποία διαχειρίζεται την εξουσία εδώ και 5 μήνες, το μόνο που κατάφερε είναι να βυθίσει ακόμη περισσότερο την Χώρα στον βούρκο του Μνημονίου.
Με τα πεπραγμένα της, δημιούργησε ένα τεχνητό δίλημμα, δίχως καμία εναλλακτική πρόταση, ότι δηλαδή ή θα υπάρξει αποδοχή νέων σκληρών μνημονιακών μέτρων για να μείνει η Χώρα στην ευρωζώνη ή θα οδηγηθούμε σε μια ρήξη με τους δανειστές, χωρίς ασφαλιστικές δικλείδες, η οποία θα σημάνει μια άμεση όσο και γενικευμένη καταστροφή.
Η προεκλογική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ανεδαφική, άνευ στρατηγικής και ως εκ τούτου πλήρως καταστροφική ως προς την τωρινή εφαρμογή της. Αντί να προετοιμαστεί καταλλήλως για την ανάληψη της εξουσίας (κάτι το οποίο αποτελούσε αναπόφευκτο μονόδρομο), αντί να φροντίσει να επεξεργαστεί ένα ρεαλιστικό πλάνο αντιμετώπισης των διεθνών τοκογλύφων, αντί να σχεδιάσει εναλλακτικούς τρόπους διαφυγής από την μέγγενη του Μνημονίου, προτίμησε την ψηφοθηρική δημαγωγία, μόνο και μόνο για να γευθεί την εξουσία και να κορέσουν έτσι την πείνα τους διάφορα αριστερά λιγούρια. Αντί να εντοπίσει και να περιγράψει τον βαθύ πυρήνα της μνημονιακής κατοχής και να επιχειρήσει να δώσει ως κυβερνητική εξουσία το «φιλί της ζωής» σε μια Χώρα με τεράστια εθνικά, κοινωνικά, οικονομικά, δημογραφικά προβλήματα, προτίμησε αυτούς τους πέντε μήνες να ευχαριστήσει μόνο κάποιες συγκεκριμένες συντεχνίες (π.χ. ΕΡΤ) και να περάσει νομοσχέδια (ιθαγένεια, τζαμί) τα οποία αποτελούν βόμβα στον εθνικό κορμό της Χώρας.
Οι νυν κυβερνώντες, κυλιόμενοι ολοένα και πιο πολύ στα βρώμικα βαλτόνερα της μνημονιακής κατοχής, μεταμορφώνονται σε πιστά αντίγραφα των προηγούμενων δωσιλογικών κυβερνήσεων, έχοντας απωλέσει κάθε πιθανό ηθικό πλεονέκτημα που θα τους άφηνε ο πρότερος αντιμνημονιακός βίος. Τώρα, στην «καλύτερη» των περιπτώσεων, εκλιπαρούν τους διεθνείς τοκογλύφους για την επίτευξη μιας συμφωνίας, η οποία θα οδηγήσει σ΄ένα νέο Μνημόνιο, με ακόμη χειρότερους όρους και προϋποθέσεις, που θα κάνουν περισσότερο δυσβάσταχτες τις αλυσίδες της σύγχρονης σκλαβιάς