Ολοκληρώθηκαν οι εκλογές στην Τουρκία και πολλά γράφτηκαν σχετικά με την μη αυτοδυναμία του κόμματος AKP, του Ερντογάν, καθώς και για τον θρίαμβο του φιλοκουρδικού κόμματος, HDP, το οποίο έσπασε το «φράγμα» του 10% και εισήλθε στην κουρδική βουλή, με 12,95% και 79 βουλευτές. Το σίγουρο είναι ότι το αποτέλεσμα των εκλογών σηματοδοτεί μία κυβέρνηση συνεργασίας, πιθανότατα με τους Γκρίζους Λύκους.
Τι σημαίνουν, όμως, για την Ελλάδα όλα τα παραπάνω; Κοιτώντας κανείς την σύνθεση του τουρκικού κοινοβουλίου, ευθέως αντιλαμβάνεται ότι ουδεμία διαφορά δύναται να υπάρξει στον τρόπο που η Τουρκία αλληλεπιδρά με την Ελλάδα. Συγκεκριμένα πρώτο κόμμα είναι το κόμμα Νταβούτογλου με 40,88%. Δεύτερο είναι το κεμαλικό CHP με 25,16%, ενώ τρίτο είναι το κόμμα των Γκρίζων Λύκων, MHP, με 16,44% και τέταρτο το κόμμα HDP με 12,95%.
Έχουμε, λοιπόν, τρία κόμματα που πιστεύουν στην επιθετική τουρκική εξωτερική πολιτική και συμφωνούν στην επεκτατική πολιτική της ανασύστασης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που πρεσβεύει ο τούρκος πρωθυπουργός, Αχμέτ Νταβούτογλου. Ο κυβερνητικός συνασπισμός θα συναφθεί μεταξύ δύο από αυτά τα κόμματα, των οποίων οι διαφορές εδράζονται περισσότερο σε θρησκευτικά ζητήματα, παρά σε ουσιαστικά. Η κύρια διαφωνία μεταξύ των δύο πρώτων κομμάτων, άλλωστε, είναι μεταξύ του φονταμενταλιστικού και του κοσμικού Ισλάμ.
Σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής και διμερών σχέσεων, λοιπόν, οι τουρκικές εκλογές δεν επεφύλαξαν καμία ουσιαστική αλλαγή για τα δρώμενα που απασχολούν το επιτελείο του ΥΠΕΞ. Ίσως, λόγω της μελλοντικής συμμετοχής των Γκρίζων Λύκων στον κυβερνητικό σχηματισμό, τα πράγματα να γίνουν λίγο χειρότερα, όμως και αυτό είναι αμφίβολο γιατί η κατάσταση είναι ήδη τραγική, ώστε να μπορεί να καταστεί χειρότερη. Ήδη η τουρκική επιθετικότητα εκδηλώνεται σε πολλαπλά μέτωπα, από την Θράκη, μέχρι το Νότιο Αιγαίο και τις μυριάδες των λαθρομεταναστών, που διαβαίνουν τα χερσαία και θαλάσσια σύνορα των δύο χωρών. Επιπροσθέτως των παραπάνω, η στενή συνεργασία στις προκλήσεις μεταξύ Αλβανίας – Τουρκίας, μας δείχνει ότι συντόμως η κατάσταση θα καταστεί ακόμα πιο εκρηκτική.
Σε επίπεδο διαχείρισης της εσωτερικής καταστάσεως στην Τουρκία, η είσοδος στη Βουλή του φιλοκουρδικού κόμματος, δείχνει το πεδίο της αντιπαραθέσεως μεταξύ των τουρκικών κομμάτων στο μέλλον. Ο Ερντογάν απέτυχε να διαχειριστεί και να αποσιωπήσει την κουρδική μειονότητα, με αποτέλεσμα αυτή να καταφέρει να μπει στο τουρκικό κοινοβούλιο. Αυτό δείχνει ότι η αποσταθεροποίηση της Τουρκίας προχώρησε ακόμα περισσότερο, γεγονός που προκαλεί ανάμικτα συναισθήματα στους γνωρίζοντες, αφού μία ασταθής Τουρκία μπορεί να γίνει μέχρι και επικίνδυνη, εξωτερικεύοντας τα εσωτερικά της προβλήματα.
Ο δε χάρτης των εκλογικών αποτελεσμάτων, οφείλει να καταστεί μία προειδοποίηση για την Ελλάδα, αφού φαίνεται ξεκάθαρα το πώς τα πλούσια παράλια της Τουρκίας εξέλεξαν το κοσμικό κεμαλικό κόμμα, η φτωχότερη Ανατολή ψήφισε μαζικά τον Ερντογάν, ενώ οι χώροι που περικλείεται η κουρδική μειονότητα φαίνονται από τα αποτελέσματα στα σύνορα Τουρκίας – Ιράκ – Συρίας. Αυτό μπορεί να είναι και το μέλλον της Ελλάδος αν συνεχιστεί η καταστροφική εσωτερική πολιτική, που φιλοδοξεί να δώσει ακρίτως την ελληνική ιθαγένεια σε αλλοδαπούς.
Εν κατακλείδι, οι τουρκικές εκλογές σηματοδοτούν μία νέα εποχή στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, χωρίς να αλλάζουν την υφή τους. Οι τούρκοι θα συνεχίσουν την προκλητικότητά τους και θα συνεχίσουν να έχουν τις διεκδικήσεις τους, με την αποσταθεροποίησή τους να συντελεί σε ακόμα πιο επικίνδυνες καταστάσεις, αντί να τους σπρώχνει σε εσωστρέφεια. Το ΥΠΕΞ θα πρέπει να δει πολύ σοβαρά τις εξελίξεις, αντί να συμμετέχει σε χοροεσπερίδες με τους Γκρίζους Λύκους, δείχνοντας μία κατάσταση απόλυτης αποχαύνωσης και άγνοιας της επικινδυνότητας της κατάστασης.