Η αποκαθήλωση της Αριστεράς

Η «σκληρή» διαπραγμάτευση αποτελεί την τρανότερη απόδειξη για τον πραγματικό χαρακτήρα της ελληνόφωνης Αριστεράς. Βαθιά αντεθνική και κατ' εξοχήν κρατικοδίαιτη, η Αριστερά σήμερα βρίσκεται ενώπιον ενός τρομερού αδιεξόδου: αδυνατεί να προχωρήσει σε ρήξη με τους δανειστές διότι απλούστατα ρήξη σημαίνει απώλεια των προνομίων που απολαμβάνουν οι αριστεροί και αριστερίζοντες στο καθεστώς της μεταπολίτευσης.

Ως εκ τούτου και παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις κατά την προεκλογική και κατά τις πρώτες εβδομάδες της μετεκλογικής περιόδου, η Αριστερά και οι ψοφοδεξιοί συνοδοιπόροι της των ΑΝΕΛ, κάθε άλλο παρά εργάζονται για τα συμφέροντα του Ελληνικού Λαού: δεν επιδιώκουν τη ρήξη, επιδιώκουν αντίθετα μια συμφωνία την οποία σκοπίμως ονομάζουν «έντιμο συμβιβασμό». Τί είναι όμως κατά την Αριστερά ο περίφημος «έντιμος συμβιβασμός»;

Ο «έντιμος συμβιβασμός» είναι η υποταγή της ελληνικής κυβέρνησης στις ορέξεις των τοκογλύφων η οποία όμως θα επέλθει υπό όρους τέτοιους ώστε να τυγχάνει επικοινωνιακής εκμετάλλευσης από την μαρξιστική προπαγάνδα στην Ελλάδα.

Με απλά λόγια, στόχος της κυβέρνησης δεν είναι η απελευθέρωση των Ελλήνων από τη δουλεία των τόκων, αλλά η διατήρηση των προκλητικών προνομίων της Αριστεράς και κατ' επέκταση, η παραμονή της στην εξουσία.

Υπό αυτό το πρίσμα δύναται να ερμηνευθεί το γεγονός ότι η Αριστερά επιδιώκει να καλύψει την υποτακτική πολιτική της έναντι των δανειστών πίσω από κινήσεις καθαρά ρουσφετολογικού και ψηφοθηρικού περιεχομένου, τις οποίες επιδιώκει να εμφανίσει ως φιλολαϊκές. Δημιουργείται λοιπόν η εξής πραγματικότητα: η «αντιμνημονιακή» κυβέρνηση διατηρεί κανονικά τον ΕΝΦΙΑ και τα σκληρά και άδικα φορολογικά μέτρα για τον Λαό μας, εντούτοις φροντίζει να αποκαταστήσει στελέχη και ψηφοφόρους της, επαναδιορίζοντάς τους στο κομματικό δημόσιο.

Προς εξαπάτηση της κοινής γνώμης μάλιστα, επιδιώκει να παρουσιάσει την επαναπρόσληψη των κρατικοδίαιτων «επαναστατών» ως αποκατάσταση της δημοκρατίας και άρση των μνημονιακών πολιτικών!

Κατ' αυτό τον τρόπο, η Αριστερά έχτιζε και συνεχίζει να χτίζει τους μύθους της: η εξυπηρέτηση των δικών της, βαφτίζεται ως εξυπηρέτηση του λαϊκού συμφέροντος, ενώ επί της ουσίας όχι μόνο δεν το εξυπηρετεί αλλά μάλλον το ζημιώνει. Αναλογιζόμενος δε κανείς το μέγεθος του δημοσίου τομέα στο ελληνόφωνο Κράτος, μπορεί κάλλιστα να συμπεράνει πως η Αριστερά κοστίζει πανάκριβα στους Έλληνες. Πώς να σώσουν την Ελλάδα εκείνοι που την ξεζούμισαν και συνεχίζουν να την ξεζουμίζουν;

Στο δια ταύτα, οι μεγάλες «αντιμνημονιακές» νίκες της κυβέρνησης δεν είναι παρά η συντήρηση του κομματικού Κράτους και όλων των εγγενών παθογενειών του. Διόλου τυχαία, οι μόνοι που νιώθουν ικανοποιημένοι και πανηγυρίζουν σήμερα, πέντε μήνες μετά τον σχηματισμό της κυβέρνησης Σύριζα-ΑΝΕΛ, είναι οι πρώην πασόκοι και νυν συριζαίοι συνδικαλιστές του δημοσίου τομέα, καθώς και οι επαναπροσληφθέντες στην ΕΡΤ και σε υπουργεία. Σίγουρα όμως, τέτοιου είδους μέτρα δεν ανακουφίζουν ούτε κατ' ελάχιστο τον σκληρά δοκιμαζόμενο Ελληνικό Λαό. Συνεπώς απόλυτα δικαιολογημένα, οι εξαθλιωμένοι από τις μνημονιακές πολιτικές Έλληνες και Ελληνίδες δεν έχουν τον παραμικρό λόγο να συμμετέχουν στις γιορτές της Αριστεράς. Γιορτές τις οποίες θρασύτατα και αλαζονικά οι αριστεροί χαρακτηρίζουν «νίκη της δημοκρατίας, ενώ εν τοις πράγμασι πρόκειται κυριολεκτικά για «νίκη του βολέματος».

Η βαθιά εξάρτηση της Αριστεράς από το μεταπολιτευτικό κρατικό μηχανισμό, υπήρξε η αιτία της εκλογικής της επικράτησης κατά τις τελευταίες εθνικές εκλογές. Εντούτοις η ίδια αυτή εξάρτηση θα αποτελέσει και την αιτία της συντριβής της, αρχικά σε κοινωνικό και κατόπιν σε πολιτικό επίπεδο. Διότι η Αριστερά γαντζώθηκε από το δημόσιο, το χρεοκόπησε και εξακολουθεί να το λαφυραγωγεί. Πολιτικά θα ήταν απόλυτα ακριβές να ισχυριστούμε πως η Αριστερά επιχειρεί να προασπίσει τα συμφέροντα του πασοκισμού στην Ελλάδα. Ο Ελληνικός Λαός όμως, δεν θα ανέχεται στο διηνεκές τους τέως πασόκους που εξακολουθούν να διαβιούν σε συνθήκες νεοπλουτισμού και στρέφεται προς το μοναδικό Κίνημα το οποίο όταν διακηρύσσει την προάσπιση του εθνικού και λαϊκού συμφέροντος το εννοεί και το έχει πληρώσει με τις παράνομες φυλακίσεις της Ηγεσίας και στελεχών του.

Το μαρξιστικό σκότος θα κρατήσει μέχρις ότου ο Ελληνικός Λαός κατανοήσει σε όλο της το βάθος την μεγαλειώδη απάτη της Αριστεράς. Η αποκαθήλωσή της θα επέλθει το ίδιο ταχύτητα με την γιγάντωσή της. Διότι η πλέμπα των βολεμένων και κρατικοδίαιτων θα παραμένει σταθερή, ενώ ο χείμαρρος των αδικημένων και εξαθλιωμένων θα φουσκώνει και θα κοχλάζει.