Το τραγικό περιστατικό της μικρής Άννυ, που η ιστορία της συγκλόνισε πριν από μερικές εβδομάδες το πανελλήνιο, θα πρέπει ν' αποτελέσει την αφορμή για την αφύπνιση και την κινητοποίηση τόσο του κράτους και των δημόσιων λειτουργών όσο και του συνόλου των πολιτών σχετικά με τα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν τα παιδιά στην Ελλάδα της οικονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης.
Σύμφωνα με στοιχεία της ανεξάρτητης αρχής του "Συνηγόρου του Παιδιού" σχεδόν το 40% των παιδιών στην Ελλάδα απειλείται από τη φτώχεια. Ολοένα και περισσότερες οικογένειες αναζητούν καταφύγιο σε ιδρυματικές δομές για τη σίτιση των παιδιών τους λόγω της αδυναμίας τους να τα θρέψουν.Ενδεικτικά του μεγέθους του προβλήματος, το Χατζηκυριάκειο ίδρυμα δηλώνει αδυναμία να εξυπηρετήσει τα αιτήματα για φιλοξενία παιδιών, εξαιτίας του αυξανόμενου ρυθμού, με τον οποίο οι γονείς απευθύνονται στη διοίκηση του ιδρύματος. Η οικονομική κρίση έχει σοβαρές συνέπειες σε βάρος της ευημερίας των παιδιών δυσχεραίνοντας την πρόσβασή τους σε αναγκαία αγαθά και υπηρεσίες. Αξίζει να σημειωθεί ότι, έχει αυξηθεί ανησυχητικά ο αριθμός των παιδιών, που δεν εμβολιάζονται με κίνδυνο να επανεμφανιστούνασθένειες, που είχαν εκλείψει.
Η φτώχεια με τη σειρά της οδηγεί σε αύξηση του φαινομένου της παιδικής εργασίας. Σχετική έκθεση αναφέρει, ότι περίπου 80.000 παιδιά στη χώρα μας ηλικίας άνω των 14 ετών εργάζονται. Το πρόβλημα τείνει να πάρει τεράστιες διαστάσεις δεδομένου, ότι για τις ηλικίες κάτω των 14 ετών δεν υπάρχουν στοιχεία για την εργασιακή εκμετάλλευση. Τα παιδιά που εργάζονται όπως είναι αυτονόητο, δεν πηγαίνουν στο σχολείο.
Μια άλλη σοβαρή επίπτωση της οικονομικής κρίσης είναι και η αύξηση της παιδικής κακοποίησης: Ένα στα πέντε κορίτσια και ένα στα δέκα αγόρια πέφτει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης πριν φτάσει στην ηλικία των 18 ετών ενώ μόνο μία στις τρεις περιπτώσεις θα δηλωθεί στις Αρχές. Το προηγούμενο έτος έγιναν στο "Χαμόγελο του Παιδιού" περισσότερες από 1000 καταγγελίες περιστατικών κακοποίησης παιδιών. Περίπου τα μισά από αυτά τα παιδιά ήταν κάτω των έξι ετών. Το 43% των καταγγελιών αυτών αφορούσαν σωματική κακοποίηση ενώ σε ποσοστό 31% θύτες ήταν οι ίδιοι οι γονείς.
Οι εμπειρίες της παιδικής ηλικίας είναι κρίσιμες και καθοριστικές για την κοινωνικοποίηση και τη διαμόρφωση της ανθρώπινης προσωπικότητας. Η παιδική κακοποίηση οδηγεί σε πολλαπλές διαταραχές της υγείας κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής, προκαλώντας στο θύμα ένα τεράστιο βάρος για όλη την υπόλοιπη ζωή του.
Δυστυχώς τόσο στο προνοιακό όσο και στο δικονομικό μας σύστημα παρατηρείται μια σειρά ελλείψεων και προβλημάτων, που καθιστά τόσο την πρόληψη όσο και την αντιμετώπιση του φαινομένου της παιδικής εκμετάλλευσης και κακοποίησης ιδιαιτέρως δυσχερή. Απαιτούνται ουσιαστικές και άμεσες λύσεις: εισαγγελείς ανηλίκων αποκλειστικής απασχόλησης, εξειδικευμένες υπηρεσίες για την αρωγή των θυμάτων, χώροι βραχυπρόθεσμης αλλά κυρίως μακροπρόθεσμης φιλοξενίας,δομές ψυχολογικής στήριξης, εξειδικευμένο προσωπικό στους ΟΤΑ και στις Αστυνομικές Διευθύνσεις. Ιδιαίτερα για το θέμα της παιδοφιλίας μεγάλη σημασία έχει η δημοσιοποίηση των στοιχείων και των φωτογραφιών των παιδόφιλων καθώς και η θέσπιση αυστηρότερων ποινών μιας και συχνά παρατηρούμε να τυγχάνουν ευνοϊκής μεταχείρισης λόγω "ψυχολογικών προβλημάτων"! Τέλος θα πρέπει να ενεργοποιηθούν μηχανισμοί υποστήριξης της οικογένειας, που αδυνατεί ν' ανταποκριθεί οικονομικά. Κανένα παιδί δεν πρέπει ν' απομακρύνεται από το οικογενειακό του περιβάλλον για λόγους φτώχειας.
Όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν την εκπόνηση ενός εθνικού σχεδίου δράσης για την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών, την αντιμετώπιση της φτώχειας, της εκμετάλλευσης και του κοινωνικού αποκλεισμού. Τα παιδιά είναι η ελπίδα της κοινωνίας για ένα καλύτερο και πιο αισιόδοξο μέλλον. Ως εκ τούτου είναι χρέος κάθε πολίτη να είναι ευαισθητοποιημένος και να δείχνει έμπρακτα την αλληλεγγύη του.