Πέμπτη, 27 Νοεμβρίου 2014
Μνήμες από τις πιο σκοτεινές σελίδες του κομμουνιστικού καθεστώτος της Αλβανίας ξυπνούν χάρη σε έναν χώρο που στο εξής θα λειτουργεί ως τουριστικό μνημείο. Ο λόγος για το κολοσσιαίων διαστάσεων πυρηνικό καταφύγιο που κατασκεύασε κατά τη δεκαετία του 1970 το καθεστώς του Ενβέρ Χότζα. Στα εγκαίνια μίλησε και ο αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα, ο οποίος με θράσος δήλωσε τα εξής: «Αποφασίσαμε να ανοίξουμε τα πάντα. Ανοίξαμε σήμερα έναν θησαυρό της συλλογικής μνήμης που μας παρουσιάζει χιλιάδες κομμάτια των θλιβερών γεγονότων και της ζωής υπό τον κομμουνισμό».
Λέμε για θράσος, γιατί η οικογένεια Ράμα είχε πολύ στενές σχέσεις με το καθεστώς του Χότζα, ενώ το Σοσιαλιστικό Κόμμα (του οποίου ηγείται ο Ράμα) αποτελεί τη φυσική συνέχεια και μετεξέλιξη του Κόμματος Εργασίας της Αλβανίας, όπως ήταν η επίσημη ονομασία του αλβανικού κομμουνιστικού κόμματος. Πάνω σε αυτό το θράσος πατάει ο Ράμα, κάνοντας επίδειξη δύναμης στους καρπαζοεισπράκτορες Σαμαρά – Βενιζέλο. Από την άλλη μεριά, όμως, σκεφτόμαστε ότι εξωφρενική ανοχή στην κομμουνιστική δικτατορία, που, συν τοις άλλοις, φυλάκιζε, εξόριζε και εξόντωνε τους Βορειοηπειρώτες, έδειξαν και οι «δικοί μας» πολιτικοί παράγοντες.
Και δεν μιλάμε μόνο για το ΚΚΕ, αλλά και για τον Παπούλια που υπέγραψε την άρση της εμπόλεμης κατάστασης το 1987, τον Ανδρέα Παπανδρέου που είχε χαρακτηρίσει ως «υπόδειγμα ανεξάρτητης χώρας» την Αλβανία, τον Μανώλη Γλέζο που είχε παραστεί στην κηδεία του ανθέλληνα Ενβέρ Χότζα, τον Ευάγγελο Αβέρωφ ο οποίος το 1945 διετύπωσε την άποψη ότι η Ελλάδα δεν θα έπρεπε να δεχθεί προσάρτηση της Βόρειας Ηπείρου, ακόμα και αν της την πρόσφεραν οι σύμμαχοι, και άλλους πολλούς.
Όπως, εννοείται, δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να αγνοήσουμε το γεγονός η Ν.Δ., μόλις έπεσε το κομμουνιστικό τυρρανικό καθεστώς των Τιράνων, αντί να νοιαστεί για τα Εθνικά Δικαιώματα των καταπιεζομένων Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου έσπευσε να χρηματοδοτήσει, δίχως κανέναν ενδοιασμό, το «αδελφό» ιδεολογικά αλβανικό «Δημοκρατικό κόμμα» του μετέπειτα λυσσαλέου διώκτη των Βορειοηπειρωτών Σαλί Μπερίσα. Να, λοιπόν, που ένα θλιβερό κατάλοιπο του απάνθρωπου κομμουνιστικού καθεστώτος δίνει την αφορμή να ανασυρθούν στη μνήμη μας τα έργα και οι ημέρες των πολιτικών προγόνων των σημερινών «αστέρων» του «συνταγματικού τόξου».