Από την συνάντηση με την Αγγελοπούλου στα κουπόνια ενίσχυσης των 50 (!) ευρώ ο Σύριζα

Πέμπτη, 13 Νοεμβρίου 2014 

Όσο κι αν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να παρουσιαστεί ως ένα αντισυστημικό κόμμα με αντικαπιταλιστική διάθεση και πολιτικοκοινωνική αναφορά στους απλούς εργαζομένους, εν τούτοις οι ίδιες οι πρακτικές του είναι που αναιρούν το ψευδές προσωπείο του.

Λίγες μόλις ημέρες μετά την εξευτελιστική (για ευνόητους λόγους) συνάντησηΤσίπρα - Αγγελοπούλου , έρχεται μια νέα κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ να δείξει ότι δεν έχει καμία σχέση με το γνήσιο Λαϊκό αισθητήριο. Το κόμμα «χρέωσε» τον καθένα από τους Βουλευτές του με κουπόνια αξίας 10.000 ευρώ.

Αυτό που προβλημάτισε ορισμένους από τους Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είναι το γεγονός ότι η ονομαστική αξία του κάθε κουπονιού ήταν 50(!) ευρώ, έτσι ώστε ένα τέτοιο ακριβό κουπόνι να μπορεί να το πάρει μόνο η …Γιάννα Αγγελοπούλου και το σινάφι της και όχι οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, όπως σχολιάζουν ειρωνικά κάποιοι από τους βουλευτές. Μπορεί τελικά μετά τον θόρυβο που προκάλεσε αυτή η ενέργεια να αντικαταστάθηκαν τα ακριβά αυτά κουπόνια με άλλα πολύ φθηνότερα των 2,5 και 10 ευρώ, όμως η αρνητική εντύπωση έμεινε. Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν μας φαίνεται καθόλου παράξενη και άκαιρη αυτή η συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ, να ακυρώσει δηλαδή αρχικά μόνο κουπόνια αξίας των 50 ευρώ. Ανέκαθεν η κύρια δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ δεν βρισκόταν στις Λαϊκές συνοικίες και τις εργατογειτονιές, αλλά στις πλούσιες περιοχές, όπως π.χ. των Βορείων Προαστίων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ του προσφάτου παρελθόντος, όταν δηλαδή κινούνταν σε ποσοστά 4-6%, στις περιοχές Ψυχικού, Φιλοθέης, Εκάλης, Δροσιάς κλπ. έπαιρνε εκλογικά ποσοστά πολύ υψηλότερα από τον γενικό εθνικό μέσο όρο του. Παρότι τώρα ατενίζει την εξουσία και έχει ανοιχτεί σε πολύ πιο ευρέα στρώματα ψηφοφόρων δεν έχει ξεχάσει τις «ρίζες» του. Είναι, λοιπόν, απολύτως φυσιολογικό, λόγω συνήθειας και ιδιοσυγκρασίας, να εκδίδει κουπόνια στα οποία θα μπορούσαν να ανταποκριθούν μόνο οι αριστεροί της Εκάλης και των ανάλογων περιοχών. Παρά την όποια «ριζοσπαστική» φρασεολογία του ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ένα καθεστωτικό κόμμα, το οποίο δίνει σε καθημερινή βάση «εξετάσεις» σ’αυτούς που πρέπει.

«Εξετάσεις», τις οποίες περνάει με επιτυχία, δείχνοντας ότι μπορεί να γίνει ο επόμενος διαχειριστής της μνημονιακής πολιτικής, έστω και με κάποιες πινελιές αριστερισμού. Τόσο η συνάντηση με την Αγγελοπούλου όσο και τα ακριβά κουπόνια, όπως και όσα άλλα ευτράπελα προκύψουν σε σύντομο χρονικό διάστημα, αποδεικνύουν την πραγματική συστημική φύση αυτού του αλλοπρόσαλλου συνονθυλεύματος «λιγουριών της εξουσίας».