Στοιχεία σοκ: 2.500.000 Έλληνες κάτω από τα όρια της φτώχειας

Ανατριχιαστικά, για μια ακόμη φορά, είναι τα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας από την ΕΛΣΤΑΤ, η οποία σε μεγάλη έρευνα που πραγματοποίησε διαπίστωσε ότι από το 2013 έως σήμερα 2.500.000  Έλληνες έφτασαν στο όριο της πλήρους και ταπεινωτικής φτώχειας. Στο απίστευτο όριο της ανέχειας ζουν 892.763 νοικοκυριά (2013), αριθμός που αυξάνεται, με το μέσο ετήσιο ατομικό εισόδημα να φτάνει μόλις τα… 9.303 ευρώ! Ταυτόχρονα, η παιδική φτώχεια (0-17 ετών) «αγγίζει» το δυσθεώρητο ποσό του 30%. Έτσι, ολόκληρες πληθυσμιακές ομάδες Ελλήνων πολιτών αδυνατούν να εξασφαλίσουν ακόμα και τα βασικά για τη διατροφή και τη θέρμανσή τους. Επιπλέον, σύμφωνα πάντα με την ΕΛΣΤΑΤ, φοβερές είναι οι οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα ελληνικά χωριά – ιδίως της ηπειρωτικής ενδοχώρας – στα χρόνια της κρίσης, με τους αριθμούς να σοκάρουν. Σύμφωνα με την έρευνα, το ποσοστό του πληθυσμού που αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες και στερείται βασικά αγαθά –από τη θέρμανση της κατοικίας του, το πλυντήριο ρούχων, τη δυνατότητα να πληρώσει λογαριασμούς μέχρι και ελλείψεις στη διατροφή του (κρέας ή ψάρι)– ξεπέρασε το 20%. Αυτοί που πλήττονται ιδιαίτερα είναι οι ηλικιωμένοι άνω των 65 ετών.

Βεβαίως, η τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Χώρα, γίνεται αντικείμενο δημοσιευμάτων και από τον διεθνή Τύπο. Με κεντρικό τίτλο: «Ελλάδα: οι Άθλιοι της παγκόσμιας οικονομίας» το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg – παραπέμποντας στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Βίκτωρος Ουγκώ – κατατάσσει την χώρα μας στην Πέμπτη θέση, κάτω από την εμπόλεμη Ουκρανία, σε επίπεδο «δυστυχίας». ΄Ετσι, στον σχετικό «πίνακα δυστυχίας» του Bloomberg, η Ελλάδα βρίσκεται στη βασική πεντάδα της «παγκόσμιας δυστυχίας» όχι μόνο για τον δείκτη στους  «αλάνθαστους» αριθμούς, αλλά κυρίως για το βιοτικό επίπεδο, την ανθρωπιστική κρίση και το επαγγελματικό καθεστώς κάτω από το οποίο ζει και εργάζεται κανείς.

Έτσι, με πρώτη τη Βενεζουέλα, η Ελλάδα των «οικονομικά αθλίων» του πλανήτη  συγκαταλέγεται στη λίστα με τις χώρες όπου η δυστυχία έχει κυριολεκτικά χτυπήσει… κόκκινο. Συγκεκριμένα, στον πίνακα με τις δεκαπέντε πιο δυστυχισμένες οικονομίες πρώτη είναι η Βενεζουέλα και ακολουθούν η (μετά ΔΝΤ) Αργεντινή, η Νότια Αφρική, η εμπόλεμη Ουκρανία και Πέμπτη η «δυστυχισμένη» Ελλάδα της βαθιάς ύφεσης. Η Ισπανία είναι έκτη, ενώ, μεταξύ άλλων, η Πορτογαλία βρίσκεται στη δέκατη θέση και η Ιταλία στην ενδέκατη στις φετινές κατατάξεις. Πάντως, η επίσης «προβληματική» Ιρλανδία βρίσκεται, πλέον, σε πολύ καλύτερη «μοίρα», πέφτοντας στη 16^η θέση της λίστας. Συμπερασματικά, πέντε χρόνια μετά από την υιοθέτηση του όρου «PIIGS» από τους επενδυτές, για να περιγράψουν τις πέντε ευρωπαϊκές χώρες με φουσκωμένα δημοσιονομικά ελλείμματα – Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ελλάδα και Ισπανία -, οι τέσσερις από αυτές παραμένουν σε δεινή κατάσταση.

Πέρα, όμως από την οποιαδήποτε παράθεση των στοιχείων εκείνων που δείχνουν την έκταση της μνημονιακής λαίλαπας, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ξεχνάμε εκείνους οι οποίοι ευθύνονται για την σημερινή τραγική κατάσταση. Πρόσωπα και φορείς, οι οποίοι επί της διακυβέρνησης τους έκαναν τα πάντα προκειμένου να διευκολύνουν την εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής, ενώ σήμερα με απίστευτη αναισχυντία υπερηφανεύονται (!) για το δωσιλογικό τους έργο και επιζητούν την επαναφορά τους στην εξουσία. Το ίδιο συνυπεύθυνοι, όμως, θα είναι και οι σημερινοί κυβερνώντες, εάν τελικά αποδείξουν ότι η προεκλογική αντιμνημονιακή ρητορική τους ήταν μια συνηθισμένη δημαγωγία και γλιστρήσουν κι αυτοί στον βούρκο του μνημονιακού βάλτου.