Η κοινωνική συντριβή του μαρξισμού

Η ιδεολογική ήττα του μπολσεβικισμού επήλθε κατά τρόπο εντυπωσιακό με την αθόρυβη πτώση της Σοβιετικής Ένωσης. Το ιστορικό τούτο γεγονός οδήγησε σε αναθεώρηση των θέσεων των κομμουνιστικών κομμάτων σε όλη την Ευρώπη και σε στροφή, περισσότερο ή λιγότερο ευδιάκριτη, προς τη σοσιαλδημοκρατία.Εν αντιθέσει προς τους ευρωπαίους συντρόφους τους, οι ελληνόφωνοι μπολσεβίκοι παρέμειναν φανατικά προσηλωμένοι στα πρότυπα της ψόφιας σοβιετικής μαμάς, μάταια αναμένοντας την νεκρανάστασή της.

Παρά την καθολική ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς στην Ελλάδα από το 1974 κι εντεύθεν, οι ίδιοι οι μαρξιστές κατασκεύασαν τον μύθο των διώξεών τους από το υποτιθέμενο αστικό, δεξιό Κράτος. Στην πραγματικότητα, τη ρεβάνς από το αστικό Κράτος την πανηγύρισαν οι κόκκινοι ήδη από το 1981. Έκτοτε και μέχρι σήμερα, η πολιτική τρομοκρατία που έχει εξαπολυθεί στην ελληνική κοινωνία είναι πρωτοφανούς μεγέθους: οι πάγιες θέσεις της Αριστεράς έχουν αποκτήσει τον μανδύα της καθεστωτικής νομιμότητας σε βαθμό μάλιστα τέτοιο ώστε εν έτει 2015 να κατηγορούνται Έλληνες για «αντικομμουνισμό»!

Το περίφημο και περιλάλητο «ήθος της Αριστεράς», το τιμηθέν πολλάκις από την κατάπτυστη, πατριδοκάπηλο και ψοφοδεή Δεξιά, το γνώρισαν οι σύγχρονοι Έλληνες μέσα από την επέλαση της διαφθοράς, της σαπίλας και της σήψης στον κρατικό μηχανισμό που εκείνη διοικούσε. Ο άλλοτε αιμοσταγής εαμοβούλγαρος που τρομοκρατούσε την ελληνική ύπαιθρο μετατράπηκε στον διεφθαρμένο και διαπλεκόμενο δημόσιο υπάλληλο, που απειλούσε φορολογούμενους γυρεύοντας τη μίζα του. Ο κατσαπλιάς του βουνού, έγινε κατσαπλιάς του δημοσίου. Κι αν το Κράτος σήμερα, δικάζει τάχα τον άλλοτε πανίσχυρο «σύντροφο» Τσοχατζόπουλο, πόσοι είναι άραγε οι μικρότερης εμβέλειας αλλά εξίσου καταστροφικοί «μικροί τσοχατζόπουλοι» που βρίσκονται μέσω Σύριζα στην εξουσία και εξακολουθούν να απομυζούν τους κόπους των Ελλήνων;

Η απληστία εντούτοις της Αριστεράς, είναι εκείνη η οποία θα την οδηγήσει αναπόφευκτα στην ολοκληρωτική συντριβή. Άθελά τους, εκείνοι οι οποίοι συνέβαλαν τα μέγιστα στην εκλογική νίκη του Σύριζα και στην ανάληψη της εξουσίας έγιναν η αιτία της επιτάχυνσης της ήττας της Αριστεράς: διότι μπορεί μεν, η μαρξιστική ιδεολογία να αποδοκιμάζεται από τη συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού, όμως στο διάβα 40 ετών μεταπολίτευσης και χάρη στα κομματικά ρουσφέτια, η Αριστερά παρέμενε αλώβητη στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Τούτη όμως η ιστορία λαμβάνει τέλος και λαμβάνει τέλος διότι το Νέο Μνημόνιο θα φέρει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή της ελληνόφωνης μαρξιστικής ελίτ.

Αναπόφευκτα και σαφώς γρηγορότερα απ' ότι οι ίδιοι οι μαρξιστές αναμένουν, θα επέλθει η εκρίζωση των ερεισμάτων τους στην ελληνική κοινωνία. Το παράδειγμα της ψοφοδεξιάς του Σαμαρά, δεν δίδαξε τίποτε στην αλαζονική Αριστερά των κρατικοδίαιτων. Η απαξίωση και εν τέλει η κοινωνική αποκαθήλωση της μήτε πτωχής αλλά μήτε και τίμιας Αριστεράς, θα σημάνει ως τελική λαϊκή απάντηση στις σειρήνες ενός επαίσχυντου, αντεθνικού συμβιβασμού. Τραγική της Ιστορίας ειρωνεία: η μαρξιστική ιδεολογία στην Ελλάδα θα θαφτεί με τα φτυάρια των ίδιων των προλετάριων!