Σύσσωμη η Κομισιόν και οι Υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης δήλωσαν ότι η Ελλάδα «σημειώνει πρόοδο» στις διαπραγματεύσεις. Δεν θα μπορούσαμε, βεβαίως, να περιμένουμε οτιδήποτε άλλο από μία «προοδευτική κυβέρνηση», όμως, αλήθεια, τι σημαίνει η λέξη «πρόοδος»;
Πώς συνάδει η «πρόοδος» του Σόιμπλε με την «πρόοδο» του Βαρουφάκη, ώστε να βγει το συγκεκριμένο ανακοινωθέν, όσο τυπικό κι αν ήτανε; Ο μεν ένας δήλωνε ότι «θα σκίσει το μνημόνιο», ενώ ο άλλος είναι από τους φανατικότερους υποστηρικτές του μνημονίου. Σε ποια κατεύθυνση συντελείται η «πρόοδος»;
Από ότι διαβάζουμε έχει ήδη συμφωνηθεί η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, η επιβολή άλλης μίας έκτακτης εισφοράς και άλλα φορομπηχτικά μέτρα, ενώ συζητούνται ακόμα η μείωση του κατώτατου μισθού, η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης και άλλα επαίσχυντα μνημονιακά μέτρα.
Πίσω, λοιπόν, από την λέξη «πρόοδο» για άλλη μία φορά κρύβεται η προδοσία της λαϊκής εντολής και η καταστροφή του εθνικού και κοινωνικού ιστού, ενώ πλέον όποιος αντιστέκεται στα μνημόνια και την υποταγή θα βαφτίζεται «συντηρητικός» και «φασίστας».