Σύμφωνα με το πολυνομοσχέδιο που κατετέθη από τον Υπουργό Παιδείας, η κατάργηση των Αρχαίων Ελληνικών από τα μαθήματα γενικής παιδείας στην Τρίτη τάξη του Γενικού Λυκείου αποτελεί ένα επείγον μέτρο για την βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος.
Πράγματι, πρόκειται για την πιο φορτωμένη και κουραστική χρονιά για τους μαθητές, καθώς αναγκάζονται πέρα από την προετοιμασία τους για τις Πανελλήνιες Εξετάσεις, να αφιερώνουν υπεράριθμες ώρες στη μελέτη και απομνημόνευση γραμματικών τύπων, σύνθετων λέξεων και συντακτικών σχημάτων. Πόσο μάλιστα μαθητές του τεχνολογικού ή θετικού προσανατολισμού, οι οποίοι δεν βρίσκουν κάποια γοητεία ή κάποια χρησιμότητα στην εκμάθηση του εν λόγω γνωστικού αντικειμένου.
Διότι, δυστυχώς, τη σημερινή εποχή οι νέοι άνθρωποι, γαλουχημένοι με μια γεροντίστικη μικροαστική νοοτροπία, αδυνατούν να αναγνωρίσουν αξία ή ομορφιά σε οτιδήποτε δεν έχει κάποια χρησιμότητα ή δεν προσφέρει κάποια ευκολία. Ακολούθως, αρκετοί μαθητές αριστεύουν στα Λατινικά ώστε να περάσουν στη σχολή επιθυμίας τους, άλλοι είναι κορυφαίοι στις φυσικές επιστήμες, ώστε να αποκτήσουν αργότερα μια επιτυχημένη θέση κ. ο. κ. Τα αρχαία λοιπόν, από τη στιγμή που ως μάθημα γενικής παιδείας, κοινό σε όλους, δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη χρησιμότητα, αντιθέτως βγάζουν τους δυστυχείς μαθητές από την ευκολία και τη βολή της ημιμάθειάς τους, πρέπει κατά τους λαϊκιστικούς και ισοπεδωτικούς αρμοδίους να απομακρυνθούν από τη δημόσια παιδεία όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Με την πρόφαση άλλωστε ότι τα αρχαία ελληνικά έχουν αυξημένο βαθμό δυσκολίας, μήπως θα έπρεπε να καταργηθούν επίσης από τη γενική παιδεία των Ελλήνων και τα μαθηματικά καθώς και η φυσική, καθώς δύσκολα στην καθημερινή τους ζωή οι άνθρωποι έχουν να αντιμετωπίσουν μια διαφορική εξίσωση ή μια απλή αρμονική ταλάντωση;
Πρόκειται μάλιστα για μια πολύ ενδιαφέρουσα άποψη, προερχόμενη από το χώρο της αριστεράς, καθώς με αυτόν τρόπο τα αρχαία ελληνικά αποκλείονται από μεγάλα τμήματα του πληθυσμού και καθίστανται μια δυσνόητη μορφή γνώσης, κατάλληλη μόνο για τους λίγους και εκλεκτούς. Σύμφωνα δηλαδή με την κυβέρνηση, αλλά και γενικότερα με το χώρο της λαϊκίστικης αριστεράς, εφόσον ένα μάθημα είναι δύσκολο και ανεπιθύμητο από τους μαθητές, τι καλύτερο από την κατάργησή του, ώστε οι μάζες να παραμένουν μάζες, δίχως την ικανότητα μνήμης, λογικής σκέψης και δημιουργίας συλλογισμών. Άλλωστε, ειδικά τα αρχαία συμβάλλουν στο να αποκτήσουν οι αυριανοί πολίτες εθνική συνείδηση και περηφάνεια, γεγονός που προκαλεί φόβο και οργή στους διεθνιστές κυβερνώντες.
Κλείνοντας λοιπόν αυτό το άρθρο, κρίνεται αναγκαίο, να γίνει αναφορά στους βασικούς λόγους που επιβάλλουν τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών σε όλους του Έλληνες. Πρώτον μαθαίνουμε την Ελληνική Γλώσσα γιατί πολύ απλά είμαστε και εμείς Έλληνες. Όταν ένας λαός αγνοεί το παρελθόν, την ιστορία και τη γλώσσα του, είναι καταδικασμένος στη σκλαβιά και την άγνοια. Δεύτερον, πέρα από Έλληνες είμαστε και Ευρωπαίοι. Με δεδομένο ότι ολόκληρος ο ευρωπαϊκός πολιτισμός στηρίχτηκε στον αρχαίο ελληνικό, μόνο αυτονόητη είναι η διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής. Τρίτο και σημαντικότερο, μέσα από αυτή τη γλώσσα εκφράστηκε για πρώτη φορά το ιδανικό του τέλειου ανθρώπου, ο οποίος αγωνίζεται ώστε να παραμένει υπεύθυνος και ελεύθερος από κάθε σκλαβιά, υλική η νοητική. Ο ορθός λόγος φανερώνει ορθή σκέψη και αντιστρόφως, η ορθή σκέψη εκφράζεται μέσω του ορθού λόγου. Περίπου 2.700 χρόνια πριν, ο Όμηρος παρουσιάζει τον Χείρωνα να διδάσκει στον Αχιλλέα πέρα από την τέχνη του πολέμου και την τέχνη του λόγου, διότι η σκέψη οδηγεί σε δομημένο, αληθή και πειστικό λόγο και ο λόγος με τη σειρά του σε έλλογη πράξη. Όπως λέει και ο ποιητής: «Τη γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική. Το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.»