Τα “Ντοράκια” ξαναγύρισαν (Βαγγέλας, Βουλγαράκης και σία)

Ποιος δε θυμάται τα «ντοράκια» της δεκαετίας του 80, που δρούσαν στο εσωτερικό της ΟΝΝΕΔ, ώστε να αλώσουν εκ των έσω ό,τι είχε απομείνει από τη λαϊκή δεξιά; Για τους νέους σε ηλικία  αναγνώστες, να τους ενημερώσω ότι ο όρος «ντοράκια» καταδεικνύει τον νυν πρόεδρο της ψοφοδεξιάς κ. Μεϊμαράκη και τον επερχόμενο, όπως όλα δείχνουν, κ. Βουλγαράκη. Ήταν τα πνευματικά παιδιά του κ. Μητσοτάκη, που θέλοντας να κάνει οικογενειοκρατικό το κόμμα, ξεκίνησε την άλωση από την ΟΝΝΕΔ που είχε τότε πρόεδρό της τον κ. Β. Μιχαλολιάκο.

Η ιστορία με τους φιλελεύθερους και τους κεντρώους που εμβόλισαν την παραδοσιακή δεξιά, ξεκινά από τον Ελληνικό Συναγερμό του στρατάρχη Παπάγου. Οι κύριοι όμως εκφραστές των φιλελεύθερων ιδεολογιών που προσχώρησαν στο κόμμα της ΕΡΕ επί πρωθυπουργίας Κ. Καραμανλή, ξέρετε τον ψευτοεθνάρχη, ταλανίζουν μέχρι και σήμερα το κόμμα της δεξιάς. Όχι βέβαια τα τότε πρόσωπα-πλην του Δρακουμέλ – αλλά τα πνευματικά τους παιδιά, όπως ο Μεϊμαράκης, ο Βουλγαράκης, ο Σαμαράς. Όλα αυτά τα χρόνια μέχρι και τις μέρες μας, ενώ όταν αναλάμβανε την εξουσία η δεξιά η ενότητα του κόμματος που έδειχνε προς τα έξω ήταν επίπλαστη. Μετά άρχιζαν οι γκρίνιες και η φαγωμάρα συν το αρνητικό πολιτικό έργο που εκτελούσαν, είχε ως αποτέλεσμα στο τέλος να κατεδαφίζονται. Για την ιστορία να αναφέρω μερικά από τα φιλελεύθερα στελέχη που είχαν προσχωρήσει στην τότε ΕΡΕ, ήταν ο Ράλλης, ο Μητσοτάκης, ο Μεϊμαράκης-πατήρ του σημερινού προέδρου-, ο Αβέρωφ κλπ.

Τα φιλελεύθερα ιδεολογικά πρόσωπα που βρίσκονται στην εναπομείνασα δεξιά πιστεύουν στους κανόνες της φιλελεύθερης οικονομίας. Σε γενικές γραμμές πιστεύουν σε μία ελεύθερη οικονομία υπό τον εποπτικό έλεγχο του κράτους, όταν αυτό είναι απαραίτητο. Όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ. Άλλο όμως πράγμα η ελεύθερη οικονομία και άλλο η ασύδοτη οικονομία όπου το κράτος τελεί ουσιαστικά υπό αντικατάσταση, όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Επίσης, η παραδοσιακή δεξιά του στρατάρχη Παπάγου, πίστευε στην υπεράσπιση της Εθνικής κυριαρχίας, άλλο που αλώθηκε αργότερα από τον «κηπουρό» του Βασιλιά Παύλου. Οπότε σήμερα μέσα στην δεξιά έχουμε δύο φράξιες. Τους φιλελεύθερους και τους επονομαζόμενους πατριώτες που μεταλλάχτηκαν και οι δύο σε υπηρέτες του χρήματος.

Όπως όλοι καταλαβαίνετε, σήμερα δεν υφίστανται πλέον ιδεολογικές πολιτικές στην ψοφοδεξιά, αλλά υφίστανται οι φράξιες που προανέφερα, φράξιες που με τα χρόνια προσέλκυσαν και διάφορα άλλα στοιχεία μέσα στη πολιτικό στρατόπεδο της δεξιάς, και γίνεται σήμερα το έλα να δεις. Αν και τώρα μοιάζουν κάπως ενωμένοι υπό τον νέο πρόεδρο, αν τύχει και πάμε σε εκλογές και διαπιστώσουν ιδίοις όμασι την κατρακύλα που τους περιμένει, εκεί να δείτε νταούλια και ζουρνάδες που θα βαράνε