Φεβρουάριος 2013 - Η αποτίμηση της επίσκεψης του Mr. Tsipra στην Αμέρικα: Πρόσχαρος, ευγενικός και πρόθυμος να μας υπηρετήσει!

Ανοίγουμε και σήμερα το… χρονοντούλαπο της διαδικτυακής μας ιστορίας, για όσους εξεπλάγησαν από την «απότομη» μνημονιακή στροφή του mister Tsipra. Αμ δεν ήταν καθόλου απότομη! Είχε γίνει –τουλάχιστον- πριν από 2 ½  χρόνια, πέραν του Ατλαντικού!

Πάμε, λοιπόν, στις αναρτήσεις μας της 1ης Φεβρουαρίου 2013, όπου αναφερόμαστε στην αποτίμηση της επίσκεψης του mister Tsipra στην Αμέρικα, την οποία έκαναν τότε οι Γουίλιαμ Ανθόλις (γενικός διευθυντής του νεοταξίτικου Ινστιτούτου Brookings) και ο οικονομικός αναλυτής Ντομένικο Λομπάρντι,χαρακτηρίζοντάς τον «πρόσχαρο», «ευγενικό», «πραγματιστή» και «πρόθυμο» Ιδού τα αποκαλυπτήρια:

«O νέος ηγέτης της ελληνικής αντιπολίτευσης βρέθηκε στην Ουάσιγκτον αυτή την εβδομάδα. Ο κ. Τσίπρας έχει γίνει «παίκτης- κλειδί» της ευρω-κρίσης. Η μετεωρική του άνοδος στα γκάλοπ και η -οριακά- δεύτερη θέση που κατέλαβε στις ελληνικές εκλογές το καλοκαίρι του 2012 προκάλεσαν αναταραχές στις παγκόσμιες χρηματαγορές. Το ταξίδι του κ. Τσίπρα στην Ουάσινγκτον αποτέλεσε τη πρώτη του συνάντηση με κυβερνητικούς αξιωματούχους, μέλη του Kογκρέσου, πολιτικούς αναλυτές, ομάδες Ελληνοαμερικανών και το κοινό.

Έφερε μαζί του μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, που μεταφράζεται ως »Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς». Ο τίτλος προκαλεί στους Αμερικανούς αμηχανία δεδομένου ότι στις ΗΠΑ ουδέποτε υπήρξε ένα βιώσιμο σοσιαλιστικό κόμμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, απ’ τη πλευρά του, υπερφαλαγγίζει (ή μήπως «πλαγιοκοπεί»;) τους Σοσιαλιστές από τα αριστερά τους, οπότε πολλοί Αμερικανοί έχουν λόγο να είναι διπλά αμήχανοι. Τόσο οι αισιόδοξοι όσο και οι απαισιόδοξοι βρήκαν αυτό που περίμεναν από την επίσκεψή του…

Κατά δεύτερον, σε ένα πιο προσωπικό επίπεδο, ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να καταρρίψει το στερεότυπο-καρικατούρα που έχουν διαμορφώσει την διεθνή εικόνα της ελληνικής Αριστεράς. Σε μια χώρα όπου οι αριστεροί ιστορικά θεωρούνται εμπρηστικοί, επιρρεπείς στη βία και επιθετικά αντι-Αμερικανοί, ο κ. Τσίπρας εμφανίστηκε ως πρόσχαρος, ευγενικός, πραγματιστής και πρόθυμος να ακούσει τις αμερικανικές απόψεις. Ασφαλώς έχει ισχυρές ιδεολογικές τάσεις, όμως παρουσιάστηκε ως ένας άνθρωπος που ενδιαφέρεται πραγματικά να ακούσει προτάσεις, ακόμη και κριτική.