Σήμερα ας μην μιλήσουμε για κομματική πολιτική. Η αλήθεια ξεπερνά ιδεολογίες, κατασκευάσματα εποχών, ανθρώπων και συμφερόντων. Για να βρει κανείς τον δρόμο προς την αλήθεια, χρειάζεται να μπορεί να σωπαίνει, να παρατηρεί, να ακούει και να αισθάνεται. Και όταν φθάνει στην κορυφή, να μην φοβάται αυτό που βλέπει.
Ας υποθέσουμε λοιπόν το εξής. Πάνω σε ένα τραπέζι, βρίσκεται μία φιάλη. Σε αυτήν σκαρφαλώνει ένα μυρμήγκι. ;Eνας άνθρωπος παρατηρεί το μυρμήγκι που σκαρφαλώνει. Η Αλήθεια είναι το αντικείμενο, η φιάλη. Η αντίληψη του μυρμηγκιού και η αντίληψη του ανθρώπου, είναι διαφορετική. Η πραγματικότητα όμως, είναι μία. Στο παράδειγμά μας, η φιάλη. Σήμερα, η διεθνής ελίτ παρουσιάζει μπροστά στα μάτια μας ένα παρόμοιο πρόβλημα. Κάποιοι, έχουν επιλέξει τον ρόλο του μυρμηγκιού. Κάποιοι του παρατηρητή. Και κάποιοι υπάρχει η πιθανότητα να αποφασίσουν να δράσουν επί των τεκταινομένων.
Οι κυρίαρχες ελίτ και όσοι τις υπηρετούν, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και επιστήμονες των σχολών τους, προβάλλουν ως μέγιστα προβλήματα, είτε το οικονομικό είτε επιστημονικοφανή κατασκευάσματα όπως η υπερθέρμανση του πλανήτη. Και τα δύο είδη προβλημάτων προκαλούν σύγχυση, φόβο και αίσθηση αδιεξόδου. Δημιουργούν «μυρμήγκια». Τρία είναι τα ζητήματα που θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο μιας μακρόπνοης πολιτικής, από την οπτική του ανθρώπου, η οποία θα επιλύσει και τα προβλήματα της οπτικής του μυρμηγκιού.
1. Η σχέση χρήματος και καλλιεργητή. Η σύνδεση της αγροτικής παραγωγής με τα οικονομικά μεγέθη είναι καταστροφική. Η αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή είναι πρόκριμα εθνικής ανεξαρτησίας. Τα τοκογλυφικά ιδρύματα, αφού συνήθισαν τους αγρότες στην εξάρτηση, τώρα πνίγουν τους μικροκαλλιεργητές με σκοπό την κατάσχεση των γαιών τους. Χωρίς γη, δεν υπάρχει Πατρίδα. Χωρίς αυτάρκεια τροφίμων δεν υπάρχει Λαός.
2. Η τροφή που σκοτώνει. Η αγροτική παραγωγή είναι πρωτίστως ζήτημα υγειούς επιβίωσης. Επηρεάζει την ικανότητα σκέψης, την οξύνοια και την δημιουργικότητα. Οι καλλιεργητές προ της πιέσεως των τραπεζών καταφεύγουν στην χημική βιομηχανία των ΗΠΑ και της Γερμανίας για να εντείνουν την παραγωγή. Δηλαδή σε νέα εξάρτηση. Η εντατικοποίηση της παραγωγής με την χρήση χημικών σημαίνει δηλητήριο στο πιάτο κάθε Έλληνα, κάθε μέρα, δηλαδή ασθένειες και θάνατο. Σημαίνει την εξαφάνισή του αλλά και την εξαφάνιση των μελισσιών, όπως θα σας πουν οι μελισσοπαραγωγοί. Δηλαδή σταμάτημα της γονιμοποίησης στην Φύση. Τι αξία έχει ο φόβος για την σύνταξη-κορο9δία στα 60 ή στα 65, εμπρός στην «ανάπτυξη» που σκοτώνει κυριολεκτικά στο πέρασμά της;
3. Ο πόλεμος των θρησκειών. Η Νέα Τάξη υπόσχεται έναν κόσμο όπου οι διαφορετικότητες που προκαλούν τις εντάσεις, θα εξαλειφθούν. Πώς όμως; Όταν οι Μουσουλμάνοι κάνουν την «βρώμικη δουλειά» εξοντώνοντας όσους και όποιους Χριστιανούς κριθεί αναγκαίο, ώστε οι Ιουδαίοι να εξοντώσουν απερίσπαστοι τους Μουσουλμάνους. Ως τότε, το παγκόσμιο πλέγμα τραπεζών, διαχειριστών τροφής και διαχειριστών σκέψης, θα έχουν το πάνω χέρι στην ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Η όσων εξακολουθούν να βλέπουν τους εαυτούς τους ως μυρμήγκια.
Συμπέρασμα. Η Νέα Τάξη των «εκλεκτών», θέλει να καταργήσει την Φύση, τις φυλές των ανθρώπων, των ζώων και των φυτών. «Κατακυριεύει» με θράσος και υπεροψία. Θέλει να σφετεριστεί την θεότητα, κατασκευάζοντας αυτοεκπληρούμενες «προφητείες». Επιβάλλοντας στο όνομα της Δημοκρατίας, της Ισότητας και της Συμφιλίωσης, την ομοιομορφία, την αστυνομοκρατία και την πολιτική ορθότητα, θέλει τους ανθρώπους στείρους, βιολογικά και πνευματικά. Για δεκαετίες οι άνθρωποι της Δύσης μάθαμε να απλωνόμαστε, να κάνουμε οριζόντιες αναζητήσεις προς την γητειά της Ανατολής και την αδηφάγα πρόκληση της Δύσης. Σκορπιστήκαμε πνευματικά και στεγνώσαμε βιολογικά. Είναι επιτακτικό να επεκταθούμε κάθετα. Να απλώσουμε τις ρίζες μας. Είναι ώρα να διώξουμε τα φαντάσματα.
Να ανοίξουμε το παράθυρο και να δούμε την Ζωή στο Φως.