Το Ιράν κυρίαρχη δύναμη στην Αραβική Χερσόνησο - Νέες προοπτικές για την Ελλάδα στην Ανατολική Μεσόγειο

Μετά την συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και την άρση των οικονομικών κυρώσεων που του είχαν επιβληθεί σύμφωνα με το ψήφισμα 1696 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ από το έτος 2006, η Τεχεράνη αναμένεται να κυριαρχήσει ως οικονομική, αλλά και στρατιωτική, δύναμη στην Αραβική Χερσόνησο.

Οι εξελίξεις, οικονομικές και στρατηγικές, θα έχουν επιπτώσεις σε όλο τον κόσμο και εννοείται ότι θα αλλάξουν το τοπίο στην Μέση Ανατολή και Ανατολική Μεσόγειο. Η επιτευχθείσα συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα, μια συμφωνία μείζονος σημασίας στην σύγχρονη ιστορία του Ιράν, ανοίγει νέους οικονομικούς ορίζοντες για την χώρα αυτή, με κρίσιμες και αποφασιστικές επιπτώσεις.

Σύμφωνα με οικονομικούς αναλυτές, ένεκα της άρσης των κυρώσεων προβλέπεται αύξηση του ιρανικού ΑΕΠ κατά 2-5% σε ετήσια βάση τα επόμενα τουλάχιστον πέντε έως δέκα χρόνια. Για τους επόμενους 18 μήνες η αύξηση αυτή θα κυμανθεί στο 7-8%, πλησιάζοντας τα επίπεδα των μεγάλων ασιατικών χωρών κατά την περίοδο άνθησης των οικονομιών τους. Επίσης προβλέπεται αύξηση κατά 400% έως το 2018 στις εμπορικές συναλλαγές του Ιράν με ευρωπαϊκές χώρες συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, η οποία θα είναι ο κύριος εταίρος της οικονομικής ανάπτυξης του Ιράν εάν συνυπολογίσουμε και τις στρατιωτικές συμφωνίες-συνεργασίες. Να υπενθυμίσουμε ότι η άρση των οικονομικών κυρώσεων συμπεριλαμβάνει και την πλήρη ακύρωση της απαγόρευσης πώλησης και αγοράς οπλικών συστημάτων.

Αυτές οι χώρες που θα πληγούν οικονομικά από την άρση των οικονομικών κυρώσεων θα είναι κυρίως η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, καθότι οι χρηματιστηριακές αγορές τους τα τελευταία χρόνια επωφελήθηκαν τα μέγιστα από την αναγκαστική αποχή του Ιράν από τα οικονομικά τεκταινόμενα στην Αραβική Χερσόνησο, ενώ η επανάκαμψη του ιρανικού πετρελαίου στην διεθνή αγορά δεν θα είναι σίγουρα προς όφελος των οικονομικών συμφερόντων της Σαουδικής Αραβίας.

Δεν υπάρχει ουδεμία αμφιβολία ότι η απελευθέρωση του Ιράν από την ασφυξία των οικονομικών κυρώσεων θα έχει αντίκτυπο στις εν εξελίξει διαμάχες της Μέσης Ανατολής και της Ασίας. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρξει πολύ σύντομα ενεργός δράση της Τεχεράνης έναντι της βαχαμπιστικής-σουνιτικής διείσδυσης σε αυτές τις περιοχές, καθώς και αντίδραση στην αντι-σιιτική παράνοια των μοναρχιών του Αραβικού Κόλπου σε όλο τον κόσμο.

Έτσι δημιουργούνται προοπτικές νέων συμμαχιών και στρατηγικών εξελίξεων στις οποίες το Ιράν θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και τις οποίες δεν πρέπει να αγνοήσει η χώρα μας. Ως εκ τούτου οι δηλώσεις του ισραηλολάγνου υπουργού Άμυνας κ. Καμμένου κατά την διάρκεια επίσκεψης-προσκύνησης του στο Τελ Αβίβ περί «ιρανικής βαλλιστικής απειλής κατά της Ελλάδας», ουδόλως ευνοούν τα στρατηγικά συμφέροντα της χώρας μας για τα οποία υποτίθεται ότι κόπτεται το «πατριωτάκι». Εάν απειλούμεθα από το βαλλιστικό πρόγραμμα του Ιράν και ο κ. Καμμένος βρήκε την ευκαιρία να το εκφράσει κατά την διάρκεια της επίσκεψης του στο Τελ Αβίβ, τότε γιατί δεν εξέφρασε και τις ανησυχίες του για το πολεμοκάπηλο Ισραήλ το οποίο κατέχει απαγορευμένα όπλα μαζικής καταστροφής (πυρηνικά- βιολογικά) με τα οποία μπορεί να πλήξει όλη την υφήλιο, ενώ απαγορεύει σε διεθνείς οργανισμούς την οποιαδήποτε πρόσβαση στις πυρηνικές του εγκαταστάσεις.

Το ευρύτερο στρατηγικό πλαίσιο στην Μέση Ανατολή και Ανατολική Μεσόγειο αλλάζει και δεν δύναται να υποτιμηθεί από την Ελλάδα. Είναι προφανής η δημιουργία ενός άξονα Ρωσίας-Ιράν που συμπεριλαμβάνει την Συρία και πιθανώς την Αίγυπτο. Τα ιρανικά στρατηγικά συμφέροντα συγκλίνουν περαιτέρω και τάχιστα με αυτά της Ρωσίας και είναι βέβαιο ότι η Τεχεράνη θα χρησιμοποιήσει την επίτευξη της συμφωνίας για το πυρηνικό της πρόγραμμα ως οικονομική και στρατηγική σφήνα στα σχέδια των ΗΠΑ-Ισραήλ στην περιοχή.