.png "English"){kind=small}
Από τις 26 Μαρτίου 2015 η Σαουδική Αραβία βομβαρδίζει την Υεμένη. Υπολογίζεται ότι έως σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί πάνω από 1.000 αεροπορικές επιδρομές και έχουν καταστραφεί πάνω από 2.300 κτήρια και κτηριακές υποδομές αυτής της χώρας, ενώ έχουν χάσει την ζωή τους περίπου 3.000 άμαχοι.
Οι επιδρομές της Σαουδικής Αραβίας στοχεύουν τις δυνάμεις των πολιτοφυλάκων Χούτι, που έχουν καταλάβει καίριες περιοχές και μεγάλες πόλεις της Υεμένης. Η επέμβαση της Σαουδικής Αραβίας με τις ευλογίες των ΗΠΑ, μέχρι πρότινος μόνο με αεροπορικές επιδρομές, υπαγορεύθηκε από την άμεση απειλή μιας πλήρους κατάληψης της Υεμένης από τους πολιτοφύλακες Χούτι, οι οποίοι έχουν την υποστήριξη μεγάλης μερίδας του λαού και μονάδων του στρατού, ενώ θρησκευτικά ανήκουν στην σιιτική αίρεση των Ζαϊντί. Η προοπτική ύπαρξης στην Υεμένη ενός καθεστώτος που συνδέεται στενά με το σιιτικό Ιράν και την σιιτική Χεζμπολάχ του Λιβάνου και το οποίο θα ελέγχει τα στενά της Ερυθράς Θάλασσας οδήγησε στην επέμβαση της σουνιτικής-βαχαμπιστικής Σαουδικής Αραβίας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, του Κουβέιτ, του Κατάρ και του Μπαχρέιν. Η επέμβαση της Σαουδικής συμμαχίας έχει ως στόχο να ελέγξει την αυξανόμενη επιρροή του σιιτικού Ιράν στην περιοχή και της Ρωσίας και της Κίνας στον Ινδικό Ωκεανό.
Οι αεροπορικές επιδρομές παρ’ όλο που είναι καταστροφικές για τις υποδομές της Υεμένης δεν έχουν επιφέρει κάποιο μετρήσιμο στρατιωτικό κέρδος για τους Σαουδάραβες. Επί του εδάφους οι βομβαρδισμοί έχουν περιορισμένη επίδραση στις δυνάμεις των πολιτοφυλάκων Χούτι, στους οποίους συμπαραστέκεται υλικοτεχνικά η Τεχεράνη. Οι Χούτι δεν δείχνουν να κάμπτονται από την υπέρτερες δυνάμεις του Ριάντ και των ισλαμοσυμμοριτών της Αλ Κάϊντα της Αραβικής Χερσονήσου (Al Qaeda in the Arab Peninsula, AQAP) που πολεμούν στο πλευρό, εννοείται, των Σαουδαράβων. Η συμμαχία της Σαουδικής Αραβίας ελέγχει την Ανατολική-Βορειοανατολική Υεμένη, οι Χούτι την Δυτική, ενώ διεξάγονται σφοδρές μάχες για τον έλεγχο της Κεντρικής-Νότιας Υεμένης και της σημαντικής πόλης Άντεν.
Πριν από λίγες ημέρες το Ριάντ κατανοώντας ότι οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί χωρίς μια μεγάλης έκτασης χερσαία επιχείρηση δεν μπορούν να έχουν επιθυμητό αποτέλεσμα, έστειλε στην Υεμένη εκατοντάδες άρματα και τεθωρακισμένα οχήματα συνοδευόμενα από τουλάχιστον 3.000 άνδρες των ειδικών δυνάμεων της Σαουδικής Αραβίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Οι δυνάμεις αυτές εισέβαλαν στην Υεμένη από το πέρασμα Βάντια στα βόρεια σύνορα. Οι χερσαίες δυνάμεις της συμμαχίας της Σαουδικής Αραβίας χωρίς την άμεση υποστήριξη των ΗΠΑ είναι πολύ αμφίβολο ότι έχουν την ικανότητα να αντιμετωπίσουν τους αυθεντίες του ανταρτοπόλεμου Χούτι. Το Ριάντ για να φέρει εις πέρας τις αεροπορικές του επιδρομές εξαρτάται ούτως ή άλλως από την τεχνική επιμελητεία των Αμερικανών και Βρετανών, ενώ χωρίς τις δορυφορικές πληροφορίες των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων είναι αδύνατο να ανακαλύψει εχθρικούς στόχους στην Υεμένη. Έτσι η Ουάσιγκτον θέλοντας και μη θα συρθεί πιο βαθιά στον πόλεμο της Υεμένης, ενώ το σιιτικό Ιράν και η βαχαμπιστική-σουνιτική Σαουδική Αραβία εμπλέκονται όλο και περισσότερο σε μια αντιπαράθεση στην Μέση Ανατολή, υποστηρίζοντας αντίπαλες δυνάμεις στην Συρία, στο Ιράκ, στον Λίβανο, στο Αφγανιστάν, στο Πακιστάν και όπου αλλού βρίσκονται αντιμέτωποι Σιίτες με Σουνίτες και άλλες σεκταριστικές ομάδες.
Σύμφωνα με τους αναλυτές του Stratfor (Strategic Forecast), που είναι η εμπροσθοφυλακή της στρατηγικής ανάλυσης της CIA, «η συμμαχία των Σαουδαράβων σε αυτό τον πόλεμο αναμφίβολα διαθέτει υπέρτερη επιμελητεία, δύναμη πυρός και αριθμό στρατιωτών, έχοντας επίσης την αεροπορική υπεροχή. Παρ’ όλα αυτά όσο διεισδύουν οι χερσαίες τους δυνάμεις στο εχθρικό εσωτερικό έδαφος των οροσειρών της Υεμένης, τόσο περισσότερο θα είναι εκτεθειμένες σε ενέδρες και αντεπιθέσεις. Υπενθυμίζουμε ότι ο στρατός της Σαουδικής Αραβίας υπέστη βαρύτατες απώλειες στον πόλεμο του 2009 στην Υεμένη, όταν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ριάντ εναντίον των Χούτι απέτυχαν στα βουνά της Βόρειας Υεμένης και αναγκάστηκαν σε άτακτη υποχώρηση».
Η ανάπτυξη χερσαίων δυνάμεων του Ριάντ στην Υεμένη, με παρότρυνση και καθοδήγηση της Ουάσιγκτον, συμπαρασύρει έτι περαιτέρω την Σαουδική Αραβία στην εσωτερική διαμάχη αυτής της χώρας και σε τελική ανάλυση θα κλιμακώσει δραματικά την αναμέτρηση με το Ιράν. Το αποτέλεσμα αυτής της αναμέτρησης δεν θα είναι κολακευτικό προς τα συμφέροντα της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΠΑ στην Αραβική Χερσόνησο.
