.png "English"){kind=small}
Το πείραμα της Ισλανδίας μας αποδεικνύει ότι η μνημονιακή Ελλάδα θα αποτύχει
Επί 5 χρόνια η Ελλάδα στο επίκεντρο και το 2011 και το 2012 και το 2015. Γιατί θα πρέπει να είναι κάτι διαφορετικό για την Ελλάδα αυτή τη φορά αναφέρει σε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση η Καναδική IceCAP asset management. Ο καθένας γνωρίζει ότι δεν υπάρχει κανένας τρόπος η Ελλάδα να αποπληρώσει τα χρέη της. Εκτός και αν η ελληνική οικονομία μπορεί να αναπτύσσεται ταχύτερα και περισσότερο από ότι έχει αναπτυχθεί ποτέ πριν τότε απλά ίσως έχει πιθανότητες αποπληρωμής μέρους των 360 δισεκ. που θα φθάσει το χρέος. Στη σημερινή εποχή της μαζικής εκτύπωσης χρήματος από τις κεντρικές τράπεζες των αρνητικών επιτοκίων και της διάσωση των τραπεζών, πολλοί έχουν χάσει την αίσθηση του μέτρου μεταξύ δισεκατομμυρίων και τρισεκατομμυρίων. Ωστόσο, σας διαβεβαιώνουμε τα 360 δισεκ ευρώ για την Ελλάδα είναι πολλά χρήματα. Ως μέτρο σύγκρισης αναφέρουμε ότι η Αυστραλία χρωστάει περίπου 1,3 τρισεκατομμύρια δολάρια σε διάφορα ομόλογα και δάνεια. Αν Αυστραλία ξαφνικά χτυπηθεί από μια κρίση χρέους της ίδιας κλίμακας όπως η Ελλάδα, το χρέος της θα εκτιναχθεί στα ύψη περίπου στα 2,5 τρισεκατομμύρια δολάρια, ή με άλλα λόγια - περίπου 106.000 δολάρια για κάθε άνδρα, γυναίκα και παιδί.
Για την Ελλάδα, είναι μαθηματικά αδύνατο να αποπληρώσει το χρέος της. Αν κάποιος σας πει κάτι διαφορετικό μάλλον δεν κατανοεί το πώς λειτουργούν οι πραγματικές οικονομίες. Το ΔΝΤ, η ΕΕ και η ΕΚΤ (που αναφέρονται συλλογικά ως Τρόικα) συμφωνούν ότι η λύση για την ελληνική κρίση είναι η Ελλάδα να συγκεντρώσει περισσότερα σε φόρους, η ελληνική κυβέρνηση να δαπανήσει λιγότερα χρήματα και ταυτόχρονα να συνεχίζει να αποπληρώνει το χρέος της. Ας αποτιμήσουμε αυτή την απλή παραδοχή. Οι Έλληνες πρέπει να πληρώσουν περισσότερους φόρους, γεγονός που σημαίνει λιγότερα χρήματα θα είναι διαθέσιμα για καταναλωτικές δαπάνες.
Η ελληνική κυβέρνηση θα δαπανήσει λιγότερα χρήματα, γιατί πρέπει να αποπληρώνει τοκοχρεολύσια και να διαμορφώσει ένα πολύ συντηρητικό προϋπολογισμό. Και λαμβάνοντας υπόψη ότι η οικονομική ανάπτυξη είναι συνάρτηση των συνολικών δαπανών πώς μπορεί κάποιος λογικός άνθρωπος μπορεί να προσδοκά η ελληνική οικονομία θα ανακάμψει και θα αναπτυχθεί; Η απάντηση είναι απλή: Δεν μπορεί να αναπτυχθεί η ελληνική οικονομία.
Μια ακόμη απόδειξη ότι η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να αναπτυχθεί είναι η Ισλανδία. Η Ισλανδία ήταν η πρώτη χώρα που χτυπήθηκε από την παγκόσμια κρίση χρέους το 2008. Η ισλανδική κυβέρνηση και οι ισλανδικές τράπεζες κατέρρευσαν…και λόγω κακοδιαχείρισης. Μάλιστα κανείς δεν ήθελε να τους βοηθήσει. Τόσο η Βρετανία και η Ολλανδία απειλούσαν την Ισλανδία να την αφανίσουν από τον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη. Εκείνη την εποχή, οι ισλανδικές τράπεζες είχαν συναλλαγές με την Βρετανία και την Ολλανδία καταβάλλοντας επιτόκια 6% σε καταθέσεις. Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι άλλες παγκόσμιες τράπεζες προσέφεραν επιτόκια 3% και χαμηλότερα και λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων στον κόσμο δεν έχει καμία ιδέα για το πώς μια τράπεζα είναι δομημένη, χιλιάδες Βρετανοί και Ολλανδοί αποταμιευτές είχαν τις καταθέσεις τους στις ισλανδικές τράπεζες. Οι ισλανδικές τράπεζες προσέφεραν επιτόκια 6% και οι υπόλοιπες από 3% και χαμηλότερα.
Στη συνέχεια, όταν η κρίση χτύπησε την Ισλανδία - όλοι οι τραπεζικοί λογαριασμοί πάγωσαν και οι οικονομίες πολλών Βρετανών και Ολλανδών επενδυτών υπέστησαν μεγάλες ζημίες. Ξαφνικά, ο κίνδυνος του 6% ήταν πεντακάθαρος. Φυσικά, η βρετανική και η ολλανδική κυβέρνηση δεν στήριξαν τους πολίτες τους γιατί πήραν επενδυτικές αποφάσεις υψηλού ρίσκου. Η ισλανδική κυβέρνηση εν τω μεταξύ, επιτέλους ξύπνησε και άρχισε να αξιολογεί σοβαρά την κατάσταση. Όχι μόνο η κυβέρνηση δεν είχε αρκετά χρήματα για να επιστρέψει στους καταθέτες των τραπεζών αλλά δεν μπορούσαν να καλύψουν ούτε τα στοιχειώδη. Και αφού κανείς δεν θα δάνειζε χρήματα στην Ισλανδία - η χώρα επίσημα κατέρρευσε.
Η Ισλανδία επέτρεψε στις τράπεζες της να καταρρεύσουν, προχώρησε σε υποτίμηση του νομίσματος της κατά 70%, αποφάσισε να μην πληρώσει όλα τα χρήματα που όφειλε και τέλος έστειλε στην φυλακή και ορισμένους τραπεζίτες.
Μια σύγκριση μεταξύ της ισλανδικής προσέγγισης και της ευρωπαϊκής προσέγγισης ως προς την Ελλάδα έχει ως εξής: Η Ισλανδία ακολούθησε διαφορετική στρατηγική από την Ελλάδα. Η Ισλανδία ανακάμπτει και η Ελλάδα είναι ακόμη εγκλωβισμένη. Ισλανδία και Ελλάδα ακολούθησαν διαφορετικές λύσεις. Η οικονομία της Ισλανδίας έχει ανακάμψει και βρίσκεται μόλις -3% χαμηλότερα από ότι όταν ήταν το 2008. Η οικονομία στην Ελλάδα συνεχίζει να κατρακυλά στην ύφεση και βρίσκεται -33% χαμηλότερα από ότι όταν ήταν το 2008.
Η ισλανδική ανάκαμψη ωστόσο δεν ήταν τέλεια. Οι Ισλανδοί και οι ξένοι επενδυτές δεν ήταν σε θέση να πάρουν τα χρήματα τους από τη χώρα. Αρχικά επιβλήθηκαν έλεγχοι κεφαλαίου και ενώ υποστηρίχθηκε ότι θα τερματιστούν μετά από 6 μήνες από την επιβολή τους έχουν περάσει 7 χρόνια για να χαλαρώσουν πάρα πολύ. Αυτό είναι ένα μεγάλο χρονικό διάστημα που οι πολίτες και οι επενδυτές δεν είναι σε θέση να έχουν πρόσβαση στα χρήματά τους. Επιπλέον, οι τιμές βρίσκονται στα ύψη ο πληθωρισμός έχει εκτιναχθεί στο 18%. Οι απώλειες θέσεων εργασίας αυξήθηκαν, τριπλασιάζοντας την ανεργία. Η Ισλανδική οικονομία είχε πολλές κακές στιγμές αλλά τελικώς επέζησε.
Η Ελλάδα εν τω μεταξύ συνεχίζει να ακολουθεί μια 100% σίγουρα καταδικασμένη στρατηγική… η Ελλάδα σύντομα θα βρεθεί σε αδιέξοδο.
