Η απύθμενη χυδαιότητα των ΜΜΕ

Πεμπτουσία της δημοκρατίας όπως λένε είναι η υπερίσχυση της θέλησης των πολλών έναντι των λίγων. Όμως για να αναδειχθεί ανόθευτα η θέληση των πολλών, πρέπει πρώτα αυτή να διαμορφωθεί ανόθευτα και χωρίς «αλχημείες». Για αυτό ίσως πιο σημαντικό και από τις έγκυρες και καθαρές εκλογικές διαδικασίες, είναι η αντικειμενική, πλουραλιστική και ανόθευτη πληροφόρηση. Κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να αποφασίσει αυτό που πραγματικά θέλει, αν δεν είναι αντικειμενικά πληροφορημένος.

Έχω την αίσθηση ότι αποτελεί γενικευμένη πεποίθηση των Ελλήνων, ότι ο τρόπος που ασκούν τα καθήκοντά τους τα περισσότερα ΜΜΕ στην Ελλάδα σήμερα, συνιστά ένα πλέγμα δόλιας, πολύπλευρης και πολυσχιδούς προπαγάνδας με πολλαπλές παράνομες στοχεύσεις, που παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, καταργεί την αντικειμενικότητα, τον πλουραλισμό και το ανόθευτο της ενημέρωσης. Εμποδίζοντας τους πολίτες να συνειδητοποιήσουν τι είναι αυτό που στ’ αλήθεια θέλουν και συμφέρει στην πατρίδα και κατευθύνοντάς τους σε συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές που εξυπηρετούν τα ιδιοτελή συμφέροντα της καθεστηκυίας πολιτικής τάξης (του «δημοκρατικού τόξου» όπως αυτάρεσκα και παραπλανητικά αυτοαποκαλείται) και των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων που αυτή στηρίζει, καταλύουν την πεμπτουσία της δημοκρατίας στο όνομα της δημοκρατίας.

Και επειδή κάποιοι εξυπνάκηδες θα βιαστούν να θέσουν το ερώτημα: ποιος είναι αυτός που κρίνει την αντικειμενικότητα της ενημέρωσης; Η απάντηση είναι ότι κατ’ αρχήν η αντικειμενικότητα θα έπρεπε να διασφαλίζεται σε κάποιο βαθμό τουλάχιστον από το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των ΜΜΕ, παρότι αυτό το πλαίσιο παρουσιάζει σοβαρές ατέλειες.

Δυστυχώς όμως, προς «δόξαν» του «δημοκρατικού τόξου» και των «αστικοτσιφλικάδικων συμφερόντων», με τα οποία όλα ανεξαιρέτως τα ανήκοντα σε αυτό κόμματα βρίσκονται σε απόλυτη σύμπνοια, ούτε αυτό το στοιχειώδες δε διασφαλίζεται. Με αποτέλεσμα στο μεγαλύτερο ποσοστό τους τα μίντια να λειτουργούν κυριολεκτικά ασύδοτα στα χέρια σκοτεινών και διαπλεκόμενων συμφερόντων, που συμπλέουν όχι με τη θέληση του ελληνικού λαού, που συστηματικά δηλητηριάζουν, αλλά με ξένα κέντρα αποφάσεων και των εθνοκτόνων επιλογών τους.

Και αν μεν στα ιδιωτικά κανάλια μπορεί κάποιος, όχι φυσικά να δικαιολογήσει, αλλά να αντιληφθεί την αιτιώδη σχέση ανάμεσα στο λόγο ύπαρξης των καναλιών και των εξυπηρετούμενων συμφερόντων, στην κρατική τηλεόραση η κατάσταση είναι πραγματικά εξοργιστική. Τα παραδείγματα είναι άπειρα, αλλά θυμάμαι χαρακτηριστικά πριν μερικές ημέρες, ενώ υπήρχαν αμέτρητοι καλεσμένοι προς συζήτηση για τα κρίσιμα οικονομικά και γενικότερα εθνικά θέματα σε όλες τις ενημερωτικές εκπομπές της ΕΡΤ, για να προβάλουν ένα ολιγόλεπτο μαγνητοσκοπημένο μήνυμα του αρχηγού του 3^ου πολιτικού κόμματος της χώρας μας, απολογήθηκαν προς τους τηλεθεατές ζητώντας την κατανόησής τους για την προβολή του μαγνητοσκοπημένου μηνύματος, λόγω του ότι ως δημόσια τηλεόραση είναι υποχρεωμένοι από το νόμο να το κάνουν!

Παρ’ όλες όμως τις άθλιες μεθοδεύσεις, εκτιμώ ότι αν γίνει μια έρευνα κοινής γνώμης (κανονική και όχι στημένη), θα διαπιστωθεί ότι το ποσοστό των Ελλήνων που συμφωνεί ότι η δημοσιογραφία που ασκείται από τα περισσότερα ΜΜΕ είναι μεροληπτική και άθλια, πλησιάζει ή και υπερβαίνει το 90%. Το να προσποιούνται ότι δεν είναι έτσι και να σφυρίζουν αδιάφορα, σύντομα θα αποδειχθεί ότι ήταν μια εξαιρετικά εσφαλμένη τακτική.

Ας γνωρίζουν λοιπόν οι κύριοι και οι κυρίες που υπηρετούν αυτού του είδους την «ενημέρωση», ότι είναι περιττό να αναμασούν αφελείς δικαιολογίες για την απαράδεκτη, παράνομη και ανθελληνική συμπεριφορά τους. Αποτελεί κοινή πεποίθηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών (μιας και αρέσκονται σε δημοκρατικές αναγωγές), τόσο ο βρώμικος ρόλος τους, όσο και το γεγονός ότι είναι συνυπεύθυνοι για κάθε δυστυχία που συνέβη, συμβαίνει και θα συμβεί στο μέλλον σε αυτή τη χώρα, συμπεριλαμβανομένων των χιλιάδων αυτοκτονιών των συμπολιτών μας.

Καμιά αρνητική πολιτική εξέλιξη από αυτές που λαμβάνουν χώρα στον τόπο μας σήμερα δεν θα ήταν εφικτή, αν δεν υπήρχε η συνδρομή των αυτοαποκαλούμενων ΜΜΕ.

Παραπληροφορώντας, εκφοβίζοντας, στοχοποιώντας, εκχυδαϊζοντας, αποκρύπτοντας, περιγράφοντας ετεροβαρώς ως προς τη σημασία τους τα γεγονότα, φιμώνοντας νόμιμα κόμματα, υβρίζοντας και παραβιάζοντας καθημερνά και συνεχώς με βάναυσο τρόπο όλους ανεξαιρέτως τους κανόνες δημοσιογραφικής δεοντολογίας, επιχειρούν να φθείρουν τις συνειδήσεις των πολιτών καθοδηγώντας τους σε συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές, οι οποίες επιβάλλονται από ξένα συμφέροντα και τους εδώ υπηρέτες τους.

Η κοινωνία βέβαια αντιστέκεται και όσο περνάει ο καιρός η αντίσταση αυτή θα γιγαντώνεται. Πρώτα δείγματα της αντίστασης των πολιτών η ταπεινωτική ήττα των ξενόδουλων ΜΜΕ στην ανοίκεια επίθεση εναντίον της Χρυσής Αυγής και το στραπάτσο τους στην ανήθικη και αντιδημοκρατική στάση τους στο πρόσφατο δημοψήφισμα.

Κι αυτά ήταν μόνο η αρχή. Τα χειρότερα για αυτούς έπονται. Το νομοτελειακό σχήμα: Ύβρις – Άτη – Νέμεσις – Τήσις, έχει τεθεί ήδη σε εφαρμογή και οι εξελίξεις θα είναι καταιγιστικές σε τόσο μεγάλο βαθμό, που δεν θα μπορούσαν να τις ονειρευτούν ούτε στο χειρότερο εφιάλτη τους.

Τα ΜΜΕ με τη συμπεριφορά τους διέπραξαν Ύβρη έναντι των Ελλήνων, με σκοπό να χειραγωγήσουν τη θέλησή τους και να αλλοιώσουν το πολίτευμα. Η Άτη θόλωσε το μυαλό και την κρίση τους από την αρχική χλιαρή αντίδραση των ανθρώπων έναντι της διαπραχθείσης Ύβρεως και αυτό τους έδωσε το θράσος να διαπράξουν ακόμη μεγαλύτερη Ύβρη. Μπροστά τους όμως τώρα βρίσκεται η τρομερή Νέμεσις και ακολουθεί η ακόμη πιο τρομερή Τήσις, δηλαδή η εφαρμογή του νόμου.

Τα ΜΜΕ της Ελλάδος, ευθυγραμμιζόμενα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με αυτά που υπαγορεύουν ξένα κέντρα αποφάσεων, σιγοντάρουν τις δυνάμεις εκείνες που επιδιώκουν το σταδιακό περιορισμό, μέχρι την πλήρη κατάργηση της εθνικής μας κυριαρχίας. Χωρίς ελευθερία όμως δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατία. Είναι φυσικό αυτός που σε εξουσιάζει να θέλει να αναιρέσει την εθνική σου θέληση και να σου επιβάλλει τη δική του. Όπως είναι φυσικό επίσης να θέλει να σε πείσει, ότι η δική του θέληση είναι αυτό που θα πρέπει να αντιλαμβάνεσαι και εσύ ως το εθνικό σου συμφέρον. Την αλλοίωση αυτή αναλαμβάνουν συστηματικά και εργολαβικά να την κάνουν τα ΜΜΕ. Άρα ο ισχυρισμός ότι τα ΜΜΕ υπερασπίζονται τη δημοκρατία, συνιστά ένα μεγάλο ψέμα και μια αισχρή δικαιολογία συγκάλυψης της ξενόδουλης συμπεριφοράς τους.

Η πραγματικότητα όμως αυτή δείχνει και κάτι άλλο. Δείχνει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει ένα κράτος που επιθυμεί να ελέγξει τα του οίκου του. Δεν μπορεί να υπάρξει ελευθερία και δημοκρατία σε ένα τόπο, όταν οι συνειδήσεις των πολιτών διαμορφώνονται από ΜΜΕ που κατευθύνονται από ξένες και μάλιστα ανθελληνικές δυνάμεις. Δεν μπορεί στο όνομα μιας ψευδεπίγραφης δημοκρατίας και πλουραλισμού, να επιτρέπεται στο σώμα της πολιτείας να μεταδίδονται «θανατηφόρες ασθένειες», ελπίζοντας στην αποτελεσματικότητα της θεραπείας.