.png "English"){kind=small}
Η Ρωσία ενισχύει την διεθνή διπλωματική της θέση στην Μέση Ανατολή προτείνοντας μια νέα συμμαχία εναντίον των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους, ενώ ταυτόχρονα επεκτείνει την υλικοτεχνική της στρατιωτική βοήθεια προς την Δαμασκό με αποτέλεσμα ουδείς πλέον να μπορεί να την αγνοήσει, όπως πριν μερικά χρόνια.
Η πυρηνική συμφωνία των ΗΠΑ με το Ιράν σε συνάρτηση με την έντονη Ρωσική παρουσία στην Συρία δημιούργησαν νέα δεδομένα στην Μέση Ανατολή. Από την μια πλευρά η Ουάσιγκτον προσπαθεί να απαγκιστρωθεί από την ανεπιτυχή της πολιτική των επεμβάσεων στην Μέση Ανατολή, χωρίς να απολέσει το ηγεμονικό της γόητρο, και από την άλλη η Μόσχα θέλει να επανατοποθετηθεί στο βάθρο των μεγάλων δυνάμεων, υπερασπιζόμενη την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας και των άλλων χωρών που πλήττονται από την ισλαμική τρομοκρατία.
Η πειθήνια σύμμαχος των ΗΠΑ η Καγκελάριος Μέρκελ ήδη ανακοίνωσε την ετοιμότητα της Δύσης να συνεργαστεί με τον Άσαντ, δηλώνοντας ότι «αυτό θα γίνει για να αποφευχθεί το χειρότερο κακό που είναι η εισροή λαθρομεταναστών στην Ευρώπη και μια πιθανή επικράτηση των τζιχαντιστών σε όλη την Συρία». Προηγουμένως οι υπουργοί εξωτερικών ΗΠΑ-Γερμανίας είχαν συμφωνήσει σε μια, όπως την χαρακτήρισαν, «προσωρινή λύση» παραμονής του Άσαντ στην εξουσία.
Η λύση που διαφαίνεται στον ορίζοντα, η λύση που προτείνει η Μόσχα, θα μπορούσε να είχε επιτευχθεί ήδη από το 2012. Τότε η Ρωσία είχε προτείνει στις ΗΠΑ τρία σημεία μιας συμφωνίας για να αποφευχθεί το χάος του συμμοριτοπόλεμου στην Συρία. Πρώτον δεν θα έπρεπε να εξοπλιστούν οι εχθροί του Άσαντ. Δεύτερον να υποχρεωθεί ο Άσαντ να διαπραγματευτεί με την αντιπολίτευση του στο εσωτερικό της χώρας. Τρίτον η Ρωσία να εγγυηθεί την υποστήριξη αυτών των ενεργειών και την θετική τους έκβαση. Επειδή όμως οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους ήταν βέβαιοι ότι θα ανέτρεπαν τον Άσαντ εντός ολίγων εβδομάδων με την βοήθεια των ισλαμοσυμμοριτών και θα διέλυαν την Συρία, δεν έκαναν αποδεκτή την πρόταση της Μόσχας. Έτσι χρηματοδότησαν, εξόπλισαν τους τζιχαντιστές και ενίσχυσαν με αυτό τον τρόπο την γιγάντωση του Ισλαμικού Κράτους, ενώ σε παράλληλο χρόνο η Ουάσιγκτον ετοίμαζε τα σχέδια της για την μετά-Άσαντ εποχή.
Το 2012 σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ τα θύματα του συμμοριτοπόλεμου στην Συρία ήταν 7.500. Σήμερα υπερβαίνουν τις 250.000, ενώ 11 εκατ. πολίτες της Συρίας έχουν εκριζωθεί από τις εστίες τους. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους κατάλαβαν, δυστυχώς πολύ αργά για τα αθώα θύματα του πολέμου, ότι ο «πόλεμος χαρακωμάτων» της εξωτερικής τους πολιτικής ήταν καταδικασμένος σε αποτυχία, αφού η Ρωσία σθεναρά υποστήριζε την κυβέρνηση του Άσαντ και τον μη διαμελισμό της χώρας του.
Η γεωστρατηγική ενίσχυση της Ρωσίας στην Μέση Ανατολή και ο παθητικός ρόλος που υποχρεώνονται πλέον να παίξουν οι ΗΠΑ στην περιοχή δεν σημαίνει απαραιτήτως και την θετική έκβαση της κρίσης στην Συρία, ούτε ότι η λύση που θα προέλθει θα έχει διάρκεια.
Στις ΗΠΑ αμερικανοσιωνιστικές δυνάμεις εναντιώνονται στην οποιαδήποτε συμφωνία που προτείνει η Μόσχα, θεωρώντας ότι ο στόχος πρέπει να εξακολουθήσει να είναι η απομάκρυνση του Άσαντ και ο διαμελισμός της Συρίας, αναλαμβάνοντας βέβαια αυτές οι δυνάμεις την ευθύνη να παραδοθεί όλη η Μέση Ανατολή σε έναν γενικευμένο πόλεμο, κάτι που ταυτίζεται και έχει απόλυτη συνάφεια με τους σχεδιασμούς της Νέας Παγκόσμιας Τάξης.
