.png "English"){kind=small}
Η περιοχή της Μέσης Ανατολής και Κεντρικής Ασίας κυριαρχείται από εθνοτικές και θρησκευτικές συγκρούσεις, καθώς και από βίαιες πολιτικές συγκρούσεις. Οι δυνάμεις της Μέσης Ανατολής και Κεντρικής Ασίας Ρωσία, Κίνα, Ιράν, Τουρκία αλλά και οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται για την εκμετάλλευση των ενεργειακών και άλλων κοιτασμάτων της περιοχής, ενώ στοχεύουν και στην γεωπολιτική κυριαρχία της. Την τρέχουσα περίοδο το τμήμα αυτό της Ευρασίας αποσταθεροποιείται από πολλούς τοπικούς πολέμους και το εμπύρευμα για αυτούς τους πολέμους το έχει προσφέρει η δράση του Χαλιφάτου του Ισλαμικού Κράτους.
Στην Συρία οι ισλαμοσυμμορίτες υποστηριζόμενοι από τις ΗΠΑ, την Τουρκία, την Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και το Ισραήλ προσπαθούν να διαλύσουν την χώρα και να ανατρέψουν τον Άσαντ. Στο Ιράκ οι ίδιοι μισθοφόροι ισλαμιστές έχουν κατακτήσει το ένα τρίτο της χώρας, ενώ στο Αφγανιστάν η προσκείμενη προς το Ισλαμικό Κράτος οργάνωση των Ταλιμπάν τρομοκρατεί την χώρα με την ανοχή των δυνάμεων του ΝΑΤΟ που βρίσκονται εκεί. Στο Πακιστάν οι Ταλιμπάν προσπαθούν να αποσπάσουν την περιοχή Βαζιριστάν από την κεντρική κυβέρνηση του Καράτσι, ενώ στην Υεμένη μαίνεται ο εμφύλιος πόλεμος που υποκινείται από την Σαουδική Αραβία και την Αλ Κάϊντα της Αραβικής Χερσονήσου (Al Qaida of Arabic Peninsula).
Ταυτόχρονα η κατάσταση στον Λίβανο έχει γίνει εκρηκτική λόγω των βομβιστικών επιθέσεων από τρομοκρατικές οργανώσεις προσκείμενες στην Αλ Κάϊντα, ενώ το Μπαχρέιν έχει καταληφθεί από τις στρατιωτικές δυνάμεις της Σαουδικής Αραβίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων για να εξουδετερωθεί η αντίσταση του σιιτικού πληθυσμού που πρόσκειται στο Ιράν και που είναι η μειοψηφία του εμιράτου. Στην Τουρκία μετά τις αεροπορικές επιδρομές εναντίον των Κούρδων η κατάσταση είναι χαοτική και το μέλλον του Ερντογάν αβέβαιο.
Η ανωτέρω σκιαγράφηση, τουτέστιν πόλεμοι, συγκρούσεις και αναταραχές μπορεί να οδηγήσουν σε αποσχιστικές τάσεις και σε διάλυση κρατικών οντοτήτων. Από αυτή την διαδικασία διάλυσης και αποσύνθεσης είναι πολύ πιθανό να δημιουργηθούν νέες κρατικές οντότητες και νέα σύνορα. Ουδόλως αποκλείεται η δημιουργία ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν που θα περιλαμβάνει εδάφη της Τουρκίας, της Συρίας, του Ιράκ και του Ιράν. Επίσης δεν αποκλείεται η απόσχιση της περιοχής των Παστούνι από το Πακιστάν και το Αφγανιστάν και η δημιουργία ενός νέου κράτους εις βάρος της εδαφικής ακεραιότητας των δυο χωρών. Πιθανή είναι και η αποσκίρτηση της περιοχής των Τατζίκων από το Αφγανιστάν και η ενσωμάτωση της στο Τατζικιστάν.
Η διάλυση υπαρχόντων κρατών και η δημιουργία νέων ισοδυναμεί με συντριβή της γεωπολιτικής ισορροπίας στην Μέση Ανατολή και Κεντρική Ασία. Η διαδικασία αυτή μπορεί να έχει ως επακόλουθο εθνοτικές και θρησκευτικές συγκρούσεις στο εσωτερικό της Ρωσίας, της Κίνας και της Ινδίας. Σε αυτή την περίπτωση οι ΗΠΑ θα ήταν η μοναδική υπερδύναμη που δεν θα επηρεαζόταν από αυτές τις εξελίξεις και αναμφισβήτητα θα ωφελούνταν από την γεωπολιτική ανακατάταξη της περιοχής. Η συμμαχία λοιπόν Ρωσίας-Κίνας με την συμμετοχή της Ινδίας και άλλων χωρών της Ευρασίας αποδυναμώνει αυτές τις διαδικασίες που έχει εμπνευσθεί η Ουάσιγκτον και συνθέτει μια νέα γεωπολιτική πραγματικότητα πολυπολικών τάσεων.
Σημ.: Προς επίρρωση των ανωτέρω το βιβλίο του Μπρεζίνσκι «The Grand Chessboard, American Primacy and its Geostrategic Imperatives» είναι αποκαλυπτικό για τα σχέδια των Αμερικανοσιωνιστών και της μονοπολικής στρατηγικής των.
