Η παραγωγικότητα ως παράγοντας οικονομικής μεγέθυνσης

Τα επίπεδα διαβίωσης ανά τον κόσμο παρουσιάζουν τεράστιες διαφοροποιήσεις. Το παραπάνω θα μπορούσε ίσως να εξηγηθεί μέσω μιας έννοιας, της παραγωγικότητας. Η διεθνής διαφοροποίηση της παραγωγικότητας είναι ιδιαίτερα περίπλοκη διότι ποικίλουν οι παράγοντες που την καθορίζουν.

Η παραγωγικότητα προσδιορίζει την ποσότητα αγαθών και υπηρεσιών που μπορεί να παράγει ένας εργαζόμενος ανά ώρα. Η παραγωγικότητα αποτελεί ένα προσδιοριστικό παράγοντα του βιοτικού επίπεδου καθώς το ΑΕΠ μιας χώρα μετρά ταυτόχρονα το συνολικό εισόδημα και τη συνολική δαπάνη για τα αγαθά και τις υπηρεσίες που παράχθηκαν μέσα στην οικονομία.

Οι ευρωπαίοι έχουν καλύτερο επίπεδο ζωής από τους Νιγηριανούς διότι συμφώνα με τις αρχές της οικονομικής, το βιοτικό επίπεδο μιας χώρας είναι αλληλένδετο με την ικανότητα για παραγωγή. Γεννούνται όμως και ερωτήματα, για τους λόγους που καθορίζουν τις διαφοροποιήσεις που παρουσιάζει η παραγωγικότητα μιας χώρας. Οι παράγοντες λοιπόν που προσδιορίζουν την ικανότητα για παράγωγη είναι το φυσικό κεφάλαιο , οι φυσικοί πόροι και η τεχνολογική γνώση.

Ας αναλύσουμε τον καθένα ξεχωριστά για να διαπιστώσουμε κατά πόσο η Ελλάδα, ως μια μικρή ανοικτή οικονομία υστερεί σε κάποιον από τους παραπάνω παράγοντες ή όχι, έτσι ώστε να αντιληφτούμε καλύτερα τις ικανότητες της χώρας μας προς μία οικονομική μεγέθυνση.

Ως φυσικό κεφάλαιο ορίζεται το απόθεμα εξοπλισμού και τα κτίρια που χρησιμοποιούνται για την παράγωγη αγαθών και υπηρεσιών. Η Ελλάδα έχει πολλά εργοστάσια που με τις κατάλληλες διαμορφώσεις μπορούν άνετα να επαναλειτουργήσουν. Ανθρώπινο κεφάλαιο είναι η γνώση και τα προσόντα που αποκτούν οι εργαζόμενοι μέσω της εκπαίδευσης και της γνώσης. Σε αυτό η Ελλάδα πρωτοπορεί καθώς είναι γνωστό τοις πάσι ότι το επίπεδο μόρφωσης που αποκτούν οι έλληνες πολίτες μέσα από τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι αρκετά υψηλό και για αυτό είναι και περιζήτητοι στο εξωτερικό.

Οι φυσικοί πόροι είναι τα μέσα τα όποια παρέχονται από την φύση για την παράγωγη, σε αυτά συγκαταλέγονται η γη , τα ποτάμια και τα αποθέματα ορυκτών. Σε αυτό το σημείο δεν χρειάζονται περαιτέρω εξηγήσεις καθώς η Ελλάδα αποτελεί τόπο που προσφέρει απλόχερα φυσικούς πόρους. Είναι μια γη πραγματικά ευλογημένη όπου μπορεί να ευδοκιμήσει κάθε λογής καρπός .Διαθέτει επίσης ανανεώσιμες και μη πηγές ενέργειας καθώς και ανεκμετάλλευτο ορυκτό πλούτο όπως υδρογονάνθρακες και πετρέλαιο.

Τέλος η τεχνολογική γνώση είναι η κατανόηση καλύτερων τρόπων παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών . Σε αυτό τον τομέα η οικονομία μας οφείλει να επενδύσει έτσι ώστε οι τεχνολογικές εξελίξεις να εφαρμόζονται άμεσα στην οικονομία και η καινοτομικότητα και η διάχυση της γνώσης να επιτυγχάνεται σε όλους τους τομείς .

Άρα τι φταίει αναρωτιέται κανείς για την κατάντια της ελληνικής οικονομίας; Η απάντηση εδώ είναι απλή. Οι «εγχώριοι πολιτικοί» οι όποιοι και κακόβουλα άσκησαν δημοσιονομικές πολιτικές με βάση το πρόσκαιρο κέρδος, τις πελατειακές σχέσεις και ανίδεοι υπήρξαν όσον αφορά τον σχεδιασμό της οικονομικής πολιτικής. Θριαμβολογούσαν την προηγούμενη δεκαετία ότι η Ελλάδα αποτελεί τον σταθεροποιητικό παράγοντα των Βαλκανίων, χρηματοδοτώντας ελληνικές επιχειρήσεις για επενδύσεις στις γείτονες χώρες, συμβάλλοντας στο κλείσιμο των ελληνικών εργοστασίων καθώς παρατηρήθηκε το φαινόμενο «palco». Η Ελλάδα αδυνατεί να επωφεληθεί από το άνοιγμα των αγορών καθώς δεν έχει το συγκριτικό πλεονέκτημα πλέον σε κανένα αγαθό καθώς η οικονομία βασίζεται σχεδόν μόνο από εισαγωγές.

Επίσης οδήγησαν την χώρα στο φαινόμενο της διαρροής εγκέφαλων στο εξωτερικό ‘brain –drain’ με αποτέλεσμα το πιο αξιόλογο τμήμα του πληθυσμού που αποτελεί και το ανθρώπινο κεφαλαίο σε μια οικονομία να αναζητεί εργασία στο εξωτερικό. Η Ελλάδα έχει επενδύσει στο ανθρώπινο κεφάλαιο μέσω της παροχής δωρεάν γνώσης σε όλες τις βαθμίδες και εν τέλει τους χαρίζει στο εξωτερικό.

Χρειάζεται λοιπόν μια εθνική κυβέρνηση η όποια θα αναγνωρίσει τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας θα βασιστεί στην παραγωγικότητα και θα ωθήσει την οικονομία στην ανάπτυξη. Αυτό μπορεί σαφώς να επιτευχθεί μόνο με την Χρυσή Αυγή η όποια τονίζει την ανάγκη για πρωτογενή παραγωγή. Η αύξηση των αγαθών και υπηρεσιών της οικονομίας θα οδηγήσει σε αύξηση του ΑΕΠ καθώς και σε βελτιωμένες επιδόσεις στο εμπορικό ισοζύγιο αυξάνοντας τις εξαγωγές και μειώνοντας τις εισαγωγές. Οδηγώντας την Ελλάδα όσο πιο κοντά στην αυτάρκεια καθιστώντας την ικανή να ανταπεξέλθει με δυναμικότητα στις οικονομικές απειλές.

Ευγενία Χρήστου Γερμενή