.png "English"){kind=small}
Η καταρρέουσα «Νέα Τάξη», οι επερχόμενες εξελίξεις και το δικό μας ιστορικό χρέος
Παρασκευή, 31 Οκτωβρίου 2014
Πολλά ακούμε και διαβάζουμε καθημερινά για τις «φοβερές» και «τρομερές» δυνατότητες του αμερικανοσιωνισμού. Έχουν μαζέψει τα χρήματα όλου του κόσμου, έχουν τεράστια στρατιωτική ισχύ, έχουν ζέψει στο γεωπολιτικό τους άρμα μια σειρά από κράτη (συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ), διαθέτουν τεράστιο δίκτυο προπαγάνδας διεθνών και τοπικών ΜΜΕ, οίκους αξιολόγησης των οικονομιών για να ανεβοκατεβάζουν την αξιοπιστία τους κατά το δοκούν, αλλά το πιο σημαντικό τους όπλο είναι ότι δεν έχουν κανέναν ηθικό ενδοιασμό προκειμένου να επιτύχουν τους σκοπούς τους.
Το είδαμε άλλωστε με τα γεγονότα στους δίδυμους πύργους, που κατά γενική πλέον ομολογία οι ίδιοι έστησαν για να δημιουργήσουν τη δικαιολογητική βάση επιλεκτικών επιθέσεων σε διάφορα κράτη του κόσμου.
Το βλέπουμε ξανά σήμερα με τους on
camera
Η φρίκη της θανάτωσης αμερικανών πολιτών, αλλά και πολιτών χωρών της Δύσης, ακόμη και βρεφών, ένα μόνο σκοπό έχει: να πεισθεί η παγκόσμια κοινή γνώμη για την αναγκαιότητα όλων όσων σχεδιάζουν για την περιοχή της Μέσης Ανατολής, αλλά και να συρθούν υποχρεωτικά στην ογκούμενη σύγκρουση τα δυτικά κράτη που αρνούνται να εμπλακούν στο πλευρό των αμερικανοσωνιστών για την καταπολέμηση δήθεν των αποκρουστικών εγκληματιών. Στην πραγματικότητα για να ελέγξουν αποτελεσματικότερα τη Μέση Ανατολή που σιγά – σιγά γλιστράει από το θανατερό τους αγκάλιασμα και μέσα από τους καπνούς και τα ερείπια του πολέμου αναπνέει τον αέρα της λευτεριάς.
Αίσχος θα έλεγε κανείς, αλλά δυστυχώς οι λεκτικοί αφορισμοί δεν επαρκούν για την αντιμετώπιση του «κτήνους». Οι άνθρωποι αυτοί σέβονται μόνον εκείνον που καταλαβαίνουν ότι μπορεί να τους σπάσει τα μούτρα.
«Κάνε το πιο φρικτό πράγμα που μπορείς και θα σου απαντήσω με κάτι πολύ χειρότερο», είναι η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν. Και με τις «καλοσύνες» που έχουν κάνει σε όλο τον κόσμο θα έρθει σύντομα η στιγμή (είναι πλέον πάρα πολύ κοντά) που θα εισπράξουν τα επίχειρα της ασυδοσίας τους και μάλιστα με πολύ πλούσιο τόκο.
Ποια ωστόσο είναι η πραγματική εικόνα του συσχετισμού ισχύος αυτού του καταρρέοντος δυτικο-αμερικανοσιωνιστοκινούμενου μπλοκ κρατών (στο οποίο δυστυχώς ανήκουμε και εμείς) σε σχέση με τη συμμαχία των κρατών της Ανατολής και της Λατινικής Αμερικής που ορθώνουν ανάστημα στον τύραννο; Μια γρήγορη ματιά είναι αρκετή για να μας πείσει ότι τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά από ό,τι προσπαθούν να μας πείσουν τα δικά τους ΜΜΕ.
Οι ΗΠΑ ως γνωστόν είναι το κράτος με το μεγαλύτερο χρέος στον κόσμο. Δεν έχουν καταρρεύσει βέβαια ακόμη γιατί μπορούν και τυπώνουν δολάρια αφειδώς, αφού κανείς δεν μπορεί να τους ελέγξει ή τουλάχιστον δεν μπορούσε μέχρι τώρα. Το εφιαλτικό τους όμως χρέος, αργά αλλά σταθερά τους φέρνει όλο και πιο κοντά στο σημείο υποχρεωτικής αποδοχής απώλειας της παγκόσμιας οικονομικής πρωτοκαθεδρίας και της επιβολής σκληρών όρων δανεισμού, οικονομικών ελέγχων και μνημονίων.
Στρατιωτικά έχουν προ πολλού χάσει την πρωτιά, πράγμα που αποδείχτηκε σε πολλά θέατρα συγκρούσεων, από όπου έφυγαν ταπεινωμένοι και χωρίς φυσικά να επιτύχουν τους θριαμβευτικά εξαγγελμένους στόχους τους. Θυμίζω Ιράκ, Αφγανιστάν, Γεωργία, Συρία, Ουκρανία, Λιβύη, Αίγυπτο, ήττα από Χεζμπολά (μέσω Ισραήλ), αδυναμία επιβολής της θέλησής τους στους Παλαιστινίους κλπ.
Σε καθαρά τεχνοκρατικό επίπεδο από πλευράς στρατιωτικής τεχνολογίας, είναι πλέον εμφανώς υποδεέστεροι των Ρώσων σε όλους ανεξαιρέτως τους τομείς. Σε αντιαεροπορικά όπλα, αεροσκάφη, τεθωρακισμένα, υποβρύχια, πολεμικά πλοία, σε κάθε τι που συνθέτει το στρατιωτικό οπλοστάσιο των δυο συνασπισμών. Και αυτό αποτελεί τη σημερινή εικόνα, γιατί σε δέκα χρόνια από τώρα θα τους έχουν «πατήσει» κράτη που σήμερα δεν φαίνονται.
Η απόκρυψη της ποιοτικής υστέρησης των όπλων του δυτικού οπλοστασίου, είναι άλλωστε ο πραγματικός λόγος αποκλεισμού της συμμετοχής των ρωσικών όπλων στις διάφορες εκθέσεις οπλικών συστημάτων που γίνονται ανά τον κόσμο.
Εκφράζεται ωστόσο από πολλούς η άποψη, ότι όλα όσα συμβαίνουν παγκοσμίως αποτελούν μέρος του σχεδιασμού των παντοδύναμων αμερικανοσιωνιστών. Ότι δηλαδή όλα αποτελούν κομμάτια ενός μεγάλου σχεδίου που εκείνοι κατευθύνουν με σκοπό την παγκόσμια κυριαρχία τους. Παραμύθια για να μη γράψω κάτι πολύ πιο αθυρόστομο. Προφανώς τα περί παγκόσμιας κυριαρχίας ήταν μέσα στις αρχικές τους προθέσεις, οι οποίες όμως ναυάγησαν προ πολλού όταν η πολιτική τους, υποταγμένη στο γνωστό λόμπυ των ακατονόμαστων, τους έφερε αντιμέτωπους με ολόκληρο τον κόσμο, χωρίς κανέναν απολύτως λόγο.
Οι κινήσεις που κάνουν σήμερα οι αμερικανοσιωνιστές και τα ευρωπαϊκά τσιράκια τους δεν αποτελούν κάποιο plan B, C ή D για την επίτευξη του αρχικού τους σχεδίου, είναι κινήσεις απελπισίας και αποτελούν την τελευταία πράξη του δράματος πριν την παταγώδη κατάρρευσή τους.
Ελπίζουν (ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται), ότι μέσα από μια γενική αναμπουμπούλα και μια μεγάλη σύγκρουση, όπου με τη δική τους υποδαύλιση θα εμπλακούν και θα καταστραφούν όλοι οι υπόλοιποι, αυτοί θα μείνουν ασφαλείς και σχετικά ανεπηρέαστοι, προστατευμένοι ανάμεσα στους δυο μεγάλους ωκεανούς για να μπούνε ουσιαστικά στο παιχνίδι μετά τον πόλεμο ως μοναδική υπερδύναμη και να ξαναεπιβάλουν τους όρους τους. «…νάρκης του άλγους δοκιμές, εν φαντασία και λόγω», όπως θα έλεγε και ο αείμνηστος Καβάφης.
Οι άνθρωποι αυτοί, έχοντας χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα, επηρεασμένοι ίσως και από τις ταινίες του Χόλυγουντ, όπου ο Ράμπο νικάει μόνος του τις ένοπλες δυνάμεις ολόκληρων χωρών, έχουν εμπιστευθεί το γεωπολιτικό προσανατολισμό της χώρας σε κολεγιόπαιδα τύπου Κοντολίζα Ράις, κυρίας Τζένιφερ Ψάκι και άλλα τέτοια... «αστροπελέκια».
Οι κινήσεις απελπισίας τους μπορούν να συγκριθούν με τη συμπεριφορά ενός φιλόδοξου και επηρμένου ανθρώπου που ξεκινάει να «κατακτήσει» τον κόσμο αποκτώντας χρήματα και δόξα και ξαφνικά μαθαίνοντας ότι έχει καρκίνο και σύντομα θα πεθάνει, αρχίζει να δοκιμάζει διάφορα «ματζούνια» και να ακολουθεί γιατροσόφια για να γίνει καλά και να συνεχίσει το δρόμο προς τη δόξα.
Μια πελώρια φούσκα είναι όλοι αυτοί οι κύριοι. Ένα «τίποτα». Μια φούσκα που όταν σκάσει θα βρωμίσει ο κόσμος όλος. Τα «εξαίσια επιτεύγματα και η υπερβολική τους δύναμη» είναι τόσο αληθινά όσο τα αόρατα ρούχα του βασιλιά του γνωστού παραμυθιού του Αισώπου, που τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν γυμνός και από σπουδαίος και τρανός έγινε ο περίγελος όλων.
Υπάρχει ωστόσο κάτι που συνιστά ένα πραγματικά μείζον πρόβλημα, η αντιμετώπιση του οποίου σκιαγραφεί και τις δικές μας ιστορικές ευθύνες : Αυτοί οι «πρώην supermen», στα χρόνια της απόλυτης ηγεμονίας τους στο δυτικό κόσμο, κατάφεραν να εγκαθιδρύσουν στα κράτη που ήλεγχαν (συμπεριλαμβανομένης φυσικά και της Ελλάδος) τις φιλικές προς αυτούς ελίτ των υποταγμένων κρατών.
Οι ελίτ αυτές, συγκροτήθηκαν αρχικά από επιλεγμένους «Νενέκους» των υποταγμένων κρατών, οι οποίοι σταδιακά εδραίωσαν την κυριαρχία τους διαμορφώνοντας τους πολιτειακούς θεσμούς σύμφωνα με τα συμφέροντά τους, αποκτώντας παράλληλα εξουσίες απόλυτου ελέγχου των θεσμικών οργάνων της πολιτείας.
Έτσι διατηρούνται στην εξουσία επιβάλλοντας στο εσωτερικό της χώρας τις πολιτικές που έρχονται απ’ έξω και σε αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες που προσφέρουν στα ξένα αφεντικά, τους επιτρέπεται να «τρυγάνε» τον πλούτο της χώρας μαζί με τους ξένους.
Η αντιμετώπιση αυτών των τύπων είναι σήμερα το μεγάλο μας πρόβλημα. Μπορεί τα αφεντικά τους να τρικλίζουν γιατί έχουν να αντιμετωπίσουν υπέρτερες πλέον δυνάμεις στην παγκόσμια σκακιέρα, ωστόσο οι για τα καλά ριζωμένοι «Νενέκοι» διατηρώντας τον απόλυτο έλεγχο στους επικεφαλής των οργάνων της πολιτείας, κάνουν κυριολεκτικά ό,τι θέλουν χωρίς να υφίστανται καμία συνέπεια.
Αν οι δυτικοί έχαναν την απόλυτη επιρροή στην Ελλάδα, ασφαλώς θα έχαναν ένα μεγάλο στήριγμα στη γεωπολιτική αντιπαράθεση με τους αντιπάλους τους. Οι «Νενέκοι» τους όμως, όχι μόνο θα τα χάσουν όλα, αλλά θα υποστούν και τις νόμιμες κυρώσεις για τις παρανομίες τους. Αυτό φυσικά το γνωρίζουν και για αυτό στην πράξη αποδεικνύονται «βασιλικότεροι του βασιλέως».
Κανένας να μην τρέφει ψευδαισθήσεις! Οι άνθρωποι αυτοί δεν θα παραδώσουν ΠΟΤΕ την εξουσία, ακόμη κι αν η Χρυσή Αυγή πάρει 80%. Προφασιζόμενοι την προστασία της δημοκρατίας και του πολιτεύματος, που οι ίδιοι έχουν προ πολλού καταλύσει, θα κάνουν τη μεγαλύτερη παρανομία, τη μεγαλύτερη εκτροπή που είναι αναγκαίο να γίνει για να εμποδίσουν την άνοδο του Λαϊκού Συνδέσμου στην εξουσία.
Είναι προφανές ότι δεν πιστεύουν στο Σύνταγμα και τους νόμους, ούτε στη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία όπως συνεχώς διατείνονται και πως όλα αυτά τα επικαλούνται επιλεκτικά όταν τους βολεύει για να δώσουν ένα νομιμοποιητικό μανδύα στις παρανομίες τους.
Υπάρχουν όμως εδώ οι μεγάλοι υπεύθυνοι για την εφαρμογή όλων αυτών των αθλιοτήτων: οι επικεφαλής των θεσμικών οργάνων. Οι άνθρωποι δηλαδή εκείνοι που μπαίνοντας στην οποιαδήποτε κρατική υπηρεσία, αστυνομία και ένοπλες δυνάμεις, έδωσαν όρκο να τηρούν το σύνταγμα και τους νόμους. Οι άνθρωποι λοιπόν αυτοί δεν άμοιροι ευθυνών, όταν οι διαταγές που παίρνουν από τους πολιτικούς τους προϊσταμένους είναι καταφανώς έκνομες. Οφείλουν να αντιδράσουν, να μην εκτελέσουν τις παράνομες εντολές και τελικά να παραιτηθούν αν δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
Ας αναγκάσουν τους πολιτικούς τους προϊσταμένους να αναθέσουν τη διοίκηση των θεσμικών οργάνων σε υπαλλήλους κατώτατου βαθμού ή σε ιδιωτικούς μάνατζερ για να αποκαλυφθεί και στην πράξη, ο αντιδημοκρατικός χαρακτήρας λειτουργίας του κράτους.
Όσο δεν το κάνουν δεν έχουν κανένα δικαίωμα να διαμαρτύρονται ούτε για την κρατική ανεπάρκεια και διαφθορά, ούτε για την ανεργία των νέων, ούτε για τις εξευτελιστικές συντάξεις που λίγα χρόνια αργότερα και οι ίδιοι θα πάρουν. Είναι συνυπεύθυνοι και συνεργοί των εγκλημάτων που διαπράττονται, όταν οι διαταγές που δέχονται είναι παράνομες και όχι μόνο σιωπούν, αλλά και τις εκτελούν.
Ειδικά για τις ένοπλες δυνάμεις, οι εκάστοτε αρχηγοί δεν είναι καθόλου άμοιροι ευθυνών για το αξιόμαχό τους, ούτε και για το ότι οι «νενέκικες» κυβερνήσεις ετοιμάζονται να τις στρέψουν εναντίον της Ρωσίας και των συμμάχων της. Μια υπερδύναμη που τηρεί αποδεδειγμένα φιλελληνική στάση. Θα πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν εναπόκειται στην προαίρεσή τους το να πάρουν θέση για τα τεκταινόμενα στο στρατό, είναι υποχρέωσή τους να αντιταχθούν στην προσπάθεια χρησιμοποίησης του στρατεύματος στο όνομα ξένων συμφερόντων και ενάντια σε αυτά που επιθυμεί η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Ο όρκος που έδωσαν τους υποχρεώνει να μην σφυρίζουν αδιάφορα όταν οι τούρκοι αλωνίζουν στην Κύπρο και το Αιγαίο, ενώ «φουσκώνουν» από πατριωτική έπαρση στέλνοντας φρεγάτες στον περσικό κόλπο για την καταστολή του «τρομοκρατικού» Ιράν. Η ιστορία θα τους ζητήσει ευθύνες και να το ξέρουν. Ας μην βλέπουν λοιπόν μόνο τα γαλόνια, τις τιμές και τις δόξες, γιατί «καλά είναι τα μεταξωτά βρακιά, αλλά θέλουν και άλλες επιδεξιότητες», όπως λέει και ο σοφός λαός.
Για δε τους επικεφαλής της αστυνομίας, μπορούν να είναι κάτι περισσότερο από σίγουροι, ότι πολύ σύντομα θα κληθούν να εξηγήσουν τη νομιμότητα των ενεργειών τους, όταν απαγόρευαν ανθρώπους να μεταβούν στο μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των δολοφονηθέντων στο Μελιγαλά, τις προσαγωγές βουλευτών του Λαϊκού Συνδέσμου, χωρίς να έχουν τηρηθεί τα προβλεπόμενα από το Σύνταγμα και τους νόμους και άλλα τέτοια πολλά (δυστυχώς για αυτούς πάρα πολλά). Αν κάποιοι έχουν μετανιώσει για αυτά που έκαναν να αποστασιοποιηθούν τώρα, άμεσα και έμπρακτα. Η τήρηση της εσωτερικής έννομης τάξης δεν είναι τσιφλίκι κανενός.
