Οι τοκογλύφοι «τελειώνουν» Σαμαρά και «ευλογούν» Σύριζα

Τετάρτη, 29 Οκτωβρίου 2014 

Νέο ηχηρό χαστούκι για τον Σαμαρά, ο οποίος είδε ότι η στρατηγική «βγαίνουμε από το μνημόνιο, διώχνουμε την τρόικα το ΔΝΤ» απέτυχε πλήρως, καθώς επίσης και η προσπάθειά του να επιρρίψει τις ευθύνες για την έκρηξη των επιτοκίων στον ΣΥΡΙΖΑ. Μετά από αυτή την συντριβή της συγκυβέρνησης, η τρόικα αναμένεται να επανακάμψει στην Αθήνα άνετη, αεράτη και με την αίσθηση του απόλυτου κυρίαρχου απέναντι στους εγχώριους εντολοδόχους της. Έχει αυτοαναγορευθεί σε απόλυτο και τελικό κριτή για τα πάντα, γι αυτό άλλωστε οι υπάλληλοί της Σαμαράς-Βενιζέλος αποφάσισαν να αφήσουν στην άκρη τις «κόκκινες γραμμές» και τους υπόλοιπους λεκτικούς «τσαμπουκάδες», κοιτάζοντας να την βγάλουν με όσο το δυνατόν λιγότερες πολιτικές απώλειες.

Εκείνο που θέλουν να αποφύγουν είναι οι νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, καθώς και τις αλλαγές στο ασφαλιστικό. Το αν έχουν τέτοια περιθώρια θα φανεί σε λίγο χρονικό διάστημα, αφού αν η τρόικα δεν κάνει πίσω σ’ αυτά τότε δεν αποκλείεται να έχουμε εκλογές και πριν την προεδρική εκλογή. Αν οι Σαμαράς-Βενιζέλος αποφασίσουν να τρενάρουν την διαπραγμάτευση, δεν θα έχουν «κλείσιμο της επιθεώρησης» μέχρι τις 18 Δεκεμβρίου. Τότε φιλοδοξούν να συζητηθεί στο Eurogroup η νέα αναθεώρηση του χρέους και να πάρουν έστω ένα «κλείσιμο του ματιού», το οποίο θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν στο εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι.

Το ερώτημα, όμως, που τίθεται είναι, ενόψει και της ευμενούς μεταχείρισης που έχει πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, γιατί οι τροϊκανοί να κάνουν ένα τέτοιο δώρο στο καταρρέον δίδυμο Σαμαρά-Βενιζέλο και να μην το κρατήσουν για τον ΣΥΡΙΖΑ. Η λογική λέει ότι θα είναι ένα καλό γι αυτούς όπλο, προκειμένου να ελέγξουν μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από τις πρώτες κιόλας ημέρες ανάληψης της εξουσίας. Μια επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους θα τεθεί με τον όρο «take it or leave it» (αν σας αρέσει πάρτε τη, αλλιώς αφήστε την) και ο ΣΥΡΙΖΑ, φυσικά, θα την πάρει.

Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο το κάζο που έπαθε ο Σαμαράς, στην προσπάθειά του να φορτώσει στον ΣΥΡΙΖΑ την ευθύνη για την επίθεση των «αγορών». Μάλιστα, αυτό το κόλπο το έπαθε στην Ελλάδα και όχι στο εξωτερικό. Τα μεγάλα εκδοτικά συμφέροντα «τον άδειασαν» πλήρως, αρνούμενα να δώσουν την παραμικρή βάση στις κραυγές και τα ουρλιαχτά της Βούλτεψη και του Γεωργιάδη. Τα κύρια πυρά τους τα κατεύθυναν εναντίον των «εταίρων πλήρους ευθύνης» Σαμαρά –Βενιζέλου, οι οποίοι ήταν αυτοί που ξεκίνησαν την φαιδρή και ψευδή (όπως αποδείχθηκε) εκστρατεία «βγαίνουμε από το Μνημόνιο, διώχνουμε την τρόικα και το ΔΝΤ» και συνεχίζουν στο ίδιο ρυθμό, παρότι η Μέρκελ δεν τους έδωσε καμία στήριξη, ενώ η Λαγκάρντ και ο Ρέγκλινγκ τους προειδοποίησαν έγκαιρα ότι πρέπει να εξασφαλίσουν μια «προληπτική γραμμή στήριξης».

Οι διεθνείς τοκογλύφοι δεν χρειάζονται τις όποιες δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, αφού τους αρκούσαν οι δηλώσεις της Λαγκάρντ και του Ρέγκλινγκ. Οι όποιες κριτικές των συστημικών ΜΜΕ προς τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν από την μια μεριά «της εθνικής υπευθυνότητας και του ρεαλισμού». Χαρακτηριστικά τα οποία αναγνωρίζουν πλέον στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θεωρούν ότι πρέπει να βαθύνουν ακόμη περισσότερο ώστε να ενσωματωθεί πλήρως ως ο αριστερός προφυλακτήρας της μνημονιακής πολιτικής. Είναι ολοφάνερο ότι πλησιάζουμε σ’ ένα νέο πολιτικό σκηνικό. Ο Σαμαράς θα πάει σπίτι του, ξοφλημένος και λησμονημένος, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ θα κληθεί να γίνει ο νέος διαχειριστής των απαιτήσεων που έχουν οι τοκογλύφοι, γαρνιρισμένες με κάποιες «ανάσες» παραχωρήσεων δίχως ουσιαστικό περιεχόμενο.