1.Τι είναι σήμερα η λεγόμενη «ελληνική παιδεία»
Αλβανοί που κρατούν την Ελληνική σημαία, ρεπούσηδες που καταξεφτιλίζουν την εθνική Μνήμη, ρωσομαροκινέςσυμμορίες [που κατατρομοκρατούν τα ελληνάκια, πολυπολιτισμικά χαφιεδότσουρμα που πνίγουν κάθε ελληνική φωνή,μπράβοι του συνδικαλισμού και υστερικές του αντιρατσισμού – αυτή είναι σήμερα η εικόνα των Ελληνικών σχολείων.
Σχολειά φτιαγμένα από τον ιδρώτα των Ελλήνων, που όμως τοποθετούν τον λαθρέποικο ίσια κι όμοια με τον γηγενή Έλληνα, λες και για όλα αυτά που βρήκανε εδώ έτοιμα, τα έφτιαξαν με τους κόπους τους τα αλβαναριά και οι αφροασιάτες.
Σχολειά ζυμωμένα με το μίσος της αριστεράς, για οτιδήποτε θυμίζει εθνική ταυτότητα, εθνική ανεξαρτησία, ελληνική ανθρωποκεντρική παιδεία.
Σχολειά κουρδισμένα από το καθεστώς, να σβήσουν την ιστορική μνήμη των Ελλήνων και να ενδοβάλλουν στα μυαλά των παιδιών τη φαντασιακή εικόνα μιας κοινωνίας μπαστάρδων, όπου ο άνθρωπος δεν θα διαθέτει πια κανενός είδους συλλογικής ταυτότητας, εθνική, φυλετική ή πολιτισμική, ούτε καν την αρχέγονη ταυτότητα του φύλου.
Σχολειά που έχουν αναλάβει εργολαβικά να περάσουν τις κατηγορικές προστακτικές της αμερικανοσιωνιστικής Νέας Τάξης, διαστρέφοντας οτιδήποτε παραπέμπει σε Ελληνισμό και Ελληνικότητα, σχολειά που συντηρούν κλειστά κογκλάβια συνδικαλιστικών ρουφιάνων, σχολειά στα οποία προωθείται ο χαφιεδισμός του Πακιστανού και η αγραμματωσύνη του Αλβανού.
Σχολειά-κόμπρες, που δηλητηριάζουν τα παιδικά μυαλά, κατασκευάζοντας σωρηδόν τα μελλοντικά λωβοτομημένα ανδρείκελα της πολυπολιτισμικής κοινωνίας των μαζών, ώστε να διαθέτουν τα αφεντικά της ανθρωπότητας φτηνά χέρια για τα εργοστάσια τους και φτηνή φρέσκια σάρκα για τα μπουρδέλα τους.
Σχολειά του Φόβου και του Τρόμου, στα οποία κάθε Έλληνας πατριώτης λογίζεται εκ προοιμίου ύποπτος και νιώθει ανά πάσαν στιγμή τη σκιά του ρουφιάνου από πίσω του.
Σχολειά και δάσκαλοι που παράγουν αγράμματους, ανιστόρητους και αποβλακωμένους πολίτες, καθηγητές και προφέσορες, που στην Τρίτη τάξη του λυκείου αποδέχονται να αποτελούν απλό διακοσμητικό στοιχείο, εγκαταλείποντας τη δημόσια παιδεία ολοκληρωτικά στα φροντιστήρια, δημοτικά, γυμνάσια και πανεπιστήμια, από τα οποία αποφοιτούνπτυχιούχα μαλάκια, ανίκανα να κατανοήσουν ακόμα και τα πρωτοσέλιδα λαϊκών εφημερίδων.
Σχολειά που κατασκευάζουν άβουλους τηλεθεατές και αδρανείς ματάκηδες της πραγματικής ζωής.
Αυτή είναι η κατάσταση της παιδείας σήμερα, όπως την κατάντησε η πολυπολιτισμική προπαγάνδα της διεθνούς γραβατοπειρατείας και τα συμφέροντα της εγχώριας καθεστωτικής ελίτ.
Ε λοιπόν, απέναντι σε αυτό τον αργό θάνατο της ελληνικής παιδείας, φαίνεται να γεννιέται ένας πυρήνας αντίστασης.
2. Ε.Μ.Ε [Εθνικιστικό Μέτωπο Εκπαιδευτικών]
Το Εθνικιστικό Μέτωπο Εκπαιδευτικών ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2014, με πρώτο στόχο να επαναφέρει την Ελληνική παιδεία στα σχολειά μας,που έχουν καταντήσει να προσφέρουν μοναχά ελληνόφωνη παιδεία και αυτήν της κακιάς ώρας.
Παραθέτω εδώ ολόκληρη την ιδρυτική διακήρυξη του Ε.Μ.Ε.
«…Τα τελευταία σαράντα χρόνια γινόμαστε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς απαξίωσης, αλλοτρίωσης και δίωξης της ελληνικής παιδείας. Μιας παιδείας που από στυλοβάτης του έθνους, έγινε το αποπαίδι του κράτους και από φυτώριο ελεύθερων ανθρώπων και ιδεών μετατράπηκε σε χέρσα γη. Η μετάλλαξη και εν τέλει η καταστροφή της δεν ήταν αποτέλεσμα μόνον ενός κόμματος, μιας κυβέρνησης ή ενός πολιτικού. Ήταν μια εξ αρχής μεθοδευμένη, καλά σχεδιασμένη και άριστα εκτελεσμένη συνωμοσία ενάντια στον ίδιο τον ελληνικό λαό και την πατρίδα μας, ενάντια στο μέλλον των παιδιών μας που ήταν και εξακολουθεί να είναι ο κύριος στόχος, απ' αυτούς που εδώ και σαράντα χρόνια συναγωνίζονται στο ποιος θα προξενήσει το μεγαλύτερο κακό στους Έλληνες.
Δεν θα μπορούσε κανείς να εκχωρήσει την εθνική μας κυριαρχία, να υποτάξει τη χώρα μας και να εξαθλιώσει το λαό μας, αν πρώτα δεν έπεφτε το κάστρο της παιδείας, η ρίζα που κρατάει το έθνος όρθιο.
Δεν θα μπορούσε ποτέ κανείς να επιβάλει την πιο ειδεχθή και απάνθρωπη κατοχή σ' έναν λαό, όπως αυτή που βιώνει σήμερα η χώρα μας από τους τοκογλύφους και τους Ευρωπαίους δυνάστες μας, αν ο λαός αυτός δεν ήταν έτοιμος να τους δεχτεί και να τους στηρίξει. Και δεν θα μπορούσε αυτός ο λαός να είναι έτοιμος γι' αυτό, αν το σχολείο δεν τον είχε ήδη μετατρέψει από ελεύθερο άνθρωπο σε καλό ψηφοφόρο και πιστό χειροκροτητή, από συνειδητοποιημένο Έλληνα σε «πολίτη του κόσμου», γαλουχημένο με τις διεθνιστικές και «προοδευτικές» ιδέες που προωθούν οι κατακτητές μας, οι ηγέτες της Νέας Τάξης που αρρωσταίνουν στην ιδέα οτιδήποτε «εθνικού», όπως ακριβώς και οι ντόπιοι τοποτηρητές και σύμμαχοί τους όλων των αποχρώσεων. Γιατί, όσο ζει η ιδέα του έθνους, όσο ο σκοπός της Παιδείας είναι η «ανάπτυξη εθνικής συνείδησης», όπως ορίζει το Σύνταγμα στο άρθρο 16, κανείς κατακτητής δεν θα έχει εύκολο έργο. Αυτό το γνωρίζουν καλά και οι κατακτητές και οι ντόπιοι υπηρέτες τους.
Δυστυχώς για το λαό μας, σ' αυτό το έργο οι κατακτητές μας δεν ήταν μόνοι. Βρήκαν πιστούς και πρόθυμους συμμάχους μέσα στην εκπαίδευση, που προθυμοποιήθηκαν να μετατρέψουν τα σχολεία σε πολιτικές γιάφκες, τους εκπαιδευτικούς σε πελάτες υπό ομηρία και τους μαθητές στους αυριανούς χειροκροτητές τους.
Είναι οι ίδιοι που η λέξη «έθνος» τους προκαλεί αναφυλαξία, όπως ακριβώς και στα αφεντικά τους και που ανέλαβαν να γκρεμίσουν πρόθυμα κάθε τι που θα εμπόδιζε την κατοχή της χώρας μας, χύνοντας εκ των υστέρων κροκοδείλια δάκρυα για το αποτέλεσμα αλλά πάντοτε εκτελώντας τις εντολές των ξένων αφεντικών τους με συνέπεια.
Είναι οι ίδιοι που επιδιώκουν να απαξιώσουν τον εκπαιδευτικό για να του προσφέρουν μετά τη ανύπαρκτη βοήθειά τους, και που με σύμμαχο το Υπουργείο Παιδείας έχουν οδηγήσει τους εκπαιδευτικούς στη μιζέρια, τη φτώχεια και την κοινωνική απαξίωση.
Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση, εμείς, οι Έλληνες εθνικιστές εκπαιδευτικοί δεν μπορούσαμε να παραμείνουμε απαθείς. Δεν ήταν δυνατόν να αντιμετωπίζουμε την καταστροφή του εκπαιδευτικού κορμού της χώρας μας χωρίς αντίδραση. Αποφασίσαμε λοιπόν να σηκώσουμε τη σημαία του αγώνα και να μπούμε μπροστά στη μάχη, σαν ανάχωμα στα σχέδια όλων αυτών που ευθύνονται για την διάλυση της ελληνικής παιδείας και την απαξίωση των εκπαιδευτικών.
Δημιουργήσαμε το «Εθνικιστικό Μέτωπο Εκπαιδευτικών» και αποφασίσαμε να αγωνιστούμε σαν μία γροθιά ενάντια στα σχέδια ντόπιων και ξένων εχθρών που βλέπουν την παιδεία σαν ένα εμπόδιο στην πραγματοποίηση των αντεθνικών τους σχεδίων.
Ξέρουμε ότι ο αγώνας μας δεν θα είναι ούτε εύκολος ούτε σύντομος. Ξέρουμε πως οι εχθροί του λαού μας θα μας πολεμήσουν λυσσαλέα, θα μας συκοφαντήσουν αδιάντροπα, θα προσπαθήσουν να μας τρομοκρατήσουν. Δεν μας απασχολεί και δεν μας τρομάζει τίποτε απ' αυτά. Δεν μας ενδιαφέρει τι λένε οι εχθροί μας για μας, γιατί γνωρίζουμε πωςδεν κρινόμαστε ούτε χαρακτηριζόμαστε απ' αυτά που λένε οι άλλοι για μας αλλά μόνον από τις δικές μας πράξεις. Εμείς παίρνουμε εντολές μόνον από τη συνείδησή μας κι από κανέναν άλλο.
Έχουμε σαν οδηγό μας τις πανάρχαιες και αέναες αξίες του έθνους μας και το συμφέρον του λαού μας και ο σκοπός μας είναι μοναδικός και σαφής: Να πάρουμε πάλι τη χώρα μας πίσω και για πάντα. Αυτό μπορούμε να το καταφέρουμε μόνον με παιδεία που είναι εθνικά προσανατολισμένη, με εκπαιδευτικούς που θα έχουν τη θέση που τους αξίζει στην κοινωνία και με σχολεία που θα διαπαιδαγωγούν τους αυριανούς ελεύθερους, σκεπτόμενους Έλληνες.
Ζήτω η Νίκη!
Θεσσαλονίκη 15 Σεπτεμβρίου 2014
3.Πρώτη συμμετοχή σε εκλογές
Ο τομέας πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης του Ε.Μ.Ε. θα συμμετάσχει στις εκλογές για τα υπηρεσιακά συμβούλια της 5ης Νοεμβρίου 2014,κατεβάζοντας ψηφοδέλτιο για το ΠΥΣΠΕ [Περιφερειακό Υπηρεσιακό Συμβούλιο Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, στη διεύθυνση Πρωτοβάθμιας της Δυτικής Θεσσαλονίκης.
Παραθέτω εδώ ολόκληρο το κείμενο - πρόσκληση που απευθύνει το Ε.Μ.Ε. στους Έλληνες εκπαιδευτικούς.
"...Είναι η πρώτη φορά που ένα εθνικιστικό ψηφοδέλτιο διεκδικεί την ψήφο των εκπαιδευτικών για τα υπηρεσιακά συμβούλια και είναι η πρώτη φορά που το άνομο και διεφθαρμένο σύστημα έχει λόγους να ανησυχεί.
Τα υπηρεσιακά συμβούλια, στελεχωμένα από επαγγελματίες συνδικαλιστές και επίδοξους δασκαλοπατέρες έχουν εδώ και χρόνια απολέσει την ουσία του θεσμικού τους ρόλου κι έχουν μετατραπεί σε χώρους εξυπηρέτησης πελατών και πελατειακών συμφερόντων, άσκησης κομματικής πολιτικής και προώθησης "ημετέρων". Δεν είναι να απορεί κανείς για την κατάντια της παιδείας, όταν τα υπηρεσιακά συμβούλια, που έχουν μεγάλη ευθύνη της λειτουργίας των σχολείων, λειτουργούν σαν κομματικά καφενεία.
Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, το ΕΜΕ αποφάσισε να αναμετρηθεί με τις δυνάμεις του συστήματος σ' αυτό το χώρο, να κοιτάξει στα μάτια αυτό το κομματικό συνοθύλευμα της συναλλαγής και της παρακμής και να δώσει την ευκαιρία στους συναδέλφους εκπαιδευτικούς να επιλέξουν την αλλαγή, την ανανέωση και τις νέες ιδέες στην παιδεία και να απορρίψουν στην πράξη τις αρτηριοσκληρωτικές, απολιθωμένες και παλαιοκομματικές νοοτροπίες και πρακτικές που ταλανίζουν το χώρο τα τελευταία σαράντα χρόνια.
Απέναντί μας βρίσκεται το μωσαϊκό των μνημονιακών παρατάξεων, πνευματικά παιδιά των πολιτικών κομμάτων που βύθισαν στη δυστυχία τον ελληνικό λαό και ξεπούλησαν την πατρίδα μας και των απάτριδων διεθνιστών που εμφανίζονται ως δήθεν αντίπαλοι των πρώτων αλλά συνεργάζονται θαυμάσια μαζί τους όταν οι συνθήκες και τα συμφέροντά τους το απαιτούν. Αυτό άλλωστε επιτάσσει η ανθελληνική συστημική μηχανή της οποία γρανάζια αποτελούν οι μεν και οι δε.
Τι θα μπορούσε να πει κανείς γι' αυτόν τον θλιβερό περιφερόμενο θίασο επαγγελματιών συνδικαλιστών που γυρίζουν στα σχολεία, αντί να βρίσκονται στις τάξεις ή τα γραφεία τους, επιχειρώντας να "ενημερώσουν" τους συναδέλφους, καθώς τους θεωρούν ηλίθιους και ανίκανους να ενημερωθούν ή να αποφασίσουν μόνοι τους; Πόσο μεγαλύτερη απαξίωση μπορεί να δείξει κάποιος σ' έναν δάσκαλο, όταν τον θεωρεί βλάκα και τον αντιμετωπίζει όπως ο κομματάρχης της δεκαετίας του '50 αντιμετώπιζε τους ψηφοφόρους και πελάτες του;
Καλούμε όλους τους συναδέλφους της Διεύθυνσης Π.Ε. Δυτικής Θεσσαλονίκης και ειδικότερα:
- αυτούς που πονάνε βλέποντας την κατάντια της παιδείας μας
- αυτούς που κάποια στιγμή βρέθηκαν όμηροι των συνδικαλισταράδων του ΠΥΣΠΕ, παρακαλώντας για μια απόσπαση ή μια τοποθέτηση που δικαιούνταν έτσι κι αλλιώς
- αυτούς που παραγκωνίστηκαν, διώχθηκαν, αδικήθηκαν γιατί "δεν είχαν κάποιον δικό τους μέσα"
- αυτούς που πιστεύουν πως αυτή η μπακαλίστικη και κομματικογενής τακτική πρέπει να σταματήσει
- αυτούς που θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα αλλά νιώθουν μόνοι τους
- αυτούς που δεν θεωρούν τον εαυτό τους άβουλο ψηφοφόρο που περιμένει από τους συνδικαλιστές να του πει τι να κάνει και πώς να το κάνει, αλλά έχουν δική τους κρίση και αποφασίζουν μόνοι τους
- αυτούς που έχουν εθνική συνείδηση και πιστεύουν πως η παιδεία θα πρέπει να είναι εθνική και όχι κομματική
- να στηρίξουν στις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου το ψηφοδέλτιο του Εθνικιστικού Μετώπου Εκπαιδευτικών.
Η Παιδεία ξυπνάει! Τώρα υπάρχει επιλογή!