Τα αποτελέσματα των Αμερικανικών βομβαρδισμών εναντίον των τζιχαντιστών

Τετάρτη, 15 Οκτωβρίου 2014 

Ενώ τα χρηματοδοτούμενα από σιωνιστικές τράπεζες τουρκοκάναλα της χώρας μας, αλλά και τα διεθνή σιωνιστικά ΜΜΕ, αλαλάζουν από ικανοποίηση για τα αποτελέσματα των αεροπορικών επιδρομών εναντίον των ισλαμοσυμμοριτών του Χαλιφάτου, περιέργως οι ορδές των τζιχαντιστών εξακολουθούν να προελαύνουν σε όλα τα μέτωπα καταλαμβάνοντας συνεχώς νέες στρατηγικές θέσεις στα σύνορα Συρίας-Ιράκ-Τουρκίας και στην ενδοχώρα του Ιράκ.

Οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ και των συμμάχων τους  ξεκίνησαν στις 23 Σεπτεμβρίου και ήδη έχουν συμπληρώσει 350 αεροπορικές επιδρομές-εξόδους, υποτίθεται εναντίον στόχων των τζιχαντιστών. Είναι όμως έτσι; Όχι ακριβώς.

Οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ ήδη έχουν βομβαρδίσει και καταστρέψει ολοσχερώς το μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής φυσικού αερίου της Συρίας στην περιοχή Deir ez- Zor, όπως επίσης σχεδόν όλες τις αποθήκες σιτηρών της βόρειας Συρίας, ενώ στην διάρκεια αυτών των βομβαρδισμών έχουν χάσει την ζωή τους εκατοντάδες άμαχοι πολίτες. Να υπενθυμίσουμε ότι η καταστροφή μη στρατιωτικών υποδομών θεωρείται σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο έγκλημα πολέμου.

Οι Αμερικανοί όλως περιέργως καταφέρνουν και πετυχαίνουν με τους αεροπορικούς τους βομβαρδισμούς τις υποδομές της Συρίας, αλλά δεν καταφέρνουν να αναχαιτίσουν με τα υπερσύγχρονα οπλικά συστήματα των μαχητικών τους  τζιχαντιστές να καταλάβουν την συροκουρδική πόλη Κομπάνι και άλλες καίριες στρατηγικές θέσεις. Οι Αμερικανοί δεν μπαίνουν καν στον κόπο να ζητήσουν συγγνώμη για αυτά τους τα «λάθη», με την εξαιρετικά κυνική και σαθρή δικαιολογία ότι πίστευαν ότι οι υποδομές ήταν θέσεις τρομοκρατών. Ένας χειριστής μαχητικού που δεν μπορεί να διακρίνει στρατιωτικές θέσεις από σιλό σιτηρών ή εργοστάσιο φυσικού αερίου ίσως θα πρέπει να ψάξει για άλλο επάγγελμα, εκτός και αν έχει λάβει αυτή ακριβώς την εντολή βομβαρδισμού των υποδομών. Δεν παραξενευόμαστε για αυτές τις ενέργειες των ΗΠΑ. Ακολουθούν κατά γράμμα αυτό το οποίο έχουν αναγάγει σε τελειότητα από την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και εντεύθεν, ήτοι την συνολική καταστροφή των μη στρατιωτικών υποδομών του εχθρού.

Συν τω χρόνω γίνεται όλο και πιο σαφές, ακόμη και στους ανυποψίαστους, ότι ο πραγματικός στόχος του αρχιστράτηγου Ομπάμα είναι ο Άσσαντ και όχι οι τζιχαντιστές. Αν ο Ομπάμα και οι σύμμαχοι του ήθελαν να εξαφανίσουν από προσώπου γης τους ισλαμοσυμμορίτες δεν είχαν παρά να πάψουν να τους εξοπλίζουν και να τους χρηματοδοτούν. Σε αυτή την περίπτωση ακόμη και ο πλέον ισχυρός φανατισμός θα ασφυκτιούσε και θα πέθαινε.

Με την επέλαση των τζιχαντιστών και την κατάληψη νέων στρατηγικών θέσεων στα εδάφη του Ιράκ και της βόρειας Συρίας και την «αδυναμία» των αεροπορικών επιδρομών να τους αναχαιτίσουν, έρχεται στην ημερησία διάταξη η «αναγκαιότητα» αντιμετώπισής τους με χερσαίες δυνάμεις, έτσι ώστε να ξεδιπλωθεί το πλήρες σχέδιο των Αμερικανοσιωνιστών για την επαναχάραξη των συνόρων της Μέσης Ανατολής.