Βλέποντας τις ειδήσεις από την Ουκρανία

Τετάρτη, 15 Οκτωβρίου 2014 

Συνέντευξη του Γάλλου διανοητή, Alain De Benoist σε γαλλικό περιοδικό: 

Βλέποντας τις ειδήσεις από την Ουκρανία, νομίζουμε ότι έχουμε γυρίσει στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, μια εποχή που ήταν πιο απλή αφού από την μια υπήρχαν οι κακοί και από την άλλη οι καλοί. Επαναλαμβάνεται τελικά η ιστορία;

Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται ποτέ, αλλά υπάρχουν ιστορικές ομοιότητες. Η ένταση μεταξύ των ισχυρών της Γης, με εκπρόσωπο την Ευρωασιατική ήπειρο και τον ισχυρό  της θάλασσας με εκπρόσωπο τις ΗΠΑ, είναι η μία ομοιότητα. Ξαναγυρίζουμε σε έναν ψυχρό πόλεμο; Θα έλεγα ότι ποτέ δεν τελείωσε. Η απόδειξη είναι ότι το ΝΑΤΟ που θα έπρεπε να είχε εξαφανιστεί όπως έγινε με το ΣΥΜΦΩΝΟ ΤΗΣ ΒΑΡΣΟΒΙΑΣ, έχει μετατραπεί σε μια πολεμική μηχανή ελεγχόμενη πλήρως από την Αμερική. Από την πτώση του τείχους του Βερολίνου δεν σταμάτησε να διεισδύει με διαφόρους τρόπους στα πρώην ανατολικά κράτη παραβιάζοντας σχεδόν όλα είχαν συμφωνήσει με τον Γκορμπατσόφ όταν ενωνόταν η Γερμανία. Η κρίση της Ουκρανίας έχει ακριβώς αυτόν τον σκοπό. Αφορά το ότι οι αμερικάνοι θέλουν να έχουν παρουσία σε κράτη που συνορεύουν με την Ρωσία. που η ίδια βέβαια δεν δέχεται με τίποτα. Φανταστείτε την Ρωσία να θέλει να τοποθετήσει βάσεις στο Μεξικό.

Το γεγονός είναι ότι η Ευρώπη δεν έχει ανάγκη την δικαιολογία του σοβιετικού κινδύνου για να υπάρχει η παρουσία του ΝΑΤΟ. Από την στιγμή που η κοινή γνώμη δεν είναι καλά πληροφορημένη για την κατάσταση στην Ουκρανία, πιστοποιείται έτσι δουλοπρέπεια της ΕΕ από την συμπεριφορά την οποία δείχνει. Η κυβέρνηση που βγήκε από την ανατροπή του πολιτεύματος με τα γεγονότα της πλατείας Μειντάν, στέλνει τους στρατιώτες της και τα άρματα να βάλουν ενάντια των αποσχιστών ρωσόφωνων, ο εμφύλιος είχε ως αποτέλεσμα 2500 νεκρούς, ακόμα και άτομα που μέχρι χθες χειροκροτούσαν τον Μπασάρ Ασσάντ για να σφαγιάσει τον λαό του.

Όσον αφορά του εθνικιστές Ουκρανούς των οποίων οι στόχοι δεν ήταν άξιοι περιφρόνησης, τα λάθη τους στην ανάλυση των γεγονότων τους έκαναν πρωταγωνιστές σε αυτήν την φάρσα. Πήραν τα όπλα και τα έστρεψαν ενάντια στους αδερφούς τους, υπό τις διαταγές ενός ολιγάρχη φιλορώσου στην αρχή, που μετά αντικατεστάθη από έναν άλλον ολιγάρχη διαφθαρμένο έναν κάποιον βασιλιά της σοκολάτας, υπό την επιρροή της Ουάσιγκτον και της ΕΕ. Όλα αυτά γιατί νόμιζαν ότι οι δυτικοί θα έσωζαν την χρεωκοπημένη Ουκρανία η οποία ήδη είχε φτάσει σε επίπεδα τριτοκοσμικά.

Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει λύση στρατιωτική για την κρίση της Ουκρανίας. Και αυτή η κρίση είναι σοβαρότατη. Αν το Κίεβο δεν δεχτεί να εγκαταστήσει ένα ομοσπονδιακό σύστημα το οποίο θα επιτρέψει σε κάθε στοιχείο της χώρας, αρχίζοντας από το Ντόνμπας, να έχει όφελος ως προς την αυτονομία του, ο εμφύλιος πόλεμος θα επεκταθεί και όλη η Ουκρανία θα κομματιαστεί στα δύο αν όχι στα τρία. Η Ρωσία δεν θα μείνει αδρανείς. 'Η όπως είπαν και πολλοί στρατιωτικοί αναλυτές, η Ουκρανία ως μέλος του ΝΑΤΟ θα μπορούσε να πυροδοτήσει, έναν παγκόσμιο πόλεμο. Θα πρέπει να σκεφτούμε λοιπόν, αυτό είναι που θέλουν κάποιοι;

Ο Πούτιν έχει αναφέρει πολλές φορές ότι η Δύση έχει μια μεγάλη ευθύνη, αυτή που ανάγκασε την Ουκρανία να διαλέξει μεταξύ Ανατολής και Δύσης την στιγμή που ο ρόλο; της ήταν να κάνει την γέφυρα μεταξύ αυτών των δυο. Πιστεύετε ότι είναι απλά λέξεις με καλή διάθεση;

Ασφαλώς, αλλά υπάρχουν και άλλα τέτοια μέρη πουν θα μπορούσαν να κάνουν το ίδιο ( το ίδιο συνέβη και με την περιοχή της Αλσατίας - Λωρραίνης που δεν εμπόδισε την έκρηξη του Α παγκοσμίου πολέμου). Το 1823 η ΗΠΑ υιοθέτησαν το δόγμα Μονρόε, που απαγορεύει σε οποιονδήποτε ξένο να εισβάλει σε ζώνη δικής τους επιρροής. Η τραγωδία της Ευρώπης είναι ότι δεν έχει τέτοιο δόγμα. Ξεχνώντας λοιπόν την "Ευρωπαϊκή Ευρώπη " δεν υπάρχει παρά μια " Ευρώπη Αμερικάνικη", χωρίς κανένα όραμα στρατηγικό για τα συμφέροντα της. Έτσι η ΗΠΑ αποτελούν τον μοναδικό κοινό παρονομαστή. Μην έχοντας πλέον το βλέμμα στους αδιάφορους Ευρωπαίους ο Πούτιν στρέφεται προς την Κίνα και τις χώρες BRICS ( ακρώνυμο που χρησιμοποιείτε στην διεθνή Οικονομία για να τις χώρες Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα ). Και ποιος ξέρει εάν τον επόμενο καιρό η Ινδία, η Μογγολία, το Πακιστάν και το Ιράν θελήσουν να γίνουν μέλη επίσημα της Οργάνωσης για την συνεργασία της Σανγκάη που ήδη ενώνουν την Ρωσία, Κίνα, Τατζικιστάν, Ουζμπεκιστάν που σημαίνει περισσότερους από 3.000.000.000 κατοίκους.

Παρά την προπαγάνδα των μέσων ενημέρωσης, ο Πούτιν έχει στην Γαλλία μια μεγάλη συμπάθεια τόσο από την Δεξιά όσο και από την Αριστερά. Είστε μέσα σε αυτούς που τον βλέπουν σαν Μεσία και που θα μπορούσε να ακολουθήσει το παράδειγμα του;

Εγώ είμαι από εκείνους που τον χαρακτηρίζουν ανάλογα με την πολιτική του και όχι όπως άλλοι που τον βαφτίζουν "καινούργιο τσάρο", πρώην πράκτορα KGB,δικτάτορα κόκκινο και άλλα τέτοια. Σίγουρα ο Πούτιν έχει καλά στοιχεία. Η εσωτερική πολιτική του, οι μέθοδοι του να κυβερνά, μπορούν σίγουρα να κριθούν. Υπάρχει και σε αυτόν ένα δείγμα αβεβαιότητας που τον εμποδίζει να έχει μια καθαρή ιδέα για κάποιους συμβούλους του. Αλλά είναι και σαφέστατο ότι είναι ένας μεγάλος ηγέτης, ένας από τους μεγαλύτερους που ακόμη υπάρχουν σήμερα. Απολαμβάνει μια τεράστια δημοτικότητα πάνω από 90% και ξαναέβαλε την χώρα του μέσα στην παγκόσμια σκακιέρα σαν πρωταγωνιστή. Θέλει την Ρωσία να είναι πιστή στην ιστορία της και για τον λαό του ότι του αξίζει ένα καλύτερο αύριο. Το γεγονός ότι η ΗΠΑ βλέπουν σε αυτόν το σημαντικότερο εμπόδιο για την εδραίωση μιας νέας τάξης πραγμάτων την οποία θέλουν να πράξουν, σημαίνει ότι η υποστήριξη στον Πούτιν είναι αναγκαία. Διότι ότι είναι απειλή ενάντια σε αυτόν, είναι και ενάντια σε εμάς. εδώ και τώρα.