H “δημοκρατία” της μεταπολίτευσης και ο Εθνικός πλούτος

Ο καταλύτης της μεταστοιχείωσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της πατρίδας μας σε ιδιωτικό πλούτο: “H δημοκρατία της μεταπολίτευσης λειτούργησε ως καταλύτης μεταστοιχείωσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της πατρίδας σε ιδιωτικό πλούτο, αφ’ ενός μέσω της υποθήκευσης της δημόσιας περιουσίας στο διεθνές τραπεζικό-τοκογλυφικό σύστημα της παγκοσμιοποίησης και αφ’ ετέρου μέσω της παράλληλης καταλήστευσης των εθνικών πόρων από την οικονομική ολιγαρχία . Πράγματι, οι τρείς φαυλεπίφαυλοι ληστρικοί πυλώνες της, στυλοβάτες της δημοκρατικής ασυδοσίας, το ανάξιο πολιτικό προσωπικό και ο πελατειακός εσμός των κομμάτων, η κεντροδεξιά πλουτοκρατία και ο αριστερός στρατός κατοχής των συνδικαλιστικών συντεχνιών, απομύζησαν, στράγγιξαν καλύτερα κάθε παραγωγικό πόρο αυτής της δύσμοιρης πατρίδας και αποστέρησαν με την ιδιοτέλεια και τον παρασιτισμό τους κάθε δημιουργική ικμάδα του ελληνικού λαού.

Έτσι, ακολουθώντας με υπολογισμένη μεθοδικότητα τον νόμο του Pareto, η δημοκρατία ενέπλεξε στην ιδιοτελή διαχείριση της εξουσίας το 20% των πολιτών-πελατών της, καθιστώντας το με τον εθισμό της διαπλοκής, της συναλλαγής και των πελατειακών σχέσεων υποχείριο της πολιτικής βούλησής της, με αποκλειστικό στόχο την διαιώνιση και νομή της εξουσίας και καταδικάζοντας το 80% του λαού σε υποτέλεια, αναξιοπρέπεια και φτώχεια.

Το 20% αυτών των προνομιούχων νεοαστών φιλελεύθερης και σοσιαλιστικής κοπής που λυμαίνεται τον πλούτο, το παραγωγικό δυναμικό αλλά κυρίως τις άδολες ελπίδες και τα όνειρα του υπολοίπου 80% του λαϊκού σώματος είναι η άρχουσα τάξη της δημοκρατίας, που υπερασπίζεται με πάθος τις δημοκρατικές “αξίες”, γιατί είναι ακριβώς εκείνες που διαφυλάττουν και διαιωνίζουν τα σκανδαλώδη ληστρικά προνόμιά της εις βάρος του λαού.”

Θ.Π.