Το «φρεσκο» γαλα και ο παραλογισμος

Προσπάθησε η κυβέρνηση να υποβαθμίσει όσο μπορούσε τα αρνητικά σημεία της συμφωνίας που έκανε με την Τρόικα των δανειστών της χώρας μας προκειμένου να μπορέσει να προβάλλει, δύο μήνες πριν από τις ευρωεκλογές, την εικόνα της αισιοδοξίας που τόσο επιζητούσε.

Ανάμεσα στα αρνητικά ήταν βέβαια και το «χαντάκωμα» της γαλακτοπαραγωγού αγελαδοτροφίας στη χώρα μας από το νέου τύπου «φρέσκο» γάλα, το οποίο βέβαια θα μπορεί να είναι πλέον και με το νόμο μέχρι 11 ημερών!

Κατ’ αρχήν τι σόι «φρέσκο» γάλα 11 ημερών είναι αυτό μπορεί νομίζουμε να το καταλάβει ο κάθε αδαής, αφού με αυτή την ρύθμιση θα μπορέσουν οι «εταίροι» μας που έχουν πλεονάσματα γάλακτος μακράς διάρκειας σε σκόνη να τα «ξεφορτωθούν» στην ελληνική αγορά βγάζοντας και κέρδος… εκεί άλλωστε βρίσκεται και η δεύτερη παράμετρος του προβληματισμού μας, ότι δηλαδή για μία ακόμη φορά προσπαθούμε να λειτουργήσουμε «παγκοσμιοποιημένα» και σε βάρος της χώρας μας αντί να λειτουργήσουμε «εθνικιστικά» και υπέρ αυτής. Διότι είναι εύλογο οι εταίροι μας στην Ε.Ε. να θέλουν να μας αντιμετωπίζουν όχι σαν μία ξεχωριστή οικονομία, παρά μόνο όποτε τους βολεύει, αλλά σαν ένα σύνολο καταναλωτών. Επέβαλλαν λοιπόν τον όρο του «φρέσκου» γάλακτος έως και 11 ημερών σε διάρκεια για να κάνουν φθηνότερο το προϊόν που θα αγοράσει ο Έλληνας καταναλωτής, άσχετα αν αυτό θα είναι γερμανικό, αυστριακό, ολλανδικό ή δανέζικο. Έτσι όμως θεσμοθετείται και επίσημα η πριμοδότηση των γαλακτοβιομηχανιών και όλου του συστήματος γαλακτοπαραγωγής τους σε βάρος του ελληνικού. Φυσικά και έχει τα μειονεκτήματά του το ελληνικό σύστημα γαλακτοπαραγωγής: εναρμονισμένες πρακτικές στην κοστολόγηση, ψηλές τιμές, δυσλειτουργία του ανταγωνισμού. Όμως δεν δικαιούται καμία ελληνική κυβέρνηση να συναινεί στην καταστροφή ενός ολόκληρου κλάδου της ελληνικής οικονομίας με 100.000 εργαζόμενους σε αυτόν, επειδή πολύ απλά δεν μπορεί να τον βάλει σε μία τάξη! Αυτός ουσιαστικά είναι και ο οικονομικός παραλογισμός πίσω από το ζήτημα του φρέσκου γάλακτος, ο οποίος συνεχίζει να υποσκάπτει τα θεμέλια της ελληνικής οικονομίας, κάτι που σήμερα φυσικά είναι ορατό μόνο στους ανθρώπους του κλάδου, θα γίνει όμως αργότερα ευρύτερα γνωστό και στους υπόλοιπους Έλληνες όταν οι ελληνικές γαλακτοβιομηχανίες θα απορροφηθούν από τις ξένες και όσες δεν κλείσουν θ’ απασχολούν προσωπικό ευκαιρίας με μισθούς Λετονίας… Από τέτοια «successstories» έχουμε μπουχτίσει όμως…

http://www.e-thrakinews.gr/