.png "English"){kind=small}
Σε αρκετούς φιλοσοφικούς κύκλους είναι διαδεδομένη αλλά όχι τόσο ανεπτυγμένη η άποψη ότι η Επανάσταση του 1821 ήταν κατά ένα μεγάλο ποσοστό, μια μάχη μεταξύ των πολλών που συνθέτουν τον πόλεμο των τάξεων. Έτσι έχουμε ένα "δίπολο" με τη μια πλευρά να εκφράζει το καθαρά κοινωνικό περιεχόμενο της Επανάστασης και την άλλη να στοιχειοθετεί τον εθνικό της χαρακτήρα.
Η αλήθεια είναι ότι σύμφωνα με τα ιστορικά καταγεγραμμένα γεγονότα, η Επανάσταση του 1821 ήταν καθαρά εθνική εξέγερση του Ελληνικού Έθνους, ασχέτως εάν οι Έλληνες Επαναστάτες προσπάθησαν να ξεσηκώσουν και άλλα υπόδουλα έθνη. Μέσα σε αυτή την αιματηρή και γεμάτη δόξα προσπάθεια, δεν είναι δυνατόν να ανιχνευθεί ούτε μισό στοιχείο ταξικού χαρακτήρα. Αυτό καθότι όλοι οι Έλληνες επαναστάτησαν είτε ήταν πλούσιοι είτε ήταν φτωχοί. Αναφορικά μάλιστα με τα Ελληνικά νησιά η Επανάσταση εκδηλώθηκε σε νησιά με μεγάλο πλούτο, με κατοίκους που ζούσαν αξιοπρεπέστατα όπως η Ύδρα και οι Σπέτσες, καθώς και εκεί όπου απολάμβαναν μεγάλα προνόμια από το Οθωμανικό Κράτος, όπως για παράδειγμα στη Χίο, στη Σάμο και στη Σύμη.Όχι επειδή ήταν αρεστοί στους τούρκους αλλά ένεκα απειλής που ένιωθαν απέναντι στην εμπορική ανάπτυξη των Ελλήνων ναυτικών. Χαρακτηριστικά, οι Έλληνες πλοιοκτήτες, με συγκεντρωμένο ολόκληρο το θαλάσσιο εμπόριο στα χέρια τους, διέθεσαν πρόθυμα τα καράβια τους στον Αγώνα. Οι ίδιοι ηγήθηκαν της Επαναστάσεως για να βρεθούν στη συνέχεια μετά την απελευθέρωση πάμπτωχοι και ολοκληρωτικά κατεστραμμένοι.
Άλλωστε ο απόηχος της ταξικής Γαλλικής Επανάστασης μόνο θετικός δεν ήταν για την πολιτική εξέλιξη της Ελληνικής Επανάστασης. Αυτό διότι η Ιερά Συμμαχία υπό το βλέμμα του Μέτερνιχ, μόνο θετική στάση δεν τηρούσε απέναντι στις προτάσεις περί ανεξαρτησίας του Ελληνικού Έθνους ή αλλιώς περί ανατροπής της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΓΕΝΝΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΗΤΑΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΕΝΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΣΤΑΣΙΑΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ.
