Επιχειρουν λυσσαλεα να σβησουν τους… «φαρους» της ιστοριας μας!
Δεν μπορεί να είναι τόσο συμπτωματικά και «αθώα» όλα αυτά που γίνονται τα τελευταία χρόνια, κατά τις ημέρες που παραδοσιακά αναφέρονται ως ημέρες εθνικής ανάτασης και εθνικής υπερηφάνειας.
Και αναφέρομαι στην πρόσφατη «διαφορετική προσέγγιση», μιας ιστορικής πραγματικότητας, από κάποιους «ιστορικούς», όπως ο κος Δήμου, που επιχείρησε ανήμερα της 25ης Μαρτίου να βγάλει τα… απωθημένα του, για τους ογκόλιθους- πρωταγωνιστές της εθνικής μας παλιγγενεσίας, με προεξάρχοντα τον Γέρο του Μοριά, τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη… Και δεν ήταν μονάχα ο κος Δήμου… Την ίδια ημέρα υπήρξαν κι άλλες παρόμοιες προσεγγίσεις του μεγάλου σταθμού της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας.
Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός, ότι οι «εμφύλιες» καταστάσεις που ακολουθούσαν συνήθως τους ηρωικούς αγώνες των Ελλήνων, προσέθεταν «μαύρες σελίδες» στην ιστορία μας… Άλλωστε ο ποιητής δεν αναφέρεται τυχαία στο «σκήπτρο της δολερής»… Τι σημαίνει όμως αυτό; Ότι θα πρέπει να απορρίπτουμε τους αγώνες και να εστιάζουμε στην διχόνοια; Ότι θα πρέπει να ακυρώνουμε αυτοθυσίες και θριάμβους και να προβάλουμε τις ίντριγκες και τους ΕΦΙΑΛΤΕΣ;
Είμαι από εκείνους που επιμένουν πως θα πρέπει να διδασκόμαστε από τα λάθη μας, αλλά διαφωνώ πως είναι αυτός ο στόχος των αμφισβητιών της ιστορίας μας. Εδώ κάτι άλλο παίζεται…
Δεν μπορεί σε μία εποχή, που οι Έλληνες έχουν περισσότερη ανάγκη από ποτέ, για εθνική ανάταση, για αν-όρθωση της ψυχολογίας τους, για την ανάδειξη ΦΑΡΩΝ, να έρχονται κάποιοι και να προσπαθούν να καταρρίψουν ακόμη και εκείνους που η ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ μας παρέδωσε για να μας φωτίζουν. Και αυτό δεν αποπειράται μόνον στις εθνικές μας επετείους… Το ίδιο γίνεται και στις μεγάλες θρησκευτικές μας γιορτές.
Πλησιάζει το Πάσχα σε λίγες ημέρες και πάλι θα δούμε να ξεφυτρώνουν σύγχρονοι θεολόγοι και… «αποκωδικοποιητές» με στόχο να μειώσουν το μέγεθος της σημασίας και τον συμβολισμό της μεγάλης γιορτής, αλλά και την απεραντοσύνη και την Θεότητα του Αναστάντος Χριστού μας! Γιατί λοιπόν να γίνονται όλα αυτά και να προβάλλονται μάλιστα προκλητικά σε τέτοιο βαθμό, όσο δεν προβάλλεται αυτή καθ’ αυτή η επέτειος, αυτή καθ’ αυτή η γιορτή;
Δεν είναι απλά αίσθησή μου φίλτατοι, αλλά απόλυτη ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ, πως τίποτα απ’ όλα αυτά δεν είναι συμπτωματικό, ούτε φυσικά αφορά «επιστημονικές ανησυχίες» κάποιων ενσυνείδητων ερευνητών της ιστορίας και της θρησκείας μας…
Είναι ολοφάνερο ότι κάποιοι επιχειρούν, αυτή την δύσκολη, την δυσκολότερη ίσως περίοδο για τον Ελληνισμό, να πριονίσουν ακόμη περισσότερο τα πόδια του «γίγαντα» για να τον φθάσουν στο δικό τους, μικρό, ιστορικό μέγεθος και εντέλει να τον ισοπεδώσουν! Αυτό άλλωστε υπαγορεύει και η σύγχρονη νεοταξική αντίληψη και επιταγή για την χώρα μας και για τους Έλληνες. Είναι αυτό που ξέφυγε σαν «παρόλα» και από τον πιο επίσημο εκφραστή αυτού του «δόγματος» και που έμεινε στην ιστορία (δόγμα Κίσινγκερ).
Πιστεύω πως τα… «μπαχτσίσια» είναι εκείνα που ωθούν τους σύγχρονους ΕΦΙΑΛΤΕΣ της ιστορίας και της θρησκείας μας, είτε για να συνωστίσουν τα πλήθη των Ελλήνων στα λιμάνια της Μικράς Ασίας το ’22, είτε για να αλλάξουν ρόλους… φονιάδων και αγωνιστών, είτε για να υβρίσουν το «θείον» και να θεοποιήσουν το τίποτα! Έννοια τους όμως και τους πήραμε χαμπάρι…
Η ιστορία, ούτε που θα καταδεχθεί να τους συμπεριλάβει, ακόμη και στις μελανές σελίδες της, οπότε θα ξεχαστούν την ίδια ημέρα που ξεφύτρωσαν!
Την στιγμή που άλλοι λαοί προσπαθούν να δημιουργήσουν ιστορία και ιστορικά πρότυπα εκ του μη όντος, δεν είναι δυνατόν εμείς να απεμπολούμε τα βαρύτερα ιστορικά τάλαντα και να τα αναφέρουμε ως κίβδηλα!
Η 25η Μαρτίου είναι μια ημερομηνία σύμβολο για τον Ελληνισμό και την Χριστιανοσύνη. Κι εμείς την τιμούμε ως τέτοιο και υποκλινόμαστε με θαυμασμό και σεβασμό σε όλους τους συντελεστές της.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΔΕΛΦΙΑ κι ας μείνουμε μακριά απ’ όλα αυτά τα «σκουπίδια» που αναζητούν… κάδους ανακύκλωσης ώστε να μπορέσουν κάποτε να υπάρξουν μέσα από την ανυπαρξία τους…