Το αόρατο κόμμα

Τον παλιό καιρό υπήρχαν οι αλαφροϊσκιωτοι και οι σαββατογεννημένοι.

Λέγανε γι αυτούς πως έβλεπαν πράγματα θαυμαστά και εξαίσια, που δεν είχαν τη δύναμη να τα δουν οι άλλοι άνθρωποι,  νεράιδες και ξωτικά, δαίμονες και στοιχειά, καθώς και ότι μπορούσαν με κάποιο «τρίτο μάτι», να προμαντέψουν τις μοίρες και τους ανέφικτους έρωτες.

Γι αυτές τις παράξενες δυνάμεις, άλλοι τους φοβόντουσαν και άλλοι τους λάτρευαν…

Πάει καιρός που όλα αυτά τα «ονειρικά» του ανθρώπινου είδους έχουν θαφτεί κάτω από τόνους ρεαλισμού, ορθολογισμού και αντικειμενικότητας.

Οι άνθρωποι μπορούν να βλέπουν πια, σε αποστάσεις ίσα με τη μύτη τους και ούτε μέτρο παραπέρα. Στατιστικές, αριθμητικές, επιδόματα, μισθοί, συντάξεις, φόροι και καταθέσεις, είναι ο κόσμος που εξαναγκαστικά μας προβάλουνε ως τον μοναδικό κόσμο.

Τα οράματα του ανθρώπινου γένους βαπτίστηκαν «παραισθήσεις» και γιατρεύονται με χαπάκια…

Φαίνεται όμως ότι σ΄αυτό τον ζοφερό κόσμο των αριθμών και των μαρξιστών, υπάρχουν ακόμα, κάποιοι[λίγοι προς το παρόν] που μπορούν και βλέπουν πράγματα που δεν τα βλέπει το πλήθος.

Βλέπουν παραδείγματος χάριν, ότι ανάμεσα στους φασουλήδες και στους δημίους των εθνών, υπάρχουν μερικοί κρυμμένοι άνθρωποι που επιμένουν να μιλούν για πατρίδες και για ελευθερίες, πέραν από τον παγκόσμιο εφιάλτη  των μελλοντικών σκλάβων, που θα δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί στις φάμπρικες των διεθνών αφεντικών.

Αυτοί οι παράξενοι σαββατογεννημένοι κάμουν λόγο για κάποιο αόρατο κόμμα, για το οποίο δεν μιλάει ποτέ κανείς, που όμως χιλιάδες Ελλήνων το έχουν φυλακίσει στις καρδιές τους.         

Και παρά το ότι οι αχυράνθρωποι των αφεντικών βγαίνουν και δηλώνουν ότι το «τρίτο κόμμα» είναι το δικό τους[!]εξαφανίζοντας δια μιας τη βούληση εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων, αυτοί οι αδιόρθωτοι αλαφροϊσκιωτοι ψιθυρίζουν στα κρυφά, ότι δεν είναι έτσι!

Ότι ανάμεσα στις συμμορίες του καθεστώτος που κλωτσοπατιούνται για το ποιος θα αναλάβει τη διαχείριση της ολοκληρωτικής εξαφάνισης του γένους των Ελλήνων, υπάρχει ένα άλλο αόρατο κόμμα, που κάμει λόγο για τα δίκια του Ελληνισμού, για το δικαίωμα των ανθρώπων να αυτοπροσδιορίζονται μέσα από τη συλλογική εθνική, φυλετική και πολιτισμική τους ταυτότητα και για τον μέγα κίνδυνο που απειλεί την ανθρωπότητα, να καταντήσωμε όλοι να προσδιοριζόμαστε μοναχά ως παραγωγικές/καταναλωτικές μονάδες, στην απάνθρωπη σκακιέρα των διευθυντών της Νέας Τάξεως.

Αυτοί οι αμετανόητοι οραματιστές επιμένουν ότι ο Ελληνικός λαός δεν έδωσε πίστη μοναχά στις συμμορίες που προβάλουν οι τηλεοπτικές οθόνες αλλά ότι υπήρξαν και κάποιοι Έλληνες, που αντιθέτως  έδωκαν πίστη σε κάποιοτρίτο κόμμα, ένα κόμμα φάντασμα που μοιάζει σαν να υφίσταται σε κάποιο άλλο, παράλληλο σύμπαν, το οποίο όμως δεν γνοιάζεται ούτε για το τι προστάζουν οι Γερμανοί, ούτε για το τι ζητάνε οι Αμερικανοί, ούτε για το τι γουστάρουν οι Πακιστανοί, αλλά μόνον για το τι ζητάνε οι Έλληνες!

Ένα αόρατο κόμμα που ευωδιάζει παλιά Ελλάδα και κάμει όρκους σε Θερμοπύλες και σε Οδύσσειες.

Γι αυτές τις παράξενες και θαυμαστές τους ικανότητες να βλέπουν πράγματα που δεν τα δείχνει η τηλεόραση, άλλοι τους φοβούνται, άλλοι τους ζηλεύουν, άλλοι τους μισούν και οι πιο γνωστικοί τους αγαπούν…

Δεν χωράει αμφιβολία ότι οι άνθρωποι που βλέπουν τέτοια εξαίσια οράματα, είναι όσοι έχουν απομείνει σ’ ετούτον εδώ τον τόπο από τους παλιούς αλαφροϊσκιωτους και τους αρχαίους προφήτες.

Κι ευτυχώς για το Γένος μας, που ακόμα υπάρχουν τέτοια εξαιρετικά «τρίτα μάτια», γιατί αλλιώς οι μηχανικοί των ψυχών, θα μας είχαν πείσει ότι κι εμείς οι ίδιοι δεν υπάρχουμε καν, παρά στον βαθμό που μας ορίζει η «ταξική» μας προέλευση και το φορολογικό  μας μητρώο σε έναν κόσμο φτιαγμένον για αριθμούς και όχι για ανθρώπους…  

panusis.blogspot.gr