Ουκρανία, Ισλαμικό κράτος και Κίνα κυριάρχησαν στην γεωπολιτική του 2014

Παρασκευή, 2 Ιανουαρίου 2015 

Το 2014 υπήρξε ένα συνταρακτικό έτος από άποψη γεωπολιτικής. Είναι η χρονιά που ύπουλα και αμείλικτα άρχισε να καιροφυλακτεί ένας παγκόσμιος πόλεμος. Η κρίση στην Ουκρανία, η μετάλλαξη του συμμοριτοπόλεμου στην Μέση Ανατολή σε υβριδικό πόλεμο και η άνοδος της Κίνας στην κορυφή της παγκόσμιας οικονομίας είναι τα πιο σπουδαία γεγονότα που χαρακτήρισαν την χρονιά που μόλις έληξε. Οι τρεις αυτές διεθνείς εξελίξεις, Ουκρανία-Ισλαμικό Κράτος-Κίνα, σχηματίζουν ένα τεκτονικό σύμπλεγμα που έχει βαθιές επιπτώσεις στην μελλοντική πορεία των γεωπολιτικών μετατοπίσεων.

Η κρίση στην Ουκρανία που ξέσπασε υπό την καθοδήγηση και αιγίδα της Ουάσιγκτον και των Αμερικανοσιωνιστών και με δύσμοιρους παρατηρητές τα κράτη της ΕΕ, υπογραμμίστηκε από την θέληση της Ρωσίας να αμφισβητήσει την ηγεμονία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη. Ουσιαστικά η κρίση στην Ουκρανία απέδειξε ακόμη και στον πλέον ανυποψίαστο παρατηρητή ότι οι ΗΠΑ, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ ενεργούν εκτός κανονιστικού και διεθνούς δικαίου για να προωθήσουν τα συμφέροντα και την σφαίρα επιρροής τους, κάτι που έγινε ορατό και στο Κόσσοβο, στην Λιβύη, στο Ιράκ και στην Συρία, με την Ρωσία να αντιστέκεται σε πολιτικό επίπεδο και μέσω της στρατιωτικής της δύναμης αποτροπής, όπου κατέστη τούτο αναγκαίο. Η κρίση στην Ουκρανία απέδειξε ότι η λεγόμενη Δύση έχει καταντήσει μια μαριονέτα στην σκηνή των αμερικανοσιωνιστικών σχεδίων για την παγκόσμια ηγεμονία και ταυτόχρονα έκανε σαφές στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ότι δεν μπορούν πλέον να απολαμβάνουν μια προνομιακή θέση στο διεθνές στερέωμα.

Η επιβολή οικονομικών κυρώσεων από τις ΗΠΑ στην Ρωσία, με την απρόθυμη κοινωνία της ΕΕ ουσιαστικά να σέρνεται σε αυτή την προσχηματική επιχείρηση, θα επηρεάσει συστηματικά και με αρνητικό πρόσημο τις μελλοντικές σχέσεις Βρυξελλών-Μόσχας. Από την άλλη πλευρά η ύπαρξη κρυφής ατζέντας μεταξύ ΗΠΑ και Σαουδικής Αραβίας για την διεθνή τιμή του πετρελαίου μπορεί ναι μεν να προκαλέσει πόνο στην ρωσική οικονομία, αλλά η ένατη σε μέγεθος οικονομία του κόσμου είναι βέβαιο, έτσι τουλάχιστον ισχυρίζονται οικονομικοί αναλυτές, ότι έχει τα μέσα για να αμυνθεί αποτελεσματικά, ενώ ταυτόχρονα «ωθεί» την Μόσχα να σφυρηλατήσει νέες συμμαχίες και συμφωνίες, κυρίως με την Κίνα, που φέρνουν σε πολύ δύσκολη θέση το δολλάριο ως αποθεματικό και χρηματοπιστωτικό νόμισμα. Ο ευρασιατικός άξονας της ρωσικής πολιτικής κερδίζει έδαφος και οι επιπτώσεις της έλξης Ρωσίας-Κίνας θα έχουν τεκτονικές συνέπειες στην παγκόσμια γεωπολιτική.

Στην Μέση Ανατολή ο αποσταθεροποιητικός πόλεμος του Χαλιφάτου του Ισλαμικού Κράτους, του μορφώματος αυτού που έχει ως εφευρέτη τους Αμερικανοσιωνιστές και τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, μεταλλάχθηκε το 2014 σε υβριδικό πόλεμο υλοποιώντας όμως πάντα το σχέδιο Yinon για κατακερματισμό της περιοχής. Ο υβριδικός πόλεμος που ορίζεται ως ο διαφοροποιημένος και δυναμικός ενιαίος συνδυασμός ενόπλων δυνάμεων, ατάκτων δυνάμεων και εγκληματικών στοιχείων με στόχο την επίτευξη επωφελούς αποτελέσματος, αποτελεί την νέα μορφή του Ισλαμικού Κράτους στην Μέση Ανατολή. Το υβρίδιο αυτό, ήτοι ένας συμβατικός στρατός και ένα τρομοκρατικό-εγκληματικό δίκτυο με ρίζες στο Langley των ΗΠΑ , δεν είναι εύκολα αντιμετωπίσιμο με σύγχρονες τακτικές πολέμου, παρά μόνο με την ταυτόχρονη χρήση στρατιωτικών μέσων, μυστικών επιχειρήσεων, πληροφοριών πολέμου, αντιτρομοκρατικών πρακτικών και απαραιτήτως με το υψηλό φρόνημα του απειλούμενου λαού, κάτι που υιοθετείται από αυτούς που πραγματικά και ρεαλιστικά τους αντιμετωπίζουν στο πεδίο της μάχης, ήτοι τις κυβερνητικές ένοπλες δυνάμεις της Συρίας, τους Κούρδους και λίαν προσφάτως τις ένοπλες δυνάμεις του Ιράκ που έχουν την βοήθεια του Ιράν. Η πιθανή οπισθοχώρηση του Χαλιφάτου στην περιοχή θα σημάνει και ήττα των αμερικανοσιωνιστικών σχεδίων στην Μέση Ανατολή και την αναδίπλωση τους στην Ανατολική Μεσόγειο.

Όσον αφορά την παγκόσμιο οικονομία οι ΗΠΑ το 2014 έπαψαν να εδρεύουν στην κορυφή της. Η κινεζική οικονομία ξεπέρασε την αμερικανική και έγινε η μεγαλύτερη στον κόσμο. Το εργαλείο του διεθνούς Σιωνισμού ΔΝΤ ανέφερε τον Δεκέμβριο ότι με βάση την εθνική οικονομική απόδοση το 2014 η Κίνα έχει παράξει 17,6 τρισεκατομμύρια δολλάρια, ενώ οι ΗΠΑ 17,4. Εάν το θέσουμε διαφορετικά η Κίνα αντιπροσωπεύει το 16,5% της παγκόσμιας οικονομίας, όταν αυτή μετριέται με όρους αγοραστικής δύναμης, ενώ οι ΗΠΑ αντιπροσωπεύουν το 16,3%. Τα ανωτέρω στοιχεία επισημαίνουν ότι η Κίνα έχει ένα ρυθμό ανάπτυξης τον οποίο δεν μπορεί να ξεπεράσει κανένα άλλο κράτος και αυτός ο ρυθμός ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια θα διευρύνεται.

Είναι γνωστό και αποδεκτό ότι η οικονομική δύναμη είναι ένας καθοριστικός παράγοντας πολιτικής και στρατιωτικής εξουσίας. Η Κίνα εξελίχθηκε σε παγκόσμια δύναμη και ο στόχος της για επανάκτηση ηγετικής θέσης στην Ασία, οικονομικά και στρατιωτικά, έχει προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό. Η συμμαχία της με την Ρωσία στους BRICS και στο μέλλον στην Ευρασιατική Ένωση, η συμφωνία Μόσχας-Πεκίνου για αποδέσμευση από το δολλάριο ως συναλλαγματικό νόμισμα, γενικά η γεωστρατηγική συμβίωση αυτών των δυο υπερδυνάμεων αναδιατυπώνει τον παγκόσμιο χάρτη της γεωπολιτικής και σφυρηλατεί μια συμμαχία που είναι αδύνατο να ηττηθεί πολιτικά και στρατιωτικά, τουλάχιστον στην Ασία. Η περίφημη πολιτική της Ουάσιγκτον «Pivot to Asia» πνέει τα λοίσθια και οι Αμερικανοσιωνιστές θα πρέπει να προετοιμάζονται για μια μεγαλειώδη γεωπολιτική οπισθοχώρηση από αυτή την περιοχή του πλανήτη.

Το 2015 βρίσκει τις ΗΠΑ ως ένα λαβωμένο θηρίο. Ως ένα θηρίο που είναι έτοιμο να ψοφήσει. Ένα θηρίο που ψοφάει δεν δείχνει έλεος σε κανέναν. Θα προτιμήσει να καταστρέψει όλο τον κόσμο χωρίς να αφήσει πίσω επιζώντες. Για αυτό και στην νέα χρονιά καιροφυλακτεί, με αποκλειστική υπαιτιότητα των Αμερικανοσιωνιστών, μια παγκόσμια σύγκρουση με καταστροφικά αποτελέσματα για την ανθρωπότητα.