.png "English"){kind=small}
Τουρκία: ένα από τα χρήσιμα δεκανίκια του σιωνισμού
Το διαδίκτυο, όχι μόνο το τελευταίο χρονικό διάστημα και με αφορμή την εν εξελίξει στρατιωτική επιχείρηση στην Γάζα, αλλά για αρκετά χρόνια, βρίθει ειδήσεων και «αναλύσεων» αναφορικά με την υποτιθέμενη κόντρα της Τουρκίας με το Ισραήλ.
Στην παρούσα ανάλυση επιχειρώ να καταδείξω με τον πλέον σαφή τρόπο την στημένη κοκορομαχία των νεοθωμανών με τους σιωνιστές, η οποία ως μόνο στόχο έχει την παραπλάνηση, προς όφελος -κυρίως- των σιωνιστών! Το σιωνιστικό τρομοκράτος λόγω της θέσης του είναι περικυκλωμένο από άραβες-μουσουλμάνους και το γεγονός αυτό απειλεί την ύπαρξη και την ασφάλειά του! Δεν πρέπει να διαφεύγει ούτε για μία στιγμή από την σκέψη μας, ότι η λαϊκή μουσουλμανική βάση, στην συντριπτική της πλειοψηφία διακατέχεται από αντισιωνιστικά (και όχι αντισημιτικά όπως βλακωδώς κάποιοι προπαγανδίζουν) αισθήματα. Όμως, από το σύνολο των μουσουλμανικών κρατών της Μέσης Ανατολής, τα μοναδικά κράτη που διακηρύσσουν ξεκάθαρα την εχθρότητά τους προς το Ισραήλ, είναι η Συρία και το Ιράν. Τα υπόλοιπα αν δεν συνεργάζονται με το Ισραήλ, απλώς σφυρίζουν αδιάφορα…
Αν το Ισραήλ (και ο Σιωνισμός εν γένει) επιτρέψουν στην συμμαχία Συρίας-Ιράν να εκφράσει και να οδηγήσει τα αντισιωνιστικά αισθήματα του συνόλου των μουσουλμάνων, τότε το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι ότι σε όχι μεγάλο βάθος χρόνου, το κράτος του Ισραήλ να αποτελεί παρελθόν. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο το Ισραήλ χρειάζεται ένα κράτος μουσουλμανικό ως ανάχωμα να αντιπαρατίθεται μαζί του μόνο σε ένα ανέξοδο λεκτικό επίπεδο και να οδηγεί τους μουσουλμάνους σε ακίνδυνες αντιδράσεις που να μην απειλούν ουσιαστικά το Ισραήλ.
Και ποιο άλλο καλύτερο κράτος γι’ αυτόν τον σκοπό από την Τουρκία; Οι σχέσεις των δύο λαών είναι παλαιότατες και ισχυρές ήδη από την εποχή που ο σουλτάνος Βαγιαζήτ Β’ έστειλε το οθωμανικό ναυτικό να παραλάβει τους εξορισμένους από την Ισπανία εβραίους, όπως βεβαίως και από τον θεμελιωτή του σύγχρονου τουρκικού κράτους, τον ντονμέ (κρυπτοεβραίο μουσουλμάνο) Μουσταφά Κεμάλ (ατατούρκ)!
Η σημερινή Τουρκία του γιαλαντζί ισλαμιστή Ερντογάν έχει αποδείξει, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι και μπορεί και θέλει να παίξει τον ρόλο του αναχώματος για χάρη του Ισραήλ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Ερντογάν προβαίνει σε τόσο σκληρές δηλώσεις, οι οποίες όμως παραμένουν… δηλώσεις!
Απόδειξη γι’ αυτό αποτελούν πολλά γεγονότα, από τα οποία σταχυολογούμε ορισμένα σημαντικά:
1ον) Στις 6 Δεκεμβρίου του 2004 στην Άγκυρα, πραγματοποιήθηκε εορτή για την μνήμη του ιδρυτή του παγκόσμιου σιωνιστικού κινήματος, Θεόδωρου Χέρτσλ.
2ον) Παράλληλα εκείνες τις μέρες υπογράφηκε συμφωνία ενεργειακής σύνδεσης Τουρκίας–Ισραήλ με ενεργειακούς αγωγούς που θα μεταφέρουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο από την Τουρκία προς το Ισραήλ.
3ον) Το πόσο πραγματικά νοιάζονται για την Παλαιστίνη και τον λαό της οι τούρκοι, φάνηκε και από την σημασία που έδωσαν στην στελέχωση της τουρκοπαλαιστινιακής επιτροπής φιλίας κατά την περίοδο της θεατρικής διαφωνίας του Ερντογάν με τον Πέρες στο Νταβός, η οποία αριθμούσε μόνο 60 μέλη, έναντι της ανάλογης τουρκοϊσραηλινής επιτροπής που αριθμούσε 361 μέλη.
4ον) Ο Ερντογάν είναι ο μόνος ξένος πολιτικός που έχει βραβευτεί από το αμερικανο-εβραϊκό συμβούλιο.
5ον) Στις 6 Σεπτεμβρίου 2005, όταν το Ισραήλ πραγματοποίησε αιφνίδια αεροπορική επίθεση κατά του ατομικού κέντρου της Συρίας, τα ισραηλινά αεροπλάνα χρησιμοποίησαν τον τουρκικό εναέριο χώρο.
6ον) Στις 13 Φεβρουαρίου του 2009 η τουρκική κυβέρνηση εκδίδει ειδική εγκύκλιο για την αποτροπή τυχόν μποϊκοτάζ σε ισραηλινά προϊόντα εξαιτίας των τότε επιθέσεων των Ισραηλινών κατά παλαιστινιακών στόχων.
7ον) Η Τουρκία θα άρει το βέτο της στο Ισραήλ για να γίνει μέλος του ΟΑΣΑ, δύο μόλις εβδομάδες μετά την ισραηλινή επίθεση στο Mavi Marmara, όπου βρήκαν τον θάνατο τούρκοι ακτιβιστές.
8ον) Πρόσφατη αποκάλυψη αποδεικνύει την αδιανόητη υποκρισία της Τουρκίας, η οποία παρέχει πληροφορίες από την βάση ραντάρ του Kürecik στους ισραηλινούς για τις επιθέσεις τους στην Γάζα.
9ον) Την στιγμή που ο Ερντογάν διεκδικεί, στα πλαίσια του νεοθωμανισμού, το τέμενος τον Ουμαγιαδών στην Συρία, δεν βγάζει άχνα για το τέμενος Αλ Ακσά στην Ιερουσαλήμ.
2ον) Παράλληλα εκείνες τις μέρες υπογράφηκε συμφωνία ενεργειακής σύνδεσης Τουρκίας–Ισραήλ με ενεργειακούς αγωγούς που θα μεταφέρουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο από την Τουρκία προς το Ισραήλ.
3ον) Το πόσο πραγματικά νοιάζονται για την Παλαιστίνη και τον λαό της οι τούρκοι, φάνηκε και από την σημασία που έδωσαν στην στελέχωση της τουρκοπαλαιστινιακής επιτροπής φιλίας κατά την περίοδο της θεατρικής διαφωνίας του Ερντογάν με τον Πέρες στο Νταβός, η οποία αριθμούσε μόνο 60 μέλη, έναντι της ανάλογης τουρκοϊσραηλινής επιτροπής που αριθμούσε 361 μέλη.
4ον) Ο Ερντογάν είναι ο μόνος ξένος πολιτικός που έχει βραβευτεί από το αμερικανο-εβραϊκό συμβούλιο.
5ον) Στις 6 Σεπτεμβρίου 2005, όταν το Ισραήλ πραγματοποίησε αιφνίδια αεροπορική επίθεση κατά του ατομικού κέντρου της Συρίας, τα ισραηλινά αεροπλάνα χρησιμοποίησαν τον τουρκικό εναέριο χώρο.
6ον) Στις 13 Φεβρουαρίου του 2009 η τουρκική κυβέρνηση εκδίδει ειδική εγκύκλιο για την αποτροπή τυχόν μποϊκοτάζ σε ισραηλινά προϊόντα εξαιτίας των τότε επιθέσεων των Ισραηλινών κατά παλαιστινιακών στόχων.
7ον) Η Τουρκία θα άρει το βέτο της στο Ισραήλ για να γίνει μέλος του ΟΑΣΑ, δύο μόλις εβδομάδες μετά την ισραηλινή επίθεση στο Mavi Marmara, όπου βρήκαν τον θάνατο τούρκοι ακτιβιστές.
8ον) Πρόσφατη αποκάλυψη αποδεικνύει την αδιανόητη υποκρισία της Τουρκίας, η οποία παρέχει πληροφορίες από την βάση ραντάρ του Kürecik στους ισραηλινούς για τις επιθέσεις τους στην Γάζα.
9ον) Την στιγμή που ο Ερντογάν διεκδικεί, στα πλαίσια του νεοθωμανισμού, το τέμενος τον Ουμαγιαδών στην Συρία, δεν βγάζει άχνα για το τέμενος Αλ Ακσά στην Ιερουσαλήμ.
Βέβαια, όλα αυτά η Τουρκία δεν τα κάνει χωρίς ανταλλάγματα, μιας κι έχει να κερδίσει τα μέγιστα από την συσπείρωση του Ισλάμ στο νεοθωμανικό της άρμα. Ταυτόχρονα, υποστηρίζοντας τους τζιχαντιστές του ΙΚΙΛ, τους οποίους τροφοδοτεί με πολεμικό αλλά κι έμψυχο υλικό (10% αυτών είναι τούρκοι πολίτες), εξασφαλίζει ότι η αναπόφευκτη ανακήρυξη του Κουρδιστάν δεν θα πραγματοποιηθεί σε τουρκικά εδάφη, αλλά το πιθανότερο σε συριακά και ιρακινά.
Εξυπηρετώντας τα σιωνιστικά σχέδια για ένα Χαλιφάτο, το οποίο ως κράτος θα μπει σαν σφήνα ανάμεσα στο Ιράν και στην Συρία, περιορίζει ταυτόχρονα και την έκταση του Κουρδιστάν, το οποίο ως “φτωχό πλην τίμιο” θα είναι απολύτως διαχειρίσιμο. Κοινώς, θα κάνει μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα.
Και για να προλάβω ορισμένους ανοητεύοντες που θα προβάλουν (ως αντεπιχείρημα) τους βομβαρδισμούς των Αμερικανών στις θέσεις των τζιχαντιστών του ΙΚΙΛ, διευκρινίζω ότι οι βομβαρδισμοί έχουν καθαρά ρόλο συνετισμού, μιας και είναι χρήσιμοι αλλά μόνο εναντίον του Ιράκ, της Συρίας και φυσικά του Ιράν. Η φειδώ στις ανακοινώσεις των ΗΠΑ για τους τζιχαντιστές, εν αντιθέσει με τις δηλώσεις και τις κυρώσεις προς την Ρωσία, μπορεί να πείσει και τον πιο δύσπιστο για τις πραγματικές προθέσεις και τα σχέδια των ΗΠΑ.
Διότι, ας μην ξεχνάμε ότι η πληροφορία ιρανικής προέλευσης που επιβεβαίωσε κι ο Edward Snowden, θέλει τον επικεφαλής του Χαλιφάτου Abou Bakr al-Baghdadi να είναι εβραϊκής καταγωγής πράκτορας της Mossad, και το πραγματικό όνομα αυτού να είναι Simon Elliott. Για όλους τους ανωτερω λόγους, επιστρέφοντας στο θέμα Τουρκία, πρέπει να καταλάβουμε ότι, κάνοντας τα χατίρια στο Ισραήλ, εξασφαλίζει τα ανατολικά της σύνορα, την κατάκτηση στην Κύπρο και φυσικά μπορεί να προχωρήσει με την σύμφωνη γνώμη των σιωνιστών στα σχέδιά της στα δυτικά της σύνορα, στην διχοτόμηση του Αιγαίου και στην κοσοβοποίηση της Θράκης, επεκτεινόμενη προς όλα τα Βαλκάνια.
Τέλος, για όλους τους ανωτέρω λόγους, το επιχείρημα αρλούμπα που είναι πολύ διαδεδομένο στο διαδίκτυο και στα καθεστωτικά ΜΜ«Ε», και που θέλει τον εχθρό του εχθρού μου να είναι φίλος μου, αποδείξαμε ότι ουδεμία εχθρότητα υφίσταται μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας, οπότε μια στρατηγική συμμαχία της Ελλάδας με το Ισραήλ θα είναι ολέθρια, μιας και ζυγίζοντας τα δεδομένα το Ισραήλ, έχει πολύ περισσότερα να κερδίσει από μια στρατηγική συμμαχία με την Τουρκία, παρά με την Ελλάδα και την Κύπρο μαζί!
Δημήτριος Π. Μιμίδης
