40 χρόνια “δημοκρατίας”

40 ΧΡΟΝΙΑ "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ":  Αυτής που εμβολίασε με χαχολισμό και υποκουλτούρα τον αστό νεοέλληνα για να μεταδώσει την ασθένεια και στο χωριό του. Τα θλιβερά πρότυπα του "ρόδα, τσάντα και κοπάνα", του "κοριτσιού της Μάνης" και άλλες άθλιες κινηματογραφικές παραγωγές νεοταξικής προπαγάνδας με στόχο την αποβλάκωση των μαζών.

Αυτής που καλλιέργησε το ψευτορωμαίκο, τα κόμπλεξ κατωτερότητας έναντι των Δυτικών που με δόλωμα την πλασματική ευμάρεια μαύλισαν τα πλήθη και θέρισαν φρέσκια ξενολαγνεία και συνειδησιακό ραγιαδισμό.

Αυτής που "θήλασε" Εθνικό διχασμό με κομμουνιστικό "γάλα" και διάσπασε ταξικά τους Έλληνες για να μην είναι ποτέ ενωμένοι και δυνατοί. Δημιούργησε συντεχνιακές κάστες και ευτραφής συνδικαλ(η)σταράδες για να διαπρέψει η ασυνεννοησία και η ιδιοτέλεια με αποτέλεσμα να χειραγωγηθούν έτσι ευκολότερα τα διασπασμένα μικροσυμφέροντα.

Αυτής που ανήγαγε την απατεωνιά και τη λαμογιά σε επιστήμη, που δεν ξεχνά ποτέ να επιβραβεύει τους μεγάλους γλυψιματίες και να προάγει την αναξιοκρατία των αρεστών. Το απόλυτο "Ανάξιον Εστί".

Αυτής που ευνούχισαν το πνεύμα με υλιστικές φιλοδοξίες και ρουσφετολαγνεία για να μαγεύει τα πλήθη και να τα κρατά μαστουρωμένα σε μόνιμη αναμονή με φρούδες ελπίδες.

Αυτής που ενοχοποίησε τη φυσική τάση των Εθνών. Που νάρκωσε το Εθνικό φρόνημα και αλλοίωσε τις πραγματικές έννοιες των λέξεων. Που μετάλλαξε την "Παιδεία" σε θεωρητική κατάρτιση ανέργων, τον "Δάσκαλο" σε διεθνιστή συνδικαλ(η)σταρά, την "Πολιτεία" σε δημοσιονομικό κρατισμό, τη "Δικαιοσύνη" σε δικαστική εξουσία προνομιούχων κρατικοδίαιτων και την "Δημοκρατία" σε οχλοκρατία μπολσεβικικού καθεστώτος.

Ένα μόρφωμα άεργων εργατοπατέρων και παραδόπιστων πατριδοκάπηλων που διέλυσαν το σύνταγμα και εξευτέλισαν τους θεσμούς, διαγωνιζόμενοι αναμεταξύ τους για το ποιος θα αναρριχηθεί στη γλοιώδη σαπίλα που θα του διασφαλίσει το επόμενο βήμα στην μεγάλη αρένα της διαπλοκής.

Αυτής που όνειρο της είναι να μετατρέψει ένα λαό με Εθνική ταυτότητα σε απάτριδη πολυπολιτισμική οχλόμαζα, που δουλεύει οργανωμένα χρόνια τώρα για να ξεριζώσει τις πραγματικές αξίες και στη θέση τους να υψώσει τα πολυδιαφημισμένα σύμβολα κοινωνικής καταξίωσης, για νάχουν οι ραγιάδες "στόχους" ζωής.

Αυτής που πούλησε προοδευτισμό "στο κοφίνι" στους ιθαγενείς για να ανταλλάξει τα χρέη της πελατειακής "κλεπτοκρατίας" με χάντρες και καθρεφτάκια "ανάπτυξης", κατακτώντας γή και ύδωρ απο τους εξαθλιωμένους, που τελευταίο τους πια όνειρο, είναι να δούν τα παιδιά τους μετανάστες στα σύγχρονα καραβάνια της παγκοσμιοποίησης.