Αλήθεια, τι πίνεις και δε μας δίνεις, Σταύρο Θεοδωράκη;

Σχετικά Άρθρα

• Ψεκάστε. Σκουπίστε. ΤΕΛΕΙΩΣΑΤΕ
• Δεν κάνει πίσω η κυβέρνηση: Κανένα ΝΕΟ μέτρο!
• Αποφασισμένοι στην κυβέρνηση: Θα το πάνε ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ για τις γερμανικές αποζημιώσεις

Ο Σταύρος Θεοδωράκης απαντάει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ στο ερώτημα: Γιατί Φτάσαμε Ως Εδώ;

ΠΡΟΣΟΧΗ: ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΜΕ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΕΥΘΥΝΗ. ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ ΧΡΗΣΗ ΔΡΑΜΑΜΙΝΩΝ.

Πας και ρωτάς έναν τυχαίο στο δρόμο: "ρε φίλε γιατί πιστεύεις ότι φτάσαμε ως εδώ;". Και σου απαντάει: "ε μωρέ γιατί δε δούλευαν τα κοπρόσκυλα στο δημόσιο και οι πολιτικοί, να πούμε, τα παίρνανε".

Είναι τώρα αυτό πολιτική ανάλυση; Μπορεί αυτός ο τυπάκος να γίνει ο νέος ηγέτης της Ελλάδας με τόσο ρηχή αντίληψη και τόσο μεγάλο πρόβλημα εκφοράς της άποψης του;

Παραδεχθείτε το επιτέλους. Χρειαζόμαστε έναν ρήτορα. Έναν άνθρωπο που με το λόγο του θα εμπνεύσει τον Έλληνα. Και θα τον οδηγήσει στη σωτηρία. Έναν Πρωταγωνιστή χρειαζόμαστε. Τον Σταύρο τον Θεοδωράκη για να μην πολυλογούμε.

Ο σωτήρας της πατρίδος μας βρέθηκε στην Πάτρα και κλήθηκε από έναν ενοχλητικό πολίτη να απαντήσει στο ερώτημα "ποιοι μας έφεραν εδώ".

Ο ΓΑΤΑδότης με υπερηφάνεια σας παρουσιάζει την εμπνευσμένη απάντηση η οποία αποδεικνύει την τεράστια αξία που έχει η συγγραφή κειμένων, το auto queue και το μοντάζ.

Ο λόγος στον κύριο Ποτάμη (εντός παρενθέσεων ο ταπεινός σχολιασμός της στήλης):

"Ποιοι μας έφεραν εδώ και να πω τα πράγματα με το όνομα τους. (Πες αλήθειες). Τα πράγματα έχουν μία άλλη οπτική. (Α, έτσι). Το πρόβλημα δεν είναι το να δείξω ένα. Γιατί το να δείξω ένα μεταφέρει την κουβέντα στον έναν. (Σοφό...)

Αυτό που πρέπει να πω και θα ήθελα να το ακούσεις. (Πες το, όμως) Τι πιστεύω εγώ, γιατί φτάσαμε εδώ; (Ναι αυτό σε ρώτησε). Φτάσαμε εδώ λοιπόν γιατί το πολιτικό σύστημα, γιατί οι κυβερνώντες - παύση - και όχι μόνο οι κυβερνώντες (και ποιοι άλλοι;) και θα σου πω και ποιοι άλλοι (ε, άντε) φερθήκανε τουλάχιστον απερίσκεπτα.

Δηλαδή υπάρχει μία χώρα η οποία προσπαθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια και δεν εννοώ τα τρία τελευταία - παύση (ποιοι άλλοι δεν μας είπες) η χώρα δεν προσπαθεί (α, δεν προσπαθεί τελικά) οι πολίτες προσπαθούν να αποτινάξει τον κομματικό ζυγό (αττική σύνταξη;), να αποτινάξει το κακό δημόσιο τους ανθρώπους που πληρώνονται και δε δουλεύουνε (απόλυσε τους κι εσύ) να αντιμετωπίσει τη φοροδιαφυγή (που λέει και η τρόικα) να αντιμετωπίσει την αθρόα προσέλευση ρουσφετιών στο δημόσιο (να τα κάνεις όλα ιδιωτικά κι εσύ) και ταυτόχρονα να αντιμετωπίσει ένα πολιτικό σύστημα που έχει μάθει να ζει με μίζες, βίλες, καταθέσεις (ρε τους άτιμους).

Αυτή η συνύπαρξη κομμάτων που ενδιαφέρονται να καλύπτουν κάποιες συντεχνίες, πολιτικών που ενδιαφέρονται μόνο και μόνο να πλουτίσουν έχει φτάσει τη χώρα σε αυτήν την κατάσταση (το είπαμε). Το πρόβλημα δεν είναι το ένα πρόσωπο (το είπαμε).
Παιδιά τι συμβαίνει; Απαντάω σε ένα ερώτημα. Ε, μα μου κάνετε νοήματα (προφανώς, οι συνεργάτες του από κάτω του κάνουν το χαρακτηριστικό CUT, CUT).

Λοιπόν (προσπαθεί να ηρεμήσει ο ηγέτης).

Έλεγα λοιπόν ότι το πρόβλημα στη χώρα είναι να αντιμετωπίσει από τη μία τους ανθρώπους που έχουν με την κυβερνητική τους εξουσία δείξει ότι δεν έχουν σεβαστεί ούτε τον ελληνικό λαό ούτε τις αρχές που πρέπει να έχει μια κοινωνία (α δεν είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι το πρόβλημα τελικά) και από την άλλη να αντιμετωπίσει κάποιους άλλους που πρεσβεύουν σε μια δεύτερα παρουσία (Του Χριστού; Τους χριστιανούς λες;).

Δηλαδή μέχρι να έρθει αυτή η στιγμή να τα αρνούμαστε όλα μέχρι να έρθει η στιγμή να έρθουμε εμείς στην εξουσία και όλα αυτά ως δια μαγείας θα αλλάξουνε (Αμήν).

Χρόνια προσπαθούσαμε να βρούμε έναν πολιτικό να μας εξηγήσει γιατί φτάσαμε ως εδώ, κύριοι. Πλεόν, τον βρήκαμε. Ευχαριστούμε, Σταύρο! Ας μας πάρει το ποτάμι...
Το ΧΩΝΙ