Η πραγματική εικόνα της πάμπλουτης «ανθρωπίστριας» Σούζαν Σάραντον

Επειδή πολύς λόγος έγινε το τελευταίο χρονικό διάστημα από τα καθεστωτικά ΜΜΕ για την «φιλάνθρωπο και συμπαραστάτη των προσφύγων» ηθοποιό Σούζαν Σάραντον, μεταφέρουμε το παρακάτω πολύ ενδιαφέρον κείμενο από το ιστολόγιο «Κόκκινος Ουρανός» (redskywarning). «Η Σάραντον άφησε το αξίας 1.750.000 $ ρετιρέ της στο Μανχάταν και αποφάσισε να αγοράσει δώρα στους «πρόσφυγες». Όλως τυχαίως, μπροστά στα media. Είμαι συγκλονισμένος. Τρέμω στην ιδέα το πόσο μπορεί να μειώθηκε η συνολικής αξίας 50 εκατομμυρίων δολαρίων περιουσία της Σάραντον. Δεν μπορώ να μην ανατριχιάσω στην γλαφυρή περιγραφή της είδησης: «Άφησε τις υπέρλαμπρες τουαλέτες της στη ντουλάπα, φύλαξε τα διαμάντια και τα ζαφείρια της στην μπιζουτιέρα, αποχαιρέτησε τις γόβες της… έβαλε γαλότσες και φόρμα και ταξίδεψε για τη Λέσβο». Είχα την εντύπωση ότι τα διαμάντια της και τα ζαφείρια της δεν θα τα άφηνε στην μπιζουτιέρα της, αλλά θα τα έπαιρνε μαζί της…… Αδυνατώ να αφουγκραστώ τον πόνο της ψυχής της. Όμως, μπορεί να μην άνοιξε την μπιζουτιέρα της, αλλά κάτι άνοιξε. Και μάλιστα διάπλατα. «Εκεί άνοιξε διάπλατα την αγκαλιά της για να κρύψει μέσα της τα πονεμένα προσφυγόπουλα που έπαιξαν κορώνα γράμματα τη ζωή τους κατά τον διάπλου του Αιγαίου. Χάρισε απλόχερα την αγάπη της, γιατί αυτή η γυναίκα έχει περίσσευμα για να χαρίσει…» Αυτή η «απλοχεριά» με συγκλονίζει συθέμελα. Τι είναι μια μπιζουτιέρα διαμάντια στα πονεμένα προσφυγόπουλα μπροστά σε μια διάπλατη αγκαλιά; Και μάλιστα μιας σταρ; Μην τα θέλουμε όλα δικά μας. Μην είμαστε και πλεονέκτες. Για να σοβαρευτούμε. Η Σάραντον είναι αριστερή (λίμπεραλ). Τρανή απόδειξη το κόκκινο μπουφανάκι της. Η Σάραντον είναι αριστερή. Τρανή απόδειξη η τεράστια περιουσία της. Η Σάραντον θεωρείται μια από τις πλουσιότερες ηθοποιούς στο Χόλυγουντ. Η Σάραντον ανήκει στους λεγόμενους “limousine liberals” (αριστερούς της λιμουζίνας), ένας όρος που επινοήθηκε στα τέλη του 1960 για να καταδείξει την υποκρισία των πλούσιων λίμπεραλς (αριστερών στις ΗΠΑ), οι οποίοι απαιτούν ο κοσμάκης να κάνει χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς, γιατί έχουν, λέει, «περιβαλλοντική συνείδηση», ενώ οι ίδιοι συχνά χρησιμοποιούν λιμουζίνες και ιδιωτικά τζετ για τις μετακινήσεις τους, καθώς επίσης στηρίζουν δήθεν την δημόσια εκπαίδευση, ενώ στην πραγματικότητα οι ίδιοι στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία. Κλασσική περίπτωση αριστερού». Με απλά λόγια η Σάραντον αποτελεί μια ακόμη περίπτωση «φιλανθρώπου» που ασχολείται με το «χόμπι» της, μη προσφέροντας η ίδια τίποτα απολύτως από την τεράστια περιουσία της. Ήρθε στην Ελλάδα, έκανε «το κομμάτι της», πούλησε «ανθρωπισμό» εκ του ασφαλούς και μετά η γνήσια «αριστερή της λιμουζίνας» αναχώρησε πίσω στις ΗΠΑ όπου θα νιώσει όλη την άνεση και την θαλπωρή της πολυτελούς οικίας της, χωρίς φυσικά να φιλοξενήσει στην έπαυλή της κανέναν απ΄αυτούς που απαιτεί να φιλοξενήσουν με το ζόρι οι κάτοικοι στην Λέσβο και άλλα μέρη της Ελλάδος. Οι κοσμοπολίτες, είτε είναι αριστεροί είτε φιλελεύθεροι, δεν είναι «κορόιδα» αλλά θεωρούν ως τέτοιους όλους τους άλλους.

Τα επιτεύγματα της ρωσικής διπλωματίας στην μετασοβιετική εποχή

Το 1990 η Ρωσία, η τότε Σοβιετική Ένωση, ήταν μια χώρα η οποία είχε καταστραφεί, είχε διαλυθεί οικονομικά και στρατιωτικά. Ουσιαστικά ήταν μια χώρα τριτοκοσμικού επιπέδου. Οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις δεν είχαν ούτε το προσωπικό αλλά ούτε και τα οικονομικά μέσα για να εξασφαλίσουν την άμυνα και ασφάλεια της ρωσικής επικράτειας και η μόνη αποτρεπτική ισχύς των ήταν το πυρηνικό τους οπλοστάσιο. Μετά παρέλευση 25 ετών η ρωσική πολεμική βιομηχανία και η βιομηχανία γενικότερα έχει αναστηθεί, οι ένοπλες δυνάμεις έχουν εκσυγχρονιστεί και η ασφάλεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας έχει σταθεροποιηθεί, ενώ η οικονομική ευρωστία των πολιτών της χώρας βρίσκεται σε πολύ καλό επίπεδο, επίπεδο μη συγκρινόμενο με την φρικτή οικονομική κατάσταση της σοβιετικής περιόδου. Το λογικό ερώτημα που προκύπτει από αυτή την μετάλλαξη της τελευταίας 25-ετίας του ρωσικού κράτους είναι το εξής: Πρώτον γιατί οι ΗΠΑ έδωσαν το χρονικό περιθώριο στην Ρωσία να αναγεννηθεί από τις σοβιετικές στάχτες και δεν την κατέστρεψαν ολοσχερώς όταν είχαν αναμφίβολα αυτή την δυνατότητα πριν από 10 έως 15 χρόνια, και δεύτερον γιατί η αντιπαράθεση Ουάσιγκτον-Μόσχας που υφίσταται σήμερα δεν ξεκίνησε προ πολλών ετών όταν οι ΗΠΑ είχαν γεωπολιτικά το πάνω χέρι. Η Ρωσία την δεκαετία 1990-2000 ήταν μια όπως προαναφέραμε καταστραμμένη χώρα, υπενθυμίζουμε ότι το 1998 είχε πτωχεύσει, ενώ την ίδια περίοδο το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ είχαν ξεκινήσει την εξάπλωση και την επεκτατική τους πολιτική στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της Ανατολικής Ευρώπης και Κεντρικής Ασίας. Η Ρωσία αυτή την περίοδο δεν μπορούσε να αντιταχθεί σε αυτή την πολιτική, αφού η οποιαδήποτε αντίδραση της θα είχε ως επακόλουθο τον τελειωτικό οικονομικό της στραγγαλισμό και την πλήρη εσωτερική αποσταθεροποίηση, αν λάβουμε υπόψη μας ότι εκείνη την εποχή η χώρα εξαρτάτο αποκλειστικά από τα δάνεια της διεθνούς οικονομικής ολιγαρχίας. Η ρωσική ηγεσία και η ρωσική διπλωματία είχαν πλήρη επίγνωση της διαμορφωθείσης κατάστασης, αλλά γνώριζαν επίσης ότι έπρεπε να επιλύσουν ένα τεράστιο πρόβλημα. Έπρεπε να εδραιώσουν όσο το δυνατόν την επιρροή της Μόσχας στα μετασοβιετικά ανεξάρτητα πλέον κράτη, να συμμαχήσουν με φιλικές κυβερνήσεις που αντιστέκονταν στην νεοιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ και ταυτόχρονα να δώσουν την εντύπωση στην Ουάσιγκτον ότι η Ρωσία ήταν έτοιμη να κάνει στρατηγικές παραχωρήσεις, να υποστεί δηλαδή μείωση της γεωστρατηγικής της επιρροής. Η ρωσική διπλωματία κατάφερε να καλλιεργήσει αυτή την ψευδαίσθηση της στρατηγικής υποχωρητικότητας και παρέσυρε την Ουάσιγκτον να πιστέψει ότι το ρωσικό πρόβλημα είχε βρει την λύση του και ήταν θέμα χρόνου η τελική υποταγή της Μόσχας στους αμερικανοσιωνιστικούς σχεδιασμούς. Η ρωσική διπλωματία εξασφάλισε έτσι πολύτιμο χρόνο και η ρωσική ηγεσία σε αυτό το διάστημα ανασύνταξε και αναμόρφωσε την χώρα μέσα από τα σοβιετικά αποκαΐδια. Η ρωσική διπλωματία κέρδισε για την χώρα 10-15 χρόνια που ήταν απαραίτητα για να μεταρρυθμιστεί η Ρωσική Ομοσπονδία και να φτάσει στο επίπεδο που είναι σήμερα, ένα επίπεδο το οποίο πλέον ουδείς δύναται να αμφισβητήσει. Συγχρόνως η Ρωσία την ίδια περίοδο των 10-15 ετών κατάφερε να ανασυγκροτήσει τον μετασοβιετικό χώρο δημιουργώντας την Ευρασιατική Οικονομική Ένωση, ενώ προώθησε μαζί με την Κίνα την Οργάνωση Συνεργασίας της Σαγκάης (Shanghai Cooperation Organisation) καθώς και την οικονομική συμμαχία των BRICS, με σκοπό την παγκόσμια ολοκλήρωση μιας ασπίδας ενάντια στην αμερικανοσιωνιστική πολιτική. Η ρωσική διπλωματία έδρεψε τις δάφνες της στην κρίση της Κριμαίας-Ουκρανίας και λίγο αργότερα στην κρίση της Συρίας-Μέσης Ανατολής, στο πλαίσιο όμως αυτής της ανάλυσης δεν είναι σκόπιμο να αναφερθούμε λεπτομερειακά στις στρατηγικές της δράσεις αναφορικά με τις πτυχές αυτών των κρίσεων, κάτι που ήδη έχουμε πράξει με άλλες αναρτήσεις μας. Αυτό όμως που πρέπει να συγκρατήσουμε είναι το εξής: Η Ρωσία τα μετασοβιετικά χρόνια κατόρθωσε χάριν της διπλωματίας της να αναγνωριστεί και να εμπεδωθεί ως ηγέτιδα δύναμη χωρίς να προσφύγει σε επεκτατικούς πολέμους, χωρίς την δημιουργία ταραχών και επιθετικών δραστηριοτήτων, χωρίς να αιματοκυλήσει κάποια χώρα, χωρίς να εξολοθρεύσει αθώους ανθρώπους, πετυχαίνοντας ταυτόχρονα να αμφισβητήσει τα γεωπολιτικά σχέδια των ΗΠΑ. Για το επόμενο διάστημα, για τα επόμενα χρόνια, αυτό που θα είναι σημαντικό για την Μόσχα είναι η κεφαλαιοποίηση των κερδών που επέφερε η στρατηγική τακτική της ρωσικής διπλωματίας. Κέρδη που δεν θα κεφαλαιοποιήσει μόνο η Ρωσία, αλλά και οι μικροί και μεγάλοι σύμμαχοι της.

Όταν οι κομμουνιστές επιχείρησαν να αντικαταστήσουν τα Χριστούγεννα με τα... Σταλινούγεννα

Ήταν το 1950, όταν οι προδότες κομμουνιστές που κυβερνούσαν την Ανατολική Γερμανία, αποφάσισαν να αντικαταστήσουν επισήμως τα Χριστούγεννα με τα… σταλινούγεννα (Ο κακούργος γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου), ο δε Δεκέμβριος να καθιερωθεί ως μήνας της γερμανο-σοβιετικής… φιλίας. Στα πλαίσια αυτά, τα ΜΜΕ της Ανατολικής Γερμανίας, αναφέρονταν συνεχώς στην επέτειο γέννησης του «φωτεινού φάρου των λαών» Στάλιν και αποκαλούσαν την γιορτή των Χριστουγέννων «ξεπερασμένη», η Κομσομόλ (εις την οποία «εφοίτησε» και η απαίσια φράου Μέρκελ…) διδασκόταν το πέρασμα «σε ένα στάδιο εκσυγχρονισμού και αποτίναξης του θρησκευτικού σκοταδισμού», αφαιρέθηκε από τα σχολικά βιβλία κάθε αναφορά στην γέννηση του Χριστού, απαγορεύθηκε ο στολισμός χριστουγεννιάτικων δέντρων, ενώ στα καταστήματα δεν υπήρχαν χριστουγεννιάτικα στολίδια, φάτνες, Αι-Βασίληδες και άλλα σύμβολα των Χριστουγέννων. Τελικά, εκείνο που κατάφεραν οι ρουφιάνοι της Στάζι, ήταν να κάνουν μια… τρύπα στο νερό. Γιατί κατ’ αρχάς, ο κόσμος γιόρταζε τα Χριστούγεννα κρυφά και κατά δεύτερον, ο Στάλιν τους ψόφησε τρία χρόνια αργότερα και οι διάδοχοί του, τον αποκαθήλωσαν από το πάνθεον του κομμουνισμού. (ΥΓ): ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

Ο πόλεμος στη Συρία και το Ανατολικό Ζήτημα

Η σημερινή μεταοθωμανική – μετακεμαλική Τουρκία είναι ένα κράτος υβρίδιο. Δημιουργήθηκε από την αφύσικη σύζευξη των επιδιώξεων των ΗΠΑ με τις αλλοπρόσαλλες και αλαζονικές επιδιώξεις της «γραφικής» και αμερικανοδιορισμένης ηγεσίας των Τούρκων. Οι οποίοι σήμερα κατέχουν την Μικρά Ασία και οι φιλοδοξίες τους επεκτείνονται σε όλες τις περιοχές της τεως οθωμανικής αυτοκρατορίας. Όμως η αναθεωρητική αυτή πολιτική των Τούρκων στην οποία ενθαρρύνονται και υποβοηθούνται από τις ΗΠΑ, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τα δυο θεμελιώδη κεμαλικά δόγματα, πάνω στα οποία εδραιώθηκε η μεταοθωμανική-κεμαλική Τουρκία. Δόγματα που έγιναν αποδεκτά από όλες τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής, γιατί εξασφάλιζαν ταυτόχρονα την εξισορρόπηση των συμφερόντων τους στη νευραλγική αυτή περιοχή σε συνδυασμό με τη συνέχιση ύπαρξης του τουρκικού κράτους με μια μορφή ανεκτή σε όλους. Μια μορφή η οποία επ’ ουδενί έπρεπε να παραπέμπει στο αυτοκρατορικό οθωμανικό παρελθόν των Τούρκων. Ένα παρελθόν το οποίο έπρεπε να «πεθάνει» και να αντικατασταθεί με το μοντέλο του έθνους – κράτους. Ενός κράτους ισλαμικού μεν, αλλά με κοσμικό χαρακτήρα. Όχι θεοκρατικό. Αυτό κατά βάση ήταν ο κεμαλισμός προς τον οποίον έκτοτε ομνύουν οι Τούρκοι. Γνωρίζοντας πολύ καλά ότι οποιαδήποτε απόπειρα μεταβολής των θεμελιωδών του αρχών, θα ξαναβάλει εκ νέου το πρόβλημα που έλυσε ο Κεμάλ τότε. Θα θέσει δηλαδή εν αμφιβόλω τη συνολική ύπαρξη της μεταοθωμανικής Τουρκίας έτσι όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, ψάχνοντας ένα νέο πιο φιλόδοξο «σημείο ισορροπίας». Έθνος – κράτος όμως εκτός των άλλων σημαίνει και σεβασμός και αποδοχή των συνόρων. Όχι αναθεωρητισμός. Πράγμα που σε γενικές γραμμές έγινε σεβαστό από τους Τούρκους για μερικές δεκαετίες. Για αυτό και υπήρξε σχετική ησυχία με την Τουρκία μέχρι που ξεκίνησε η αναθεωρητική της πολιτική. Η οποία πρακτικά χρονολογείται από το 1974 με την εισβολή στην Κύπρο και την έναρξη των αμφισβητήσεων της ελληνικής κυριαρχίας στο Αγαίο και πιο πριν με τις προπαρασκευαστικές ενέργειες όπως τα Σεπτεμβριανά του 1955. Αυτό πρακτικά σήμαινε ότι από τους δυο βασικούς κεμαλικούς πυλώνες, το έθνος-κράτος και τον κοσμικό χαρακτήρα, η αλαζονική σημερινή τουρκική ηγεσία κράτησε μόνο τον κοσμικό χαρακτήρα. Ενώ με την αμερικανοσιωνιστική στήριξη εμφανίζεται αναθεωρητική ως προς τη συνοριακή της επέκταση προς όλες τις κατευθύνσεις. Αυτό όμως είναι ένα «μετέωρο» βήμα. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα απονενοημένο πείραμα των ΗΠΑ, οι οποίες καταρρέοντας μπροστά στις ανερχόμενες δυνάμεις της Ανατολής τα παίζουν όλα για όλα. Ένα βήμα το οποίο θέτει σε κίνδυνο το σύνολο της ύπαρξης της Τουρκίας σε περίπτωση που η αμερικανοσιωνιστική στήριξη για κάποιο λόγο πάψει να υφίσταται ή γίνει αναποτελεσματική λόγω πραγματικής αδυναμίας των ΗΠΑ. Και αυτή τη φορά τα πράγματα είναι όντως πολύ άσχημα για τους Τούρκους. Γιατί η Ρωσία δεν ελέγχεται πια από τους μπολσεβίκους, δηλαδή από τον σιωνισμό, ώστε να την έχουν σύμμαχο εναντίον της Ελλάδος, όπως την είχε κάποτε ο Κεμάλ. Αν στην αντιπαράθεση Ανατολής - Δύσης το ισοζύγιο ισχύος ανατραπεί υπέρ των Ρώσων (στρατιωτικά έχει ήδη ανατραπεί), τίποτε στη Μικρά Ασία δεν θα μείνει ίδιο. Υπό το πρίσμα αυτών των παραδοχών, γίνεται αντιληπτό ότι το ρωσικό αεροσκάφος που καταρρίφθηκε πρόσφατα από την Τουρκία, δεν καταρρίφθηκε γιατί οι Τούρκοι είναι παλληκαράδες, ούτε γιατί παραβίασε τον τουρκικό εναέριο χώρο. Καταρρίφθηκε στα πλαίσια της «υβριδικής» αναθεωρητικής της διπλωματίας σε συνενόηση με τις ΗΠΑ και έγινε για τους παρακάτω λόγους: Πρώτον για να λειτουργήσει παρελκυστικά, διασπώντας την κύρια προσπάθεια της Ρωσίας εναντίον των αμερικανοκατευθυνόμενων Τζιχαντιστών, ανακουφίζοντάς τους από την αφόρητη πίεση που δέχονται και ενώ βρίσκονται στα πρόθυρα ολοκληρωτικής κατάρρευσης. Και δεύτερον για να διασπάσει την προσέγγιση Ρωσίας – Ευρώπης. Εξαναγκάζοντας κάποιες ευρωπαϊκές χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ, που βρίσκονται σε διάλογο και αναπτύσσουν σχέσεις με τη Ρωσία, να υποχρεωθούν στα πλαίσια των κανονισμών της συμμαχίας να ενατιωθούν de facto προς αυτή. Είναι βέβαια αξιοπερίεργο από την άλλη, το πώς οι Ρώσοι έστειλαν δυο «καθαρόαιμα» βομβαρδιστικά αεροσκάφη κατάλληλα κυρίως για αποστολές Εγγύς Αεροπορικής Υποστήριξης, στο «στόμα του λύκου» χωρίς συνοδεία αναχαίτισης. Πάντως, το χονδροειδές αυτό λάθος (της μη συνοδείας από αναχαίτιση), παρόλη την τραγική κατάληξη για τον έναν εκ των δυο πιλότων, δίνει την απόλυτη δικαιολογία στους Ρώσους να «κάψουν» τα τουρκοσυριακά σύνορα, διακόπτοντας κάθε αλισβερίσι μεταξύ Τζιχαντιστών και Τουρκίας. Πράγμα που δύσκολα θα μπορούσαν υπό διαφορετικές συνθήκες να δικαιολογήσουν. Κανένας λοιπόν μεγαλοϊδεατισμός της Τουρκίας, προς τον οποίο υποτίθεται ότι αντιτίθενται οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν οδήγησε στην κατάρριψη, όπως διατείνονται πολλοί δημοσιογράφοι, πολιτικοί, στρατιωτικοί αναλυτές και καθηγητές διεθνών σχέσεων. Όλες αυτές οι ανοησίες που ακούγονται από τηλεοράσεως, μια και μόνη στόχευση έχουν: να παραπλανήσουν και να συσκοτίσουν τις επιδιώξεις της Δύσης γιατί έτσι συμφέρει τα αφεντικά που υπηρετούν. Βέβαια η Ρωσία, που μέχρι τώρα παραδίδει μαθήματα διπλωματίας και διαχείρισης κρίσεων δεν «τσίμπησε» στη πρόκληση και δεν αποσπάστηκε από τον Αντικειμενικό της Σκοπό (ΑΝΣΚ) για να απαντήσει όπως θα περίμενε κανείς. Αντικειμενικός Σκοπός που δεν είναι άλλος από το να τελειώσει πρώτα τη «δουλειά» που ξεκίνησε στη Συρία, εδραιώνοντας για τα καλά τη θέση της εκεί, ενώ παράλληλα κλιμακώνει αργά αλλά σταθερά τα αντίποινα. Αφήνοντας το «κυρίως πιάτο» αντιποίνων προς τον επίδοξο σουλτάν Ερντογάν και τον εξυπνάκια πρωθυπουργό του, ο οποίος παριστάνει και τον θεωρητικό εκδίδοντας βιβλία γεωπολιτικής και διπλωματίας, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν. Άρπαξε λοιπόν την ευκαιρία για να απομονώσει ακόμη περισσότερο τον εχθρό στο πεδίο της μάχης, με μια τακτική «λαβίδας». Σφράγισε τα βόρεια σύνορα με την Τουρκία με αφορμή την κατάρριψη, ενώ στα νότια ο συριακός στρατός προελαύνει. «Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον» λοιπόν για τους φίλους των αμερικανών τζιχαντιστές. Οι οποίοι εφεξής μόνο έναν ουσιαστικό ρόλο μπορούν να διαδραματίσουν για να συνδράμουν τους φίλους τους αμερικανούς : να διεισδύουν στις ευρωπαϊκές κοινωνίες μαζί με τους λαθρομετανάστες και να κάνουν τρομοκρατικά χτυπήματα. Με αυτό τον τρόπο πιστεύουν οι ΗΠΑ ότι θα αφυπνίσουν τις κιναιδοποιημένες ευρωπαϊκές κοινωνίες και θα τις φέρουν σε πολεμική εγρήγορση για να πολεμήσουν εναντίον της Ρωσίας, όταν υπάρξει κλιμάκωση. Μια κλιμάκωση, η οποία αφού δεν επετεύχθη μετά την αποτυχημένη κίνηση της κατάρριψης του αεροσκάφους από το Τουρκικό «υβρίδιο» κατ’ εντολή των αμερικανοσιωνιστών, πρέπει να αναμένεται ότι θα επιχειρηθεί με άλλον τρόπο. Ο Βλαδίμηρος Πούτιν πάντως σε πρόσφατη συνέντευξή του καυτηρίασε την αμερικανόδουλη αυτή στάση της τουρκικής (υβριδικής) κυβέρνησης με τον γνωστό δηκτικό τρόπο, λέγοντας χαρακτηριστικά πως αυτή επιδίδεται σε «γλείψιμο» προς τους αμερικανούς. Και νομίζω ότι κανείς δεν θα μπορούσε να αμφισβητήσει τα λεγόμενά του. Κανείς, εκτός ενδεχομένως από μερικούς καθηγητές διεθνών σχέσεων, οι οποίοι εμφανίζονται τακτικότατα στα βραδινά δελτία ειδήσεων και προσπαθούν να μας πείσουν ότι για τη συμπεριφορά της Τουρκίας φταίει αποκλειστικά ο μεγαλοϊδεατισμός της και καθόλου οι ΗΠΑ και το σιωνιστικό λόμπυ που τις ελέγχει. Όμως το κοντινό κι όχι το μακρινό μέλλον θα αποκαλύψει το έωλο των θέσεών τους, καθώς και την «επιστημονική» τους ανεπάρκεια. Παρ’ όλα αυτά όμως οι Τούρκοι, αυτοί οι επίδοξοι «αυτοκρατορικοί πορνοβοσκοί», στις δυτικές όχθες του Αιγαίου βρήκαν «πρόθυμα γιουσουφάκια» και τα «χορεύουν στα γόνατά τους». «Γιουσουφάκια», τα οποία αντί να αρπάξουν την ευκαιρία που τους προσφέρει η ρωσική πολιτική, η οποία δεν επιθυμεί μια μεγάλη και ισχυρή Τουρκία, αλλά μια συρρικνωμένη και ελεγχόμενη, είναι έτοιμα σε περίπτωση εμπλοκής του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία να βάλουν τις ένοπλες δυνάμεις μας να πολεμήσουν υπέρ των Τούρκων. «Γιουσουφάκια» που είναι έτοιμα να υποστηρίξουν με κάθε κόστος την ελληνική δορυφοροποίηση στο «αυτοκρατορικό υβρίδιο». Γιατί όμως τα «γιουσουφάκια» του δημοκρατικού τόξου φοβούνται τόσο πολύ μια αλλαγή γεωπολιτικού προσανατολισμού της Ελλάδος; Να έχουν άραγε τόσα πολλά «άπλυτα» όλα τα κόμματα, τα οποία σε μια αλλαγή του πολιτικού κατεστημένου θα αποκαλυφθούν και θα τους εκθέσουν; Να είναι τόσο μεγάλη η διαπλοκή των εγχώριων «νταβατζήδων» με τους διεθνείς τοκογλύφους και τους εμπόρους των εθνών, ώστε να πλήττονται καίρια και τα δικά τους συμφέροντα από μια τέτοια μεταστροφή; Να είναι και τα δυο; Το πολύ κοντινό μέλλον θα δείξει. Ό,τι και να είναι πάντως, η ξεφτίλα της πολιτικής πραγματικότητας που βιώνει σήμερα η Ελλάδα, επιτρέπει στους δυτικούς μας «εταίρους» να αφαιμάσσουν και να αφελληνίζουν συστηματικά την ελληνική οικονομία και το «αυτοκρατορικό υβρίδιο» να απαιτεί την υποταγή μας. Εγώ μόνο μια φιλική συμβουλή θα ήθελα να δώσω προς τον Βλαδίμηρο Πούτιν, τον οποίο σέβομαι και υπολήπτομαι, παρότι γνωρίζω ότι περιστοιχίζεται από ικανότατους συμβούλους. Να μην επιχειρήσει αντίποινα εναντίον της Τουρκίας μέσω ενός θερμού επεισοδίου μικρής κλίμακας στο οποίο απλά θα βγει κερδισμένη η Ρωσία, «ξεπλένοντας» την ντροπή της κατάρριψης. Αλλά όταν αποφασίσει ότι είναι έτοιμος να καταφέρει ένα αποφασιστικό χτύπημα και στη συνέχεια να επιβάλει τους όρους που επιθυμεί. Το Ανατολικό Ζήτημα είναι και πάλι εδώ. Μόνο που στο πλευρό του παλαιού Μεγάλου Ασθενούς έχει προστεθεί και ένας ακόμη: ο αμερικανοσιωνισμός που πνέει και αυτός τα λοίσθια. Για αυτό και τελευταία ασμένως εγκαταλείπεται η «θεατρική» αντιπαράθεση και «εχθρότητα» Τουρκίας – Ισραήλ. «Εχθρότητα» με την οποία μας είχαν ζαλίσει τα τελευταία χρόνια διάφοροι διεθνολόγοι και πολιτικοί, υποστηρίζοντας ότι αποτελεί ευκαιρία για την Ελλάδα να στριμώξει την Τουρκία μέσω μιας συμμαχίας με το Ισραήλ. Όταν συναλλάσσεσαι με το «διάβολο» ποτέ δεν μπορείς να βγεις κερδισμένος. Ας γνωρίζει λοιπόν ο Βλαδίμηρος Πούτιν ότι με ένα τέτοιο χτύπημα κανένας ευρωπαίος δεν θα κινηθεί. Κανένα άρθρο 5 του ΝΑΤΟ δεν θα ενεργοποιηθεί. Σοκ και δέος για να δει ο καθένας τι παθαίνει όποιος τα βάζει με τη νέα υπερδύναμη.

Τουρκία - Ισραήλ: Ξανασμίξανε τ΄ αηδόνια!

Τα τελευταία χρόνια, οι εν Ελλάδι υπηρέτες των σιωνιστών μας έχουν… πρήξει με τη «μεγάλη ευκαιρία» που έχει η Ελλάδα να καλύψει το κενό που (δήθεν…) άνοιξε στις σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ. Εννοώντας, το στημένο παιχνίδι των… τσακωμένων, που παίχτηκε με σκοπό να αυξηθεί η επιρροή των Τουρκαλάδων στην Μέση Ανατολή. Τώρα, ήρθε ο καιρός να τελειώσουν τα ψέματα και να ξανασμίξουν τ’ αηδόνια! Έτσι, στα πλαίσια της… αναθέρμανσης των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων, κατ’ αρχάς το Ισραήλ συμφώνησε να δώσει 20 εκατομμύρια δολλάρια αποζημιώσεις στους συγγενείς των θυμάτων της προ πενταετίας επιδρομής στο τουρκικό πλοιάριο, η δε Τουρκία να απελάσει ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της Χαμάς και να περιορίσει τις δραστηριότητες της οργάνωσης στην Τουρκία. Έπειτα, ήρθε και το… κυρίως πιάτο, με την Τουρκία να δεσμεύεται για την αγορά μεγάλων ποσοτήτων φυσικού αερίου που θα προέρχεται από το κοίτασμα ΛΕΒΙΑΘΑΝ, την ίδια ώρα που η θέση της Τουρκίας ήταν δυσχερέστατη, λόγω του ότι οι σχέσεις της με την προμηθεύτρια φυσικού αερίου Ρωσσία είναι σε χείριστο επίπεδο. Συμπέρασμα: οι φίλοι στις δύσκολες στιγμές φαίνονται κι αφήστε τα κορόιδα τους γκιαούρηδες να πηγαίνουν και να ξαναπηγαίνουν στο Ισραήλ!

Αγωνία βουλευτών Σύριζα προς Τσίπρα: Δεν μπορούμε να κυκλοφορήσουμε στις περιφέρειές μας. Μας φτύνουν!

Εδώ και αρκετές μέρες ο Τσίπρας πραγματοποιεί συναντήσεις με τους βουλευτές του με την πρόφαση να ακούσει τα προβλήματα της περιφέρειας. Στην πραγματικότητα, βεβαίως, πρόκειται για μία προληπτική κίνηση ώστε να μην έχει εκπλήξεις στις ψηφοφορίες που έρχονται με τα νέα προαπαιτούμενα και πολύ περισσότερο με το ασφαλιστικό και τα νέα μέτρα εναντίον των αγροτών. Τα όσα έχουν ακουστεί σε αυτές τις συναντήσεις είναι πραγματικό ανέκδοτο, όμως αξία έχει το γεγονός ότι πλέον οι συριζαίοι αισθάνονται μνημονιακοί «με τα όλα τους». Συγκεκριμένα, μετέφεραν στον πρωθυπουργό την τυπική ανησυχία του μνημονιακού πασόκου ότι «δεν μπορούν να βγουν από το σπίτι τους». Συγκεκριμένα, όπως μεταφέρουν οι ειδησεογραφικές ιστοσελίδες οι βουλευτές του Σύριζα δυσκολεύονται πραγματικά να περιοδεύσουν στα… καφενεία, μέρες που είναι, με φόντο τα ήδη ψηφισμένα μέτρα αλλά και τα χειρότερα που πλησιάζουν. Τώρα, όμως, όπως έλεγε και η παλιά ελληνική ταινία, είναι «πολύ αργά για δάκρυα».

Γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζει το εμπάργκο κατά της Ρωσσίας;

Ως γνωστόν, η Ε.Ε. αποφάσισε πέρυσι να επιβάλλει στην Ρωσσία οικονομικές κυρώσεις, λόγω της εμπλοκής της στον εμφύλιο πόλεμο που διεξαγόταν στην Ανατολική Ουκρανία. Χθες, κατά τη διάρκεια συνεδρίασης σε επίπεδο πρεσβευτών, με τη σύμφωνη γνώμη των 28 κρατών-μελών της Ε.Ε. - δηλαδή και της Ελλάδος- αποφασίστηκε η 6μηνη παράταση των κυρώσεων. Η μόνη χώρα που εξέφρασε κάποιες χλιαρές αντιρρήσεις, ήταν η Ιταλία, ο εκπρόσωπος της οποίας ζήτησε οι Ευρωπαίοι «ηγέτες» να συζητήσουν ξανά το θέμα των κυρώσεων… Ερώτημα: μήνες έχει να πέσει ντουφεκιά στην Ανατολική Ουκρανία. Γιατί, λοιπόν, εξακολουθεί να τιμωρείται η Ρωσσία; Μήπως γιατί η εμπλοκή στην Ουκρανία είναι μόνο η αφορμή που χρησιμοποιεί η Νέα Τάξη Πραγμάτων για να την πλήξει; (ΥΓ): Σαφώς και δεν προκύπτει ερώτημα για την επιμονή της Ελλάδος στις κυρώσεις κατά της Ρωσσίας, από τις οποίες καταστρέφονται μεγάλες κατηγορίες Ελλήνων αγροτών, που εξήγαγαν τα προϊόντα τους στην Ρωσσία. Και δεν προκύπτει ερώτημα, γιατί είναι πλέον δεδομένο πως οι Τσιπροκαμμένοι είναι πιστά όργανα των διεθνών τυράννων κι ότι τους λένε κάνουν!

Συμπληρωματικό μνημόνιο ετοιμάζουν οι θεσμοί… τους κάρφωσε ο Ντομπρόβσκις

Είναι δυνατόν να υπάρξουν και χειρότερα από την επιβολή του τρίτου Μνημονίου; Ναι, αν αυτό αφορά ένα επερχόμενο τέταρτο Μνημόνιο. Αυτό ουσιαστικά προμηνύει με δηλώσεις του ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Ντομπρόβσκις, δεξί χέρι του Γιούνκερ, καθώς είναι ο πρώτος εκπρόσωπος των δανειστών ο οποίος κάνει λόγο για τέταρτο Μνημόνιο: «Καθώς το πρόγραμμα προχωράει – επειδή είναι ένα τριετές πρόγραμμα -, δεν μπορεί να αποκλείσει κανείς την πιθανότητα ενός συμπληρωματικού μνημονίου κάποια στιγμή στο μέλλον. Αυτό έγινε και σε άλλα προγράμματα. Αλλά δεν θα το συνέδεα άμεσα με τους όρους για το χρέος, που συνδέονται με την σειρά τους με την πρώτη αξιολόγηση». Το εγχώριο κυβερνητικό επιτελείο άφησε εντελώς ασχολίαστη (για ευνόητους λόγους) την παραπάνω δήλωση, προτιμώντας να ασχοληθεί με άλλα σημεία των δηλώσεων Ντομπρόβσκις, τα οποία ερμήνευσε ως ευνοϊκά για την κυβέρνηση. Πάει ανεπιστρεπτί η εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ άνοιγε μέτωπο αντιπαραθέσεως με κοινοτικούς εκπροσώπους. Ο πιο πρόσφατος εξευτελισμός, με την δήθεν απαγκίστρωση από το ΔΝΤ, δίδαξε τον Τσίπρα και το επιτελείο του να μην παριστάνουν πλέον τους «τζάμπα μάγκες», γιατί οι δανειστές δεν ανέχονται πλέον ούτε τις κουβέντες «αντίστασης» που λέγονται για εσωτερική πολιτική κατανάλωση στην Ελλάδα. Στην πραγματικότητα, αυτό που είπε ο Ντομπρόβσκις αποτελεί μια κοινοτοπία. Όποιος έχει διαβάσει την δανειακή σύμβαση του περασμένου καλοκαιριού γνωρίζει ότι έχει θεσπιστεί ο πλήρης ασφυκτικός έλεγχος του Ελληνικού κράτους μέχρι και την αποπληρωμή των δανείων. Και το τρίτο Μνημόνιο γράφει στο προοίμιό του ότι «για την επιτυχία θα απαιτηθεί η συνεχής εφαρμογή των συμφωνημένων πολιτικών επί πολλά έτη», ξεκαθαρίζοντας έτσι ότι δεν πρόκειται για ένα έκτακτο πρόγραμμα τριετίας, μετά την οποία θα αρχίσουν να αποκαθίστανται οι κοινωνικές αδικίες, αλλά για ένα μακράς διαρκείας πρόγραμμα το οποίο έχει ως στόχο, από την μια να κατοχυρώσει την μετατροπή της Ελλάδας σε αποικία των διεθνών τοκογλύφων, με κυβερνήσεις ανδρείκελα και εντολοδόχους οι οποίες θα εκτελούν τις διαταγές τους, ενώ από την άλλη να βαθύνει την φτωχοποίηση του Ελληνικού Λαού, ώστε η Χώρα μας να αποτελέσει ένα επιτυχημένο κοινωνικό και οικονομικό πειραματόζωο για τα σχέδια των παγκόσμιων χρηματανθρώπων. Αυτό το αυτονόητο, ότι δηλαδή τα Μνημόνια ήρθαν για να μείνουν και να απλώσουν το κατοχικό τους πέπλο, και όχι να κάνουν ένα σύντομο πέρασμα από τον Τόπο, πρέπει να γίνει απολύτως κατανοητό από κάθε συνειδητοποιημένο Έλληνα που θέλει να αντιδράσει ενεργητικά και ευεργετικά στην ολέθρια αυτή κατάσταση. Ήδη, με το τρίτο Μνημόνιο των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, πήγαμε σε νέα επιμήκυνση του εφιάλτη αυτού, που πιάνει πλέον τα 8 χρόνια, από το 2010 και μετά. Το πώς θα ονομαστεί η ενδεχόμενη συνέχιση αυτού του εφιάλτη δεν έχει σημασία. Είτε ως τέταρτο Μνημόνιο, είτε ως «ενδιάμεση συμφωνία», είτε ως «διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος, είτε ως κάτι άλλο που θα σκαρφιστούν οι δανειστές και οι εγχώριοι εντολοδόχοι τους, αυτό που έχει σημασία είναι ότι η κατοχή της Χώρας και η εξαθλίωση του Λαού θα συνεχιστούν.

Σε ανοιχτή γραμμή κουκουλοφόροι - Λάμπρου - Σύριζα: Καίνε την Αθήνα και τους σώζουν οι δικηγόροι της Αριστεράς

Νέες αποκαλύψεις έρχονται στο φως της δημοσιότητας για την ύποπτη δράση του στελέχους του Σύριζα Λάμπρου και του κυκλώματος υποστήριξης των κουκουλοφόρων. Πριν λίγες μέρες έγινε γνωστό, ότι οι Συριζαίοι είχαν δημοσιεύσει τηλέφωνο υποστήριξης συλληφθέντων μπαχαλάκηδων, ώστε να μπορούν να την βγάλουν «καθαρή» μετά τις εγκληματικές πράξεις τους. Η εφημερίδα « ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» λοιπόν έκανε ένα πείραμα. Αμέσως μετά τις συλλήψεις και τις καταγγελίες που ακολούθησαν, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα στηρίζει και βοηθά τους συλληφθέντες, τηλεφώνησε στα κεντρικά γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ παριστάνοντας τον συγγενή ενός από τους συλληφθέντες. Ακολουθεί ολόκληρος ο διάλογος που είχαν με τον Λάμπρου όπως καταγράφηκε στο φύλλο της εφημερίδας: ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΠΑΝΟ ΛΑΜΠΡΟΥ

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Έχει συλληφθεί ο αδελφός μου στην προχθεσινή διαδήλωση και δεν έχω τη δυνατότητα κάποιου δικηγόρου. Τι μπορώ να κάνω; ΛΑΜΠΡΟΥ: Έχει συλληφθεί το παιδί στα προχθεσινά; ΔΗΜ.: Ναι, στα Εξάρχεια. ΛΑΜΠΡΟΥ: Και τι ηλικίας είναι το παιδί; ΔΗΜ.: 15 ετών. ΛΑΜΠΡΟΥ: Ααα, είναι από τους ανήλικους. ΔΗΜ.: Ναι, είναι από τους ανήλικους. ΛΑΜΠΡΟΥ: Θα σου δώσω εγώ μία δικηγόρο, σημείωσε 6972..., λέγεται Κ...Κ... Είναι δικηγόρος, εδώ στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι συντονίστρια των Δικαιωμάτων, θα της πεις ότι μίλησες με εμένα, με τον Πάνο τον Λάμπρου, θα της πεις το και το. Μην ανησυχείς, οπωσδήποτε θα βρούμε, δεν υπάρχει περίπτωση να μην υπάρχει νομική υποστήριξη του παιδιού. ΔΗΜ.: Είναι μικρός ο αδελφός μου και τον έπιασαν και είναι κατηγορούμενος και για εμπρησμό... ΛΑΜΠΡΟΥ: Για όλα τα καλά του Θεού που λέμε. ΔΗΜ.: Και για εμπρησμό, είχαν και μάρτυρες. ΛΑΜΠΡΟΥ: Είναι μέσα το παιδί τώρα; ΔΗΜ.: Ναι, είναι μέσα. Είχε πετάξει κάτι πέτρες, μια μολότοφ. Πού πήγε και έμπλεξε μ’ αυτά; Αλλο η διαδήλωση, άλλο να πάει να σπάει και να πετάει μολότοφ. ΛΑΜΠΡΟΥ: Τώρα μην το ψάχνεις, άσ’ το. Γράψε και το κινητό το δικό μου να το έχεις 6944... Πάρε όμως και την Κ..., να μην κάνουμε το σπασμένο τηλέφωνο. ΔΗΜ.: Σας είπα όμως ότι δεν υπάρχει οικονομική δυνατότητα. ΛΑΜΠΡΟΥ: Βρε παιδί μου, θα της το πεις αυτό, ότι δεν υπάρχει αυτή η οικονομική δυνατότητα, τι θα κάνουμε με δικηγόρο. Πες, μίλησα με τον Πάνο, ξεκίνα με αυτό, ότι μιλήσαμε μαζί. Δεν υπάρχει δυνατότητα, τι κάνουμε. ΔΗΜ.: Ξέρει, φαντάζομαι, αυτές τις υποθέσεις, έχει χειριστεί. ΛΑΜΠΡΟΥ: Βρε ξέρει, ξέρει, δεν σου λέω τυχαία ένα όνομα. Μπορεί να το αναλάβει η ίδια, μπορεί να σε παραπέμψει αλλού, θα το δούμε. Πάρε την Κ... και θα βρούμε άκρη. ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟ

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Καλησπέρα, η κυρία Κ... Κ...; ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ K.K.: Μάλιστα. ΔΗΜ.: Σας παίρνω εκ μέρους του κ. Πάνου Λάμπρου. K.K.: Μάλιστα. ΔΗΜ.:Συνέλαβαν προχθές τον αδελφό μου στη διαδήλωση, είναι ένα από τα ανήλικα παιδιά. Μίλησα με τον κ. Λάμπρου και μου έδωσε το κινητό σας γιατί χρειάζομαι νομική βοήθεια και μου είπε να καλέσω εσάς. K.K.: Είπατε ότι ο αδελφός σας είναι ένας από τους ανήλικους που έχει συλληφθεί; ΔΗΜ.: Ναι, ναι. Είναι 15 ετών, κατηγορείται για εμπρησμό, μια μολότοφ και κάτι πέτρες. Πέσαμε από τα σύννεφα οικογενειακώς, αλλά κοιτάμε τι θα γίνει με την κατάσταση, γιατί και οι γονείς μου είναι άποροι κι εγώ δεν εργάζομαι. Και κάλεσα τον κ. Λάμπρου και μου είπε να καλέσω εσάς. Τι μπορεί να γίνει; Κ.Κ.: Πότε πρόκειται να περάσει από ανακριτή; Γιατί είναι θέμα ημερών, αύριο-μεθαύριο. ΔΗΜ.: Πήγα χθες και τον είδα και θα ξαναπάω το απόγευμα να ρωτήσω λεπτομέρειες. Καταλαβαίνετε, δεν είμαι δικηγόρος, δεν τα ξέρω αυτά. Θα σας καλέσω να σας ενημερώσω. K.K.: Κι εγώ θα προσπαθήσω να βρω κάποιον δικηγόρο να σας βοηθήσει. ΔΗΜ.: Εγώ εξήγησα την κατάσταση στον κ. Λάμπρου. Πώς μπορεί να με βοηθήσει κάποιος δικηγόρος, θα χρειαστούν κάποια έξοδα; Αυτή την υπόθεση τη χειρίζεστε εσείς, θα τη χειριστεί κάποιος άλλος; K.K.: Θα βρούμε κάποιον δικηγόρο που θα τη χειριστεί χωρίς προσωπική αμοιβή. ΔΙΑΛΟΓΟΣ Νο 2 ΜΕ ΠΑΝΟ ΛΑΜΠΡΟΥ

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μου είπε καταρχάς ότι θα κοιτάξει να δει ποιος δικηγόρος μπορεί να το χειριστεί. Δηλαδή δεν μου είπε ξεκάθαρα ότι θα το χειριστεί εκείνη. ΛΑΜΠΡΟΥ: Ναι, μα δεν είναι απαραίτητο. Γιατί είναι θέμα συντονισμού. ΔΗΜ.: Υπάρχει μια ομάδα δικηγόρων δηλαδή που τα χειρίζεται και μπορεί να με παραπέμψει σε κάποιον άλλον; ΛΑΜΠΡΟΥ: Ναι, ναι, ακριβώς. ΔΗΜ.: Αν χρειαστεί ένα ποσό πώς μπορεί να καλυφθεί; ΛΑΜΠΡΟΥ: Θα εξασφαλιστεί, μωρέ, μη στεναχωριέσαι. Θα βρούμε λύση. ΔΗΜ.: Θέλω να είμαι διασφαλισμένος. Το κόμμα μπορεί να με βοηθήσει σε αυτό, να με καλύψει; ΛΑΜΠΡΟΥ: Μη στεναχωριέσαι, κάτι θα γίνει. Θα βρούμε λύση. ΔΗΜ.: Να μην έχω άγχος και γι’ αυτό... ΛΑΜΠΡΟΥ: Να μην έχεις άγχος.

Με χρήση απαγορευμένων όπλων αντιμετωπίζει το Ισραήλ τους Παλαιστίνιους

Το λουτρό αίματος συνεχίζει να ρέει άφθονο στην Μέση Ανατολή. Ένας ακόμη Παλαιστίνιος, ηλικίας μόλις 19 ετών, δολοφονήθηκε από τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής στις 7 Δεκεμβρίου. Ο Μαλίκ Ακράμ Σαχίν ήταν ο νεκρός Παλαιστίνιος που σκοτώθηκε από πυρά του ισραηλινού στρατού, κατά την διάρκεια συγκρούσεων στην Βηθλεέμ της Δυτικής Όχθης. Η νεκροψία αποκάλυψε ότι η σφαίρα που σφηνώθηκε στο κεφάλι του, σπάζοντας την δεξιά πλευρά του σε κομμάτια, ήταν σφαίρα «ντουμ - ντουμ», η οποία εκρήγνυται την στιγμή της πρόσκρουσης με τον στόχο. Εδώ και χρόνια, η χρήση του συγκεκριμένου πυρομαχικού έχει χαρακτηριστεί έγκλημα πολέμου, με βάση την συμφωνία της Χάγης. Βεβαίως, το αυτί του Ισραήλ δεν ιδρώνει, καθώς δεν είναι η πρώτη φορά που κάνει χρήση απαγορευμένων όπλων στην Γάζα και την Δυτική Όχθη. Εξάλλου, δεν είναι πολλά τα χρόνια που πέρασαν από τότε που ισραηλινά βομβαρδιστικά σφυροκόπησαν τις εγκαταστάσεις του ΟΗΕ στην Γάζα με απαγορευμένες βόμβες φωσφόρου, οι οποίες καίνε σε βάθος την σάρκα με την οποία έρχονται σε επαφή, οδηγώντας σε μαρτυρικό θάνατο τα θύματα τους. Εννοείται ότι κάτι τέτοιες παραβιάσεις διεθνών συνθηκών δεν έχουν καμία απολύτως σημασία για τους υποκριτές των ΗΠΑ και των κατά τόπους υποτακτικών τους, οι οποίοι θυμούνται την ύπαρξη των διεθνών συνθηκών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μόνο σε περιπτώσεις όπως του Σαντάμ Χουσείν, του Καντάφι και του Μιλόσεβιτς στο παρελθόν και του Άσαντ στο παρόν, όπου τα σχέδιά τους είτε δε εκτελούνται όπως θα ήθελαν ή βρίσκουν σθεναρά εμπόδια. Ο νεκρός νέος ήταν μέλος του Λαϊκού Μετώπου και όπως προαναφέρθηκε δολοφονήθηκε κατά την διάρκεια συγκρούσεων που ξέσπασαν όταν ο ισραηλινός στρατός εισέβαλε στο στρατόπεδο προσφύγων Αίντα στην Βηθλεέμ, με στόχο να συλλάβει μέλη της οργάνωσης. Η κηδεία του Σαχίν την επόμενη μέρα μετατράπηκε γρήγορα σε ογκώδη αντικατοχική διαδήλωση, ενώ μετά το τέλος της εκατοντάδες Παλαιστίνιοι συγκρούονταν για ώρες με τον ισραηλινό στρατό, τιμώντας με αυτό τον τρόπο τον δολοφονημένο συμπατριώτη τους. Παράλληλα, το ρατσιστικό απέναντι στους Παλαιστίνιους κράτος του Ισραήλ έχει βάλει στο στόχαστρο του τα μικρά παιδιά προκειμένου να καταστείλουν την εξέγερση. Την Κυριακή 6 Δεκεμβρίου, στην Χεβρώνα, ισραηλινοί στρατιώτες εκτόξευσαν δεκάδες δακρυγόνα σε σχολεία της περιοχής στέλνοντας δεκάδες παιδιά στο νοσοκομείο με αναπνευστικά προβλήματα. Στην συνέχεια, εισέβαλαν στα νοσοκομεία που νοσηλεύονταν παιδιά, συλλαμβάνοντας πολλά απ' αυτά και κατηγορώντας τα ότι πετροβολούσαν ισραηλινούς στρατιώτες. Όπως έχουμε πει ξανά στο παρελθόν, τέτοιες ειδήσεις είτε θάβονται τελείως από τα συστημικά ΜΜΕ είτε παρουσιάζονται εντελώς αποσπασματικά και επιπόλαια, με σκοπό να αποπροσανατολιστεί από το αληθινό τους περιεχόμενο όποιος τις διαβάσει ή τις ακούσει. Την ίδια στιγμή που το ρατσιστικό κράτος του Ισραήλ καταπατά πολλαπλώς τα ανθρώπινα δικαιώματα των Παλαιστινίων, κάποιοι έχουν το θράσος να αναφέρονται στην δήθεν έξαρση του «αντισημιτισμού», η οποία μάλιστα περιλαμβάνει και την οποιαδήποτε κριτική στην βάναυση πολιτική του ισραηλινού κράτους!

Ο μνημονιακός υπουργός του Σαμαρά, Στουρνάρας, στηρίζει πλέον τον Τσίπρα!

Ήταν μόλις πριν από ένα έτος που ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αντιπολίτευση τότε, χαρακτήριζε τον Στουρνάρα ως άνθρωπο των τραπεζιτών, της Μέρκελ και του Σόιμπλε. Τώρα, που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον στην κυβέρνηση, έχει μετατραπεί σε «παράγων αληθείας». Για του λόγου το αληθές, ο Βούτσης επικαλέστηκε την «θετική αποτίμηση» της ΤτΕ για να απαντήσει σε ερωτήσεις που έγιναν στην βουλή. Προχωρώντας, μάλιστα, περισσότερο την…ανάλυσή του, ο Βούτσης είπε, αναφερόμενος στον Στουρνάρα, ότι «γλιτώνει και 16 δισεκατομμύρια περίπου από τα χρέη σε σχέση με την δανειακή σύμβαση. Και αυτό είναι σημαντικό». Το ότι το δημόσιο έχασε όλα τα λεφτά που είχε βάλει στις τράπεζες με την προηγούμενη ανακεφαλαίωση δεν έχει για τον Βούτση καμία σημασία! Ο ίδιος ο Στουρνάρας φρόντισε με τα λεγόμενά του να δείξει πόσο στηρίζει (και) τη νυν κυβέρνηση. Παραδίδοντας στον Βούτση το στικάκι με την Ενδιάμεση Έκθεση της ΤτΕ για τη Νομισματική Πολιτική του 2015 είπε ότι «Η έκθεση αυτή, σαφώς, έχει μια νότα αισιοδοξίας για το μέλλον, αφού αναλύει όλα τα διαθέσιμα στοιχεία». Για να συμπληρώσει στην συνέχεια ότι «Βέβαια, έχει και τις προϋποθέσεις για να ευοδωθεί αυτή η αισιοδοξία, η βασικότερη από τις οποίες είναι ότι πρέπει να υπάρχει ένα κλίμα πολιτικής σταθερότητας, η κυβέρνηση να συνεχίσει τις ομαλές διαπραγματεύσεις με τους εταίρους και να υλοποιήσει στην Βουλή την συμφωνία. Αυτό πρέπει να γίνει γιατί σήμερα στην Ευρώπη, όλες οι χώρες απολαμβάνουν μια πολύ χαλαρή νομισματική πολιτική και πρέπει και εμείς, προς όφελος του ελληνικού λαού, να μπορέσουμε να εκμεταλλευτούμε αυτές τις χαλαρές συνθήκες νομισματικής πολιτικής που επικρατούν σήμερα στην Ευρώπη». Στο ίδιο ακριβώς μήκος κύματος είχε μιλήσει και πέρυσι, τέτοια εποχή, αλλά τότε οι Συριζαίοι, με επικεφαλής τον ίδιο τον Τσίπρα, σκαρφάλωναν στα κάγκελα και απαιτούσαν την αποπομπή του Στουρνάρα, διότι μιλώντας για την ανάγκη πολιτικής σταθερότητας αβαντάριζε τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο, οι οποίοι προσπαθούσαν εκείνη την περίοδο να μαζέψουν τις απαραίτητες ψήφους προκειμένου να εκλέξουν ΠτΔ και να αποφύγουν τις εκλογές (τις οποίες δεν γλύτωσαν τελικά). Τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ τον ακούει με ικανοποίηση να σιγοντάρει την νυν κυβέρνηση, δίχως να αισχύνεται στο ελάχιστο. Δείχνουν, έτσι, ότι η εξουσία και η διατήρηση σ’ αυτή είναι το μόνο που ενδιαφέρει τα πολιτικά λιγούρια του ΣΥΡΙΖΑ.

Η Λιβύη εξελίσσεται σε νέα βάση του Ισλαμικού Κράτους

Οι ισλαμιστές τρομοκράτες διαβλέποντας την επερχόμενη ήττα τους στις περιοχές της Συρίας και του Ιράκ που είχαν καταλάβει τα τελευταία χρόνια, προσπαθούν τώρα να επεκταθούν και να εδραιωθούν στην Βόρεια Αφρική, κυρίως στην Λιβύη. Οι ρωσικές αεροπορικές και πυραυλικές επιθέσεις μαζί με τον συριακό στρατό, τους ιρανούς πολιτοφύλακες και την Χεζμπολάχ έχουν καταφέρει καίρια πλήγματα στους ισλαμοσυμμορίτες της Συρίας και τους έχουν αποκόψει πλήρως από τις γραμμές ανεφοδιασμού των, ενώ στο Ιράκ επίσης υποχωρούν σε όλα τα μέτωπα. Έτσι τις τελευταίες 2-3 εβδομάδες εδραιώνονται στην Λιβύη ως «Ισλαμικό Χαλιφάτο» (πρώην Ανσάρ αλ Σαρία της Λιβύης) και όπου σύμφωνα με εκτιμήσεις έχουν υπό την κυριαρχία τους ήδη 90.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα αυτής της χώρας, την οποία διέλυσαν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ με τις αεροπορικές τους επιδρομές και την εξόντωση του Καντάφι το 2011. Οι ισλαμιστές τρομοκράτες έχουν εγκαταστήσει το αρχηγείο τους στην παράκτια πόλη Σύρτη εκμεταλλευόμενοι το κενό εξουσίας που υπάρχει στην χώρα μετά το 2011. Οι προϋποθέσεις για την αυξανόμενη επιρροή και παρουσία των τζιχαντιστών στην Λιβύη δημιουργήθηκαν μετά την δολοφονία του Καντάφι, προϋποθέσεις που έχουν σχέση με τις θρησκευτικές και σεκταριστικές αντιπαλότητες στον πληθυσμό της χώρας. Ήδη στην πόλη Σύρτη η δύναμη των τζιχαντιστών ανέρχεται σε περίπου 5.000 άνδρες, ενώ καθημερινά αυτή η δύναμη αυξάνεται αφού οι ηγέτες των ισλαμοσυμμοριτών καλούν τους οπαδούς του Χαλιφάτου να εγκαταλείψουν την Συρία και το Ιράκ και να κατευθυνθούν προς την Λιβύη. Υπενθυμίζουμε ότι χιλιάδες Λίβυοι τζιχαντιστές πολεμούσαν τα τελευταία χρόνια στα εδάφη της Συρίας και του Ιράκ. Σύμφωνα με στρατιωτικούς αναλυτές είναι ζήτημα χρόνου η κατάληψη λιβυκών πετρελαιοπηγών και διυλιστηρίων από τους ισλαμοσυμμορίτες, κυρίως αυτών που βρίσκονται κοντά στην Σύρτη. Ο στόχος των τζιχαντιστών, αφού συγκεντρώσουν αρκετές δυνάμεις στην Λιβύη, είναι πιθανόν και η στρατιωτική εισβολή στα νότια παράλια της Ευρώπης που απέχουν μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα. Επίσης μια πιθανή εξέλιξη αυτής της συγκέντρωσης των τρομοκρατών στην Λιβύη να είναι οι πειρατείες των εμπορικών πλοίων που διαπλέουν την Μεσόγειο, κατά τα πρότυπα των Σομαλών ισλαμοπειρατών. Να λάβουμε υπόψη ότι οι τζιχαντιστές ελέγχουν ήδη 1.500 χλμ των ακτών της Λιβύης και επεκτείνονται συνεχώς. Βέβαιη θεωρείται η εξάπλωση της ισλαμικής τρομοκρατίας προς τον Νότο της Λιβύης και προς άλλα γειτονικά κράτη. Η συμμαχία του Ισλαμικού Χαλιφάτου με την τρομοκρατική οργάνωση Μπόκο Χαράμ της Νιγηρίας και με την Αλ Κάϊντα του Μαγρέμπ (Μαρόκο, Αλγερία, Τυνησία, Δυτική Σαχάρα, Μαυριτανία) είναι εξ άλλου γνωστή. Το λιβυκό παρακλάδι του Χαλιφάτου του ISIS με τις δυνάμεις που συγκεντρώνει είναι βέβαιο ότι θα αποσταθεροποιήσει περαιτέρω την Βόρεια Αφρική και η αποδυνάμωση και η εξόντωση του δεν θα είναι εύκολη υπόθεση, αν λάβουμε υπόψη ότι η Λιβύη είναι μια διαλυμένη χώρα και τα γειτονικά κράτη είναι στρατιωτικά αδύναμα και κυβερνώνται ως επί το πλείστον από διεφθαρμένες μαριονέτες της Ουάσιγκτον, της οποίας τα σχέδια εξυπηρετούνται από αυτή την δημιουργηθείσα κατάσταση. Η καταπολέμηση και η εξολόθρευση της τρομοκρατίας καθώς και η εμπέδωση της «δημοκρατίας» με την λεγόμενη «αραβική άνοιξη» που επικαλέστηκαν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ για να εξαπολύσουν πολέμους στην Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική αποδεικνύεται πλέον και στον πιο απληροφόρητο και ανυποψίαστο ότι ήταν ένα μεγάλο επικοινωνιακό ψέμα που διοχετεύτηκε από τα σιωνιστικά ΜΜΕ στους ευρωπαίους και αμερικανούς πολίτες ως πρόσχημα με στόχο την προσπάθεια εδραίωσης της αμερικανοσιωνιστικής πολιτικής σε αυτές τις περιοχές. ΗΠΑ και ΝΑΤΟ σε συμπαιγνία με την ισλαμική τρομοκρατία απειλούν την διεθνή σταθερότητα και τις γεωπολιτικές ισορροπίες. Τα σχέδια τους στην Μέση Ανατολή με την επέμβαση της Ρωσίας φαίνεται ότι αποτυγχάνουν και αυτό είναι μόνο η αρχή. Η αντεπίθεση μόλις άρχισε.

ΕνημέρωσηΕπικαιρότητα Boυλιάζουν τα ασφαλιστικά ταμεία στην Πατρίδα μας λόγω των λαθρομεταναστών

ο Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ αποδομεί πλήρως την άποψη ότι οι τριτοκοσμικοί θα αποτελέσουν το «σωσίβιο» για την διάσωση του ασφαλιστικού συστήματος  Ταφόπλακα στο καταρρέον ασφαλιστικό σύστημα της χώρας μας αναμένεται και τυπικά να βάλει η συνταξιοδότηση τουλάχιστον 350.000 αλλογενών, κυρίως Αλβανών και Βουλγάρων τα επόμενα χρόνια. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται σε έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας (INE) ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ που αποσιωπήθηκε από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, «η συμμετοχή των μεταναστών στα ασφαλιστικά ταμεία θα εξελιχθεί σε μπούμερανγκ γι’ αυτά μετά το 2017». Σύμφωνα με την αναλογιστική μελέτη του ΙΝΕ, «όταν θα πρέπει να αποδοθούν οι υποσχόμενες αποδοχές στον μεγάλο αριθμό αλλοδαπών που είναι σήμερα στην αγορά, η όποια ευεργετική επίδραση που είχε η συνεισφορά τους στους ασφαλιστικούς φορείς θα αντιστραφεί άμεσα». Δεν αποκλείεται, μάλιστα, να προκληθούν και εντάσεις, αφού όπως αναφέρει το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, «όταν κληθούν τα ταμεία να καταβάλουν τις συντάξεις στους πολίτες τρίτων χωρών, αυτές τελικά θα είναι χαμηλότερες του προσδοκώμενου, εξαιτίας των χαμηλών εισφορών εκ μέρους τους, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνικές εκρήξεις». Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ προαναγγέλλεται ξεσηκωμός των εποικιστών, γιατί θα λάβουν κατά τι μικρότερη σύνταξη από τους γηγενείς απασχολούμενους. Σε αντίστοιχη μελέτη του Πανεπιστημίου Αθηνών που κι αυτή δεν είδε, όπως θα έπρεπε, τα φώτα της δημοσιότητας, γίνονται πάνω - κάτω οι ίδιες διαπιστώσεις, δίνεται όμως ιδιαίτερη έμφαση στο γεγονός ότι η παρουσία ξένων υπηκόων στην χώρα μας «διευρύνει το μέγεθος της παραοικονομίας ή ακριβέστερα της άτυπης οικονομίας», όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά. Όπως περιγράφεται σ’ αυτή «οι νόμιμοι και μη μετανάστες απασχολούνται σε τομείς που εμφανίζουν παραοικονομική δραστηριότητα και έντονη ανειδίκευτη εργασία». Ως τέτοιοι κλάδοι αναφέρονται οι κατασκευές, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, η συντήρηση κατοικιών, η φροντίδα ηλικιωμένων και παιδιών, οι οικιακοί βοηθοί, ο τουρισμός, τα εστιατόρια και οι υπαίθριες αγορές. Η απασχόλησή τους, λόγω της μη ύπαρξης ελέγχων στην αγορά εργασίας από τα αρμόδια κλιμάκια του κρατικού μηχανισμού, κρίνεται ως ελκυστική από τους εργοδότες, γιατί είτε αποφεύγουν τις εισφορές ή τελευταία καλύπτουν το μίνιμουμ των ενσήμων που προβλέπει το ασφαλιστικό σύστημα. Σε κάθε περίπτωση, τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας αποκαλύπτουν ότι 7 στους 10 ανιθαγενείς ασκούν «μαύρη εργασία», επιβαρύνοντας τα ταμεία, λόγω της μη καταβολής των προβλεπόμενων εισφορών πάνω από 6 δισ. ευρώ ετησίως. Αλλά και το ΙΝΕ, που η λειτουργία του χρηματοδοτείται από τις δύο μεγαλύτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις της χώρας, αποδομεί πλήρως την άποψη ότι οι τριτοκοσμικοί θα αποτελέσουν το «σωσίβιο» για την διάσωση του ασφαλιστικού - συνταξιοδοτικού καθεστώτος. Στην σχετική μελέτη, επισημαίνεται ότι οι αλλοδαποί εμφανίζονται να εργάζονται πολύ λιγότερες ώρες από τους Έλληνες και να παίρνουν χαμηλότερους μισθούς. Με βάση τα στοιχεία που έχουν συγκεντρώσει οι ερευνητές του Ινστιτούτου προκύπτει το συμπέρασμα πως «ένας Έλληνας ασφαλισμένος ισοδυναμεί από την άποψη του καταβαλλόμενου ύψους εισφορών, ας πούμε προς το ΙΚΑ - ΕΤΑΜ με 4 οικονομικούς μετανάστες «ασφαλισμένους»». Συνεπώς, δεν ανταποκρίνεται στην κοινωνικο-ασφαλιστική πραγματικότητα η άποψη των διάφορων ψευτοπροοδευτικών ότι η οικονομική συμμετοχή των ασφαλισμένων αλλοδαπών στα ταμεία είναι ανάλογη του αριθμού τους. Βραδυφλεγής φλόγα Το βέβαιο είναι ότι οι αλλοδαποί θα δώσουν την χαριστική βολή στο συνταξιοδοτικό σύστημα της χώρας μας, αφού δεκάδες χιλιάδες (πληροφορίες αναφέρουν ότι μέχρι το 2028 πάνω από 350.000) θα έχουν ολοκληρώσει τον εργασιακό βίο τους και θα απαιτήσουν τις συντάξεις που δικαιούνται. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς, επειδή δεν έχουν πολλά ένσημα στην Ελλάδα, καταφεύγουν ήδη στο εξής κόλπο: Αναγνωρίζουν (πληρώνουν ασήμαντα ποσά) πλασματικά χρόνια εργασίας στις χώρες καταγωγής τους, ώστε να λάβουν τριπλάσιες συντάξεις απ’ τους με βάση τις εισφορές που έχουν καταβάλει. Με την μέθοδο αυτή φτάσαμε στο σημείο να «τσεπώνουν» αλλοδαποί, κυρίως από τα Βαλκάνια, μέχρι και 790 ευρώ τον μήνα (μαζί με το ΕΚΑΣ). Αν και το πρόβλημα διορθώθηκε έστω και αργά με την υποχρέωση των αλλογενών να μένουν εντός της Ελληνικής Επικράτειας για να εισπράξουν την σύνταξη και όσον αφορά την αυτοτελή σύνταξη να έχουν ξεπεράσει τις 4.500 ημέρες ασφάλισης στην χώρα μας, η πληγή για τα ταμεία παραμένει. Κι αυτό γιατί πολλά συμβεβλημένα κράτη π.χ. όπως η Ρουμανία, η Γεωργία, δεν καταβάλλουν την συμμετοχή στην σύνταξη που τους αναλογεί. Σε κάθε περίπτωση, αν και προβλέπεται πιστοποίηση διαμονής στην Ελλάδα για 5 συνεχή έτη, οι αλλοδαποί έχουν βρει τρόπους, ακόμη και παρουσιάζοντας συγγενείς τους που κατοικούν στην χώρα μας ως τους ιδίους, προκειμένου να εισπράττουν την σύνταξη, που παράνομα (όσον αφορά στο ύψος της) λαμβάνουν. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι στην Βουλγαρία η μέση σύνταξη κυμαίνεται γύρω στα 140 ευρώ, ενώ στην Ελλάδα φτάνει τα 580 ευρώ. Αλήθεια, ξέρετε πόσοι γείτονες που διαμένουν πλησίον των συνόρων μας, ακόμη και στα Σκόπια, πηγαινοέρχονται κάθε τέλος του μήνα για να ενθυλακώσουν τις συντάξιμες αποδοχές, που αλόγιστα τους προσφέρει το Ελληνικό κράτος; Ο αριθμός τους παραμένει ακόμη άγνωστος γιατί κανείς αρμόδιος φορέας δεν προσπάθησε να προβεί σε μια απογραφή των συγκεκριμένων «δικαιούχων» και στο ξεσκόνισμα των δικαιολογητικών που υπέβαλαν, προκειμένου να πάρουν την σύνταξη! Κάποιοι στο υπουργείο Εργασίας κάνουν λόγο για 60.000 περιπτώσεις, ενώ άλλοι ανεβάζουν τον δείκτη στις 120.000 και θεωρούν ότι στην επόμενη τριετία θα υπερτετραπλασιασθεί ο αριθμός των αλλογενών που θα συνταξιοδοτηθούν.

Ραγδαία η μετάλλαξη του Σύριζα σε Πασόκ

Μπορεί ο Σύριζα να συμπεριφέρεται ως μια σύγχρονη εκδοχή του Πασόκ, μπολιάζοντας την πασοκική νοοτροπία της δεκαετίας του ’80 όχι μόνο στα εσωκομματικά του δρώμενα, αλλά και σ’ όλες τις διεργασίες της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είτε για λόγους «ξεκαρφώματος» είτε ξεκάθαρα για συμπεριφορά θράσους δεν επιχειρεί να αποπροσανατολίσει με την κατά καιρούς φρασεολογία διαφόρων υπουργών, βουλευτών και στελεχών του. Ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος μιλώντας το Σάββατο στην Βουλή υποστήριξε ότι «θα περάσουν πολλά χρόνια για να μας πει το ΠΑΣΟΚ ανάλγητους». Με δεδομένο τις γνωστές άθλιες επιδόσεις του Τσακαλώτου στην χρήση της Ελληνικής γλώσσας, είναι αναμενόμενο να αναρωτηθεί ο οποιοσδήποτε τι ακριβώς εννοούσε με τα λεγόμενά του ο μνημονιακός υπουργός Οικονομικών. Να εννοούσε, άραγε, ότι θα χρειαστούν πολλά χρόνια κοινωνικής αναλγησίας από πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να μπορέσει να πιάσει στο έπακρο τις «υψηλές» επιδόσεις του ΠΑΣΟΚ στην επιβολή αντιλαϊκών μέτρων και φορομπηχτικών μεθόδων; Ή μήπως ότι όση «καλή θέληση» κι αν έχει ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δύναται να πιάσει τις σταθερές αξίες του «παλαιού καλού» ΠΑΣΟΚ στην διασπάθιση του δημοσίου χρήματος σε άμεσο τουλάχιστον χρονικό διάστημα; Όπως και να έχει, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ, ως ένας επίδοξος μιμητής της πασοκικής αντίληψης για τον τρόπο άσκησης της πολιτικής στην δημόσια ζωή της Χώρας, έχει κάνει σημαντικά βήματα βελτίωσης ως προς την πολιτική και κοινωνική πασοκοποίησή του. Ο στενός κομματικός έλεγχος στην κρατική τηλεόραση, τα βολέματα ημετέρων στα πιο καίρια πόστα του κρατικού μηχανισμού, η διαμόρφωση και η επιβολή νομοσχεδίων τα οποία επιχειρούν την αποδόμηση συγκεκριμένων κοινωνικών θεσμών και αντιλήψεων, αποτελούν σαφή δείγματα πασοκικής νοοτροπίας. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, υπερβαίνουν την πρωτοτυπία του ΠΑΣΟΚ, καθώς τώρα δεν τίθεται καν το εσωκομματικό εμπόδιο του «πατριωτικού ΠΑΣΟΚ», το οποίο ήταν μια έξυπνη καιροσκοπική κίνηση του πανούργου Ανδρέα Παπανδρέου για να κοντρολάρει τα ξεπουλήματα που διέπραττε στα εθνικά μας θέματα, αφού το να θεωρηθούν οι ΑΝΕΛ ως η… πατριωτική συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ δεν αντέχει ούτε ως νερόβραστη αφήγηση κακόγουστου ανεκδότου. Μόνο που σ’ αντίθεση με το πρωτότυπο ΠΑΣΟΚ ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ένα σοβαρό πρόβλημα ως προς την λογική «άρτος και θεάματα». Ακόμα και οι πρώτοι διδάξαντες τον πολιτικό σαλταδορισμό, οι πασόκοι δηλαδή, από την οικονομική πολιτική της ασύδοτης παροχής των πάντων την δεκαετία του ’80 έφτασαν κάποια στιγμή στις ανηλεείς αφαιμάξεις των δύο πρώτων Μνημονίων. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, έχει μόνο την δεύτερη επιλογή ως πρακτική εφαρμογή του σύγχρονου πασοκισμού. Και όσο περνάει ο καιρός τόσο πιο πολύ θα επιχειρεί να στήνει έναν μόνιμο κρατικό μηχανισμό, στα πρότυπα του παλαιού ΠΑΣΟΚ, φροντίζοντας ταυτόχρονα για την «κινεζοποίηση» του Ελληνικού Λαού.

ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ: Πυρήνας ενός νέου παγκοσμίου πολέμου η Μέση Ανατολή

Η γεωπολιτική κατάσταση σήμερα είναι πολύ πιο επικίνδυνη και εκρηκτική από κάθε άλλη φορά μετά το πέρας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και φέρει ομοιότητες με την περίοδο πριν από την έναρξη αυτού. Αυτή η κατάσταση περιβάλλεται ταυτόχρονα από μια δυσεπίλυτη οικονομική και κοινωνική κρίση στο χώρο των νεοιμπεριαλιστικών δυνάμεων, μια κρίση για την οποία δεν διαφαίνεται άμεση λύση, με αποτέλεσμα το γνωστό σιωνιστικό σύμπλεγμα να προωθεί πολέμους, αποσταθεροποιήσεις και οικονομικές λεηλασίες ως απάντηση στα προβλήματα που προέκυψαν από τους σχεδιασμούς του. Αυτό που συμβαίνει στην Μέση Ανατολή είναι ουσιαστικά μια προσπάθεια των νεοιμπεριαλιστικών-σιωνιστικών δυνάμεων να επανααποικιοποιήσουν την περιοχή. Όλες οι παλαιές αποικιοκρατικές δυνάμεις (Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία) με οδηγό τις νεοιμπεριαλιστικές ΗΠΑ προσπαθούν να αποσπάσουν μερίδια στην Μέση Ανατολή και η γεωπολιτική κατάσταση οδηγείται ουσιαστικά σε έναν πόλεμο αυτών των δυνάμεων με την Ρωσία, ενώ στο άλλο άκρο της γης οι ΗΠΑ τιμώντας τον τίτλο «νεοιμπεριαλισμός» δρομολογούν προκλητικές και προβοκατόρικες ενέργειες κατά της Κίνας με κίνδυνο να αναφλεγεί όλη η Νοτιοανατολική Ασία. Τα γεγονότα των τελευταίων εβδομάδων στην Μέση Ανατολή θα αποτυπωθούν στην ιστορία ως ορόσημο για την επερχόμενη σύγκρουση των υπερδυνάμεων στις απαρχές του 21ου αιώνα. Η κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού από τους Τούρκους κατόπιν εντολής της Ουάσιγκτον, η εισβολή τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στην επικράτεια του Ιράκ που αποσύρθηκαν όταν η ιρακινή κυβέρνηση απείλησε ότι θα καλέσει προς βοήθεια τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, είναι κλασσικά παραδείγματα προμελετημένης κλιμάκωσης της έντασης στην περιοχή και ένδειξη για ενισχυμένη στρατιωτική ανάμειξη των νεοιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Τα προσχήματα για την κλιμάκωση της κρίσης ήδη έχουν δημιουργηθεί από τους μισθοφόρους των ΗΠΑ τους τζιχαντιστές. Οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι και αυτή του Σαν Μπερναρντίνο στην Καλιφόρνια που παρουσιάστηκαν στην κοινή γνώμη ως αφορμή επέμβασης στην Μέση Ανατολή και όχι ως αίτιο της νεοιμπεριαλιστικής-σιωνιστικής πολιτικής των ΗΠΑ, έδωσαν το παράγγελμα στις πολιτικές δυνάμεις που κυβερνούν στις ΗΠΑ, στην Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία να ξετυλίξουν τα νέα γεωστρατηγικά τους σχέδια για την Μέση Ανατολή αφού τα παλαιά, ήτοι η διάλυση της Συρίας και του Ιράκ μέσω των τζιχαντιστών, βαίνουν λόγω της επέμβασης της Ρωσίας προς αποτυχία. Όσο τραγικές και αν ήταν οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι και στο Σαν Μπερναρντίνο ουδόλως δικαιολογείται η ξαφνική και σπασμωδική στρατιωτική κλιμάκωση των νεοιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην Μέση Ανατολή. Η βασική γεωπολιτική παράμετρος, η μόνη παράμετρος, της ανάμειξης αυτών των δυνάμεων στην Συρία είναι η προσπάθεια εξασφάλισης μεριδίου στην δημιουργηθείσα κατάσταση μετά την επέμβαση της Ρωσίας. Είναι η εξασφάλιση μεριδίου για το αμερικανοσιωνιστικό κεφάλαιο, αφού ο πρωταρχικός στόχος που ήταν η διάλυση του Ιράκ και της Συρίας, η αποδυνάμωση του Ιράν και η περικύκλωση της Ρωσικής Ομοσπονδίας έχει ανατραπεί. Ενώ οι ΗΠΑ και οι πρόθυμοι νεοιμπεριαλιστές σύμμαχοι τους εξωθούν την κατάσταση σε πόλεμο, ουδείς εξ αυτών αναφέρεται στις ρίζες της αποσταθεροποίησης της περιοχής, στις ρίζες του Ισλαμικού Κράτους και των τζιχαντιστών, δηλαδή στον προσχηματικό «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» που ήταν δημιούργημα των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών και της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής από τα χρόνια της εισβολής των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν. Προσπαθούν όλοι αυτοί να αποσιωπήσουν ότι οι ενέργειες τους τις τελευταίες εβδομάδες στην Μέση Ανατολή δεν έχουν στόχο τους συνεργάτες τους τζιχαντιστές, αλλά αποσκοπούν στην πραγμάτωση μακροπρόθεσμων σχεδίων και γεωπολιτικών φιλοδοξιών. Με καθοδηγητή την σιωνιστική Ουάσιγκτον οι προαναφερθείσες νεοιμπεριαλιστικές δυνάμεις προσπαθούν να συγκαλύψουν ότι τα τελευταία χρόνια έχουν εμπλακεί σε ατελείωτους πολέμους στην Μέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική και Κεντρική Ασία με αποτέλεσμα να σκοτωθούν εκατομμύρια άνθρωποι και εκατομμύρια να μεταμορφωθούν σε καθ’ υπόδειξη λαθρομετανάστες. Οι καταστρεπτικές συνέπειες αυτών των πολέμων και επεμβάσεων, καθώς και η νεοιμπεριαλιστική στρατιωτική κλιμάκωση των τελευταίων εβδομάδων δημιουργούν την βάση ενός νέου παγκοσμίου πολέμου με επίκεντρο την Μέση Ανατολή.

Οι αμερικανοί αντί για το ISIS βομβαρδίζουν εγκαταστάσεις του Συριακού Στρατού

Η πολεμική αεροπορία των ΗΠΑ βομβάρδισε προ ολίγων ωρών στρατόπεδο του συριακού στρατού στην επαρχία Ντέϊρ Εζούρ, σκοτώνοντας και τραυματίζοντας άγνωστο μέχρι στιγμής αριθμό στρατιωτών που πολεμούσαν κατά των τζιχαντιστών. Αμέσως μετά τον βομβαρδισμό οι ισλαμοσυμμορίτες επιτέθηκαν στο στρατόπεδο και το κατέβαλαν, κάτι που προϋποθέτει επιτελική επαφή με τους Αμερικανούς. Στο στρατόπεδο στρατοπέδευε η 137η ταξιαρχία πυροβολικού των δυνάμεων της Δαμασκού, η οποία είχε την αποστολή να εμποδίσει τους τζιχαντιστές να εισβάλλουν από τον Βορρά στην πόλη Ντέϊρ Εζούρ. Η αεροπορική αυτή επίθεση των ΗΠΑ επαληθεύει για πολλοστή φορά τις αναλύσεις μας περί συμπαιγνίας της Ουάσιγκτον με το Χαλιφάτο του Ισλαμικού Κράτους και της κρίσης που θέλουν να προκαλέσουν στην περιοχή με στόχο να παρεμποδίσουν την επιτυχή εξέλιξη της ρωσικής στρατιωτικής επέμβασης, κάτι που έγινε καταφανές και με την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού από τους Τούρκους. Να υπενθυμίσουμε ότι οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί των ΗΠΑ και των προθύμων συμμάχων τους επί του συριακού εδάφους γίνονται κατά παράβαση της διεθνούς νομιμότητας, αφού η νόμιμη κυβέρνηση της Δαμασκού έχει επιτρέψει μόνο στην Ρωσία και το Ιράν να την βοηθήσει στον πόλεμο κατά των ισλαμοσυμμοριτών. Όπως δήλωσε ο Άσαντ πρόσφατα «ο ρόλος της Ρωσίας στην Συρία είναι σημαντικός τόσο στον στρατιωτικό όσο και στον πολιτικό τομέα. Η ρωσική βοήθεια προς τον συριακό λαό και την κυβέρνηση μαζί με την ισχυρή και αφοσιωμένη βοήθεια των Ιρανών πολιτοφυλάκων θα μας οδηγήσει στην νίκη επί της τρομοκρατίας». Ο Άσαντ υπογράμμισε επίσης ότι «οι βομβαρδισμοί των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Γαλλίας είναι παράνομοι σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και δεν συντελούν στην εξόντωση των τζιχαντιστών. Νόμιμοι βομβαρδισμοί είναι αυτοί που πραγματοποιούνται σε συνεργασία με την κυβέρνηση της Δαμασκού. Προφανές είναι ότι οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Γαλλία δεν έχουν ως όραμα την νίκη επί των τρομοκρατών». Τα δικά μας σχόλια περιττεύουν. Ακολουθούν αποκαλυπτικές φωτογραφίες

Οι τακτικές του “απόκρυφου πολέμου”

ΟιΣκοτεινές Δυνάμεις, οι οποίες αποτελούν τον πυρήνα και κινητήριο άξονα των πλανητικών Επικυριάρχων, δεν είναι μόνον εξαιρετικά καταστροφικές, αλλά επίσης αποδεικνύονται παμπόνηρες, συνετές και μ’ έναν ολότελα διεστραμμένο τρόπο σοφές, διαγράφοντας μιαν αιματηρή τροχιά μέσα στις σελίδες της καταγεγραμμένης ιστορίας και πολύ πριν από αυτήν. Διαβάστε λεπτομερειακά: Εδώ παρατίθενται κάποια αποδεδειγμένα στο κύλισμα του χρόνου εργαλεία της διεθνούς συνωμοτικής πλουτοκρατίας. Διαβάστε λοιπόν προσεκτικά την ακόλουθη συνοπτική αποκαλυπτική ανάλυση των αδυσώπητων τακτικών που χρησιμοποιούνται στην διαχρονική πλανητική πολιτική και πνευματική σύγκρουση. Ο μεγάλος διδάσκαλος της Ευρωπαϊκής Παράδοσης Ιούλιος Έβολα εξέτασε μερικές από τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται από τους παγκόσμιους υπονομευτές (χρησιμοποιώντας ευφυέστατα κάποιες από τις ιδέες του σπουδαίου Γάλλου εσωτεριστή Ρενέ Γκενόν) και αποτύπωσε μια σαφή σειρά από αυτές τις μεθόδους ως εξής: Πρώτον, την φερόμενη ως «επιστημονικά συνεπή πρόταση», η οποία χρησιμοποιείται για να ερμηνεύσει τάχα την ιστορία, αποκλειστικά με λογικούς όρους βασικών γεγονότων, (τα οποία βεβαίως επηρεάζονται από πολυάριθμους διαδραστικούς πολιτικούς, κοινωνικούς ή οικονομικούς παράγοντες). Κάθε φορά που αυτή η πρώτη μέθοδος καθίσταται αδύνατη, οι απόκρυφες δυνάμεις αποφασίζουν να χρησιμοποιήσουν αντ' αυτής την επομένη «τακτική της αντικατάστασης». Αυτή περιλαμβάνει την συστηματική διασπορά και εκτενή διάδοση συγκεκριμένων συγχυτικών φιλοσοφικών ιδεών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αντιπερισπασμός για εκείνα τα γεγονότα τα οποία ανθίστανται σε μια θετικιστική εξήγηση, ως «εύπεπτο» υποκατάστατό της. Λειτουργεί δηλαδή η «τακτική της αντικατάστασης» ως ένα μέσον αποτροπής των διανοουμένων από την κατανόηση της αληθινής φύσης του τι πραγματικά συμβαίνει στον κόσμο. Αυτό μας οδηγεί ακολούθως προς την Τρίτη μεθοδολογία, στρατηγικής μάλιστα αντανακλάσεως, την «τακτική των συκοφαντικών παραχαράξεων». Τούτο το όψιμο στάδιο της μεθοδολογίας των Επικυριάρχων ουσιαστικά έχει σχεδιαστεί για να επεξηγήσει –επ’ ωφελεία τους- εκείνους τους παράγοντες της συνωμοσίας τους που διοχετεύονται συνεχώς στην τρέχουσα κοινωνική κατάσταση, οπότε αναπόφευκτα αποκαλύπτονται και προκαλούν αρχικά μια σπασμωδική αντίδραση του Λαού. Η αντίδραση αυτή, σύμφωνα με τον Έβολα, μπορεί συχνά να λάβει την μορφή μιας «Παραδοσιακής Αντιστάσεως» ενάντια στον εκφυλισμό της κοινωνίας. Βεβαίως, στην συνέχεια, οι απόκρυφες δυνάμεις προκειμένου να αντιμετωπίσουν την διαδικασία αφύπνισης και αντίστασης και να εμποδίσουν τους εχθρούς τους (απολογητές της Παράδοσης) να κερδίσουν ευρύτερη λαϊκή υποστήριξη, χρησιμοποιούν για αυτήν την αντίδραση των Δυνάμεων της Παράδοσης, κατά συρροή και εξακολούθηση, απαξιωτικούς και παραπλανητικούς όρους όπως: «αντίδραση» «αναχρονισμός», «αντι-ιστορία», «στατικότητα», «σκοταδισμός», «φασισμός», «ναζισμός» και «οπισθοδρόμηση», Το τέταρτο τέχνασμα των Επικυριάρχων είναι η «τακτική της αντιστροφής», με την οποία ο δαιμονικός πλανητικός εχθρός των Εθνών επικεντρώνει τις προσπάθειές του σε μιαν επίθεση κατά της πνευματικής σφαίρας: Μετά τον περιορισμό της επιρροής που θα μπορούσε να ασκείται στο πεδίο αυτό από τον Χριστιανισμό, (μέσω της ραγδαίας εξάπλωσης του υλισμού και του επιστημονισμού), οι δυνάμεις της παγκόσμιας υπονόμευσης έχουν επίσης προσπαθήσει επίμονα να αποτρέψουν, πειστικά και πιεστικά, οποιαδήποτε άλλη τάση προς το υπερφυσικό η οποία προκύπτει εκτός της επικρατούσης θρησκείας και πέραν του περιορισμού των δογμάτων της. Αυτό σημαίνει ότι το άτομο αντί να προσπαθήσει να προχωρήσει σε μια «ουράνια», πραγματικά ανώτερη προσέγγιση του υπερφυσικού, ενθαρρύνεται να διοχετεύσει την πνευματική αναζήτησή του αντίστροφα, «χθόνια», σε υποκατάστατα της θρησκευτικότητας, σε επιπόλαιους αντιπερι-σπασμούς, όπως η ενστικτοκεντρική ψυχολογία και ο θολερός πνευματισμός, Ο διδάσκαλος Έβολα επέκρινε σφοδρά την εκ μέρους της Δύσης διαστρεβλωμένη προσέγγιση και ανάλυση του ανατολικού μυστικισμού, καθώς και το γεγονός ότι η παραδοσιακή σοφία της Ανατολής συχνά «επανασυσκευάσθηκε» μέσα στο περιτύλιγμα της Μασονίας και της Θεοσοφίας, ώστε να αναπροσαρμοστεί βιαίως και να ταιριάξει με τις δυτικές αξίες. Οπότε, λόγω αυτής της διαδικασίας συνεχούς «αραίωσής» της η παραδοσιακή σοφία της Ανατολής, κατακερματίσθηκε εύκολα από τους μυστικούς κοινωνούς της παγκόσμιας συνωμοσίας, γελοιοποιήθηκε και τελικά απορρίφθηκε ως καθαρή δεισιδαιμονία. Μια άλλη μέθοδος είναι η «τακτική του εξοστρακισμού», με την οποίαν εκείνοι που αποδέχονται ή και υποστηρίζουν την Παράδοση, διαβεβαιώνονται ψευδώς ότι, με την επίθεσή τους εναντίον άλλων Παραδοσιακών δομών και φορέων προωθούν κατά κάποιον τρόπο τον δικό τους ιδιαίτερο σκοπό: «Εκείνοι που δεν συνειδητοποιούν τι συμβαίνει και οι οποίοι, λόγω υλικού συμφέροντος, επιτίθενται κατά της Παράδοσης σε ανθρώπους ομοϊδεάτες τους, αργά ή γρήγορα θα πρέπει κατ’ επέκταση να περιμένουν επίθεση κατά της Παράδοσης και εναντίον του εαυτού τους». Τα σύγχρονα κράτη, βέβαια, χρησιμοποιούν την «διήθηση» των Παραδοσιακών τους αντιπάλων προκειμένου να σπείρουν τους σπόρους της ιδεολογικής διχόνοιας. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε συγκρούσεις προσωπικοτήτων, στην απληστία και στην αυτο-εξέλιξη των «χρησίμων ηλιθίων» που παγιδεύονται από τους Επικυρίαρχους και μετά από κάποιες προσωρινές «επιτυχίες» και «κέρδη» λειτουργούν τελικά σε βάρος της ίδιας της Ιδέας. Η έκτη κατηγορία ύπουλων απόκρυφων πρακτικών είναι η «τακτική του αποδιοπομπαίου τράγου», η οποία έχει ως αποτέλεσμα την στόχευση των ομάδων ή ατόμων που συνήθως –ως επί το πλείστον- καταλήγουν να είναι άμοιρα ευθυνών. Για παράδειγμα τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών», ευλόγως φαίνονται αρκετά ακριβή, όσον αφορά στον εντοπισμό και στην κατάδειξη των Τεκτόνων και των Σιωνιστών ως πηγής όλων σχεδόν των προβλημάτων μας, αλλά δυνητικά καθιστούν αποδιοπομπαίους τράγους σε υπερθετικό βαθμό και ανθρώπους ασχέτους προς την παγκόσμια συνωμοσία, δηλαδή ενδεχομένως επάγουν εν τέλει ένα χαρακτήρα παραπλανητικό και μη ρεαλιστικό, επιζήμιο για τις Δυνάμεις της Παράδοσης. Το επόμενο βήμα του Παγκόσμιου Δυνάστη – η «τακτική της αραίωσης» - αναφέρεται στην σκόπιμα σφαλερή χρήση του Εθνικισμού ως μέσου που οδηγεί εξαναγκαστικά τους ανθρώπους σ’ ένα «εξισωτικό» κοινό επίπεδο, παρά στην αποκατάσταση της ιεραρχίας και της φυσικής διαστρωμάτωσης στην πραγματική τους διάσταση. Συνεπώς αυτή η διαδικασία «αραιώνει» τα Παραδοσιακά συστατικά που ενυπάρχουν μέσα στις Εθνικιστικές ιδέες και τις ανακατευθύνει σύμφωνα με τους αντικειμενικούς σκοπούς των αντεθνικών μυστικών δυνάμεων. Έτσι μέσω δικαίων και εντίμων προθέσεων μπορεί να εκλυθεί ένας σφαλερός τρόπος δράσης, με τον οποίον οι Εθνικιστές επαναστάτες οδηγούνται ενδεχομένως στην γενικευμένη απαξίωση, διάβρωση και εκρίζωση όλων γενικά των υφών και λειτουργιών που προηγήθηκαν της ανόδου τους στην εξουσία, βοηθώντας τελικά στην μείωση και απαλοιφή των τελικών ιχνών και υπολειμμάτων της Παράδοσης. Χρησιμοποιώντας ένα ακόμη παράδειγμα «τακτικής της αραίωσης», από την ψυχαναλυτική σφαίρα, ο Έβολα μας λέει ότι: «Μεταξύ εκείνων που είναι ικανοί για μιαν υγιή αντιληπτική οξυδέρκεια προέκυψε μια ισχυρή αντίδραση ενάντια στις αδρότερες μορφές αυτής της ψευδο-επιστήμης (της ψυχανάλυσης) η οποία αντιστοιχεί στον καθαρό ή «ορθόδοξο» φροϋδισμό. Τότε εφαρμόσθηκε και πάλι μια τακτική αραίωσης: Προωθήθηκε η διαμόρφωση και εξάπλωση μιας «πνευματικοποιημένης» ψυχανάλυσης, για περισσότερο εκλεπτυσμένες γεύσεις. Το αποτέλεσμα ήταν ότι όσοι αντιδρούσαν κατά του Φρόϋντ και των μαθητών του, δεν αντιδρούν πλέον αναλόγως κατά του Γιουνγκ, δίχως να συνειδητοποιούν ότι το στοιχείο που ενεργεί εδώ είναι η ίδια αντιστροφή, αλλά σε πιο επικίνδυνη μορφή, επειδή είναι λεπτοφυέστερη, καθώς μια μολυσματική εξήγηση δρα πιο αποφασιστικά στον τομέα της πνευματικότητας απ’ ότι στην περίπτωση του Φρόϋντ». Η επόμενη τακτική του διεθνούς κτήνους είναι η «εκ προθέσεως εσφαλμένη ταύτιση μιας αρχής με τους εκπροσώπους της». Με άλλα λόγια, η σύγχυση μιας ιδέας ή μιας αρχής με εκείνους που ισχυρίζονται ότι την εκπροσωπούν ή την προωθούν. Αυτό οδηγεί στην βεβήλωση, στην μίανση ή στην απαξίωση και υποτίμηση της ίδιας της ιδέας ή αρχής. Η τελική αξιολόγηση του Έβολα σχετικά με τις υπονομευτικές τακτικές των Επικυριάρχων εξετάζει την έννοια της τακτικής «διήθηση αντικατάστασης». Αυτή συμβαίνει όταν μια ιδέα ή ένα ίδρυμα έχει τόσο πολύ εκφυλιστεί από έναν συστηματικό δόλιο εισοδισμό πολυάριθμων σκοτεινών στοιχείων, ώστε καθίσταται πραγματικά αγνώριστο. Εδώ αναλογίζεται κανείς την συγκριτική κενότητα της «Μασονίας της Μεγάλης Στοάς» σε σχέση με την αντίπαλό της «Μασονία της Μεγάλης Ανατολής», ή την κλιμακωτή κατάληψη της Αγγλικανικής Εκκλησίας από ένα συστηματικά οργανωμένο λόμπι ομοφυλόφιλων. Αυτές οι υπονομευτικές δυνάμεις, αφήνοντας την επιφανειακή εμφάνιση, την «πρόσοψη» των διαφόρων ιδρυμάτων και συλλογικοτήτων άθικτη κι αμετάβλητη, χρησιμοποίησαν την εκάστοτε οργάνωσή τους για εντελώς διαφορετικούς σκοπούς, οι οποίοι μερικές φορές μπορεί να είναι ακόμη και ολότελα αντίθετοι από αυτούς που είχαν αρχικά διακηρυχθεί. Η λύση που προτείνει ο Έβολα γι’ αυτό το πολυσχιδές και πολυσύνθετο πρόβλημα περιλαμβάνει ως αναγκαία συνθήκη την «Παραδοσιακή Αφύπνιση», κατά την διάρκεια της οποίας οι πλέον αφοσιωμένοι υποστηρικτές της συνειδητοποιούν ακριβώς την έκταση στην οποία διεξάγεται η εν εξελίξει κοσμογονική μάχη στο μυστικό και απόκρυφο πεδίο. Ωστόσον, ο ίδιος ο Ευρωπαίος Μύστης παραδέχεται επίσης ότι, προς το παρόν, δεν διαθέτουμε άνδρες ικανούς (ποιοτικά και ποσοτικά) για την πρέπουσα καταπολέμηση αυτής της πλανητικής ασθένειας. Το άμεσο αντίμετρο της έλλειψης: μεθοδική μελέτη, λεπτομερής πληροφόρηση και ακάματη ενάργεια ! Να θυμάστε τον θεόπνευστο ευαγγελικό λόγο: «Ου γαρ εστίν κρυπτόν ο ου φανερόν γενήσεται, ουδέ απόκρυφον ο ου μη γνωσθή και εις φανερόν έλθη». (Κατά Λουκάν 8:17)

Φτου σας ξεφτίλες! Πείνα για τον Λαό, εκατομμύρια για τα κόμματα της διαφθοράς και των σκανδάλων

Την ίδια χρονική περίοδο που το φαύλο και απόλυτα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα ψηφίζει τα σκληρότατα μέτρα του Μνημονίου της Αριστεράς οδηγώντας τους Έλληνες σε ακόμη μεγαλύτερη φτωχοποίηση, τα ξενόδουλα κόμματα του αντισυνταγματικού τόξου ετοιμάζονται να εισπράξουν τον ιδρώτα του Ελληνικού Λαού που χαρακτηρίζουν ως «κρατική οικονομική ενίσχυση». Με συμπατριώτες μας να βρίσκονται σε απόγνωση αδυνατώντας να ανταπεξέλθουν στις ολοένα και αυξανόμενες άδικες φορολογικές υποχρεώσεις, με τις τράπεζες έτοιμες να βουτήξουν τα σπίτια των Ελλήνων (χάρη στην κυβέρνηση της Αριστεράς), τα κόμματα του αντισυνταγματικού τόξου ανακοινώθηκε πως θα εισπράξουν τα κάτωθι ιλιγγιώδη ποσά: NEA ∆HMOKPATIA 1.254.719,29 ΣΥΡΙΖΑ ΕΝΩΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ 1.148.793,30 ΠΑΣΟΚ 529.983,70 ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ - ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ 347.528,06 ∆ΗΜΑΡ 299.409,87 ΚΚΕ 292.653,92 ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ 60.200,89 δηµιουργία, ξανά! (δηµιουργία ξανά! ∆ράση - Φιλελεύθερη Συµµαχία) 28.093,75 Ελιά - ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ (ΠΑΣΟΚ - Συµφωνία για τη Νέα Ελλάδα - ∆υναµική Ελλάδα - Μεταρρυθµιστική Αριστερά - Νέοι Μεταρρυθµιστές - ΠΟΛΙΤΕΙΑ 2012 - ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ Β΄) 60.200,90 ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ, ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑ∆Α, ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΜΕΣΗΣ ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ- ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ 60.200,88 ΛΑΟΣ 28.093,75 Τα τεράστια αυτά ποσά που αθροίζονται σε 4,5 εκατομμύρια ευρώ, κατανέμονται ως «τακτική χρηματοδότηση και οικονομική ενίσχυση για ερευνητικούς και επιμορφωτικούς σκοπούς»! Όπως αναφέρεται μάλιστα «Η κατανομή αφορά στα κόμματα που εξέλεξαν βουλευτές στις εθνικές εκλογές του Ιουνίου 2012 και ευρωβουλευτές στις ευρωεκλογές του 2014, καθώς και αυτά που στις ανωτέρω εκλογικές αναμετρήσεις συγκέντρωσαν τουλάχιστον 1,5% των ψήφων της επικράτειας». Προς όφελος των κομματόσκυλων, των παρατρεχάμενων και γλειφτών των κομμάτων της σαπίλας δηλαδή και στην υγειά των κορόιδων.

Αυτό είναι το ΝΑΤΟ και οι αμερικανοί “σύμμαχοι”: Μόνο η Τουρκία έχει δικαίωμα να υπερασπίζεται τον εναέριο χώρο της! ΒΙΝΤΕΟ

Από την πρώτη στιγμή της κατάρριψης του ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους είχαμε τονίσει ότι η υιοθέτηση μίας τέτοιας πρακτικής από την Τουρκία νομιμοποιεί την Ελλάδα να υπερασπιστεί εμπράκτως τα σύνορά της από την τουρκική επιθετικότητα. Άλλωστε δεν πρόκειται για μία παραβίαση της τάξεως των 17 δευτερολέπτων, αλλά για συνεχείς παραβιάσεις από τουρκικά μαχητικά, τα οποία φτάνουν μέχρι να πραγματοποιούν υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά. Οι Τσιπροκαμμένοι, όμως, έχουν αποδείξει ότι δεν προτίθενται να υπερασπίσουν την θενική κυριαρχία, όπως φάνηκε ξεκάθαρα από το γεγονός ότι ένα tweet Τσίπρα «εξαφανίστηκε» μόλις το αντελήφθη ο τούρκος πρωθυπουργός. Περί του ζητήματος αυτού, μία δημοσιογράφος του CNN κατέδειξε στον Γ.Γ. του ΝΑΤΟ την υποκρισία της συμμαχίας, ερωτώντας τον αν υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά ή αν η Ελλάδα έχει την αρμοδιότητα να καταρρίψει τουρκικά αεροσκάφη, τα οποία παραβιάζουν τον εναέριο χώρο της. Ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, απαντώντας την ερώτηση είπε ουσιαστικά ότι η Ελλάδα δεν έχει το δικαίωμα να υπερασπίζεται τα σύνορά της και ότι θα πρέπει να αφήνει τα τουρκικά μαχητικά να κάνουν ό,τι θέλουν. Η διαφορά στις δύο περιπτώσεις είναι ότι στην περίπτωση των τουρκικών παραβιάσεων δεν θίγονται αμερικανοσιωνιστικά συμφέροντα, ενώ στην άλλη περίπτωση υπάρχει «συγκέντρωση ρωσικών δυνάμεων». Οποιοδήποτε άλλο σχόλιο περιττεύει! Δείτε το σχετικό βίντεο:

Η στάση των ξένων δυνάμεων στα Δεκεμβριανά

Ας πάμε τώρα στα παρασκήνια του «Κόκκινου Δεκέμβρη» και στην στάση των ξένων δυνάμεων. Κατ’ αρχάς, είναι γεγονός αναμφισβήτητο, ότι ο Στάλιν τήρησε τις συμφωνίες με τους Άγγλους. Έτσι, αρκετόν καιρό πριν από τα Δεκεμβριανά, βρισκόταν στην Ελλάδα 6μελής σοβιετική στρατιωτική αποστολή, υπό τον Συνταγματάρχη Ποπώφ, η οποία διέμενε στην «Μεγάλη Βρετανία», μαζί με τους «μοναρχοφασίστες» και «τυράννους του ελληνικού λαού» υπουργούς της κυβερνήσεως Παπανδρέου, και τους Εγγλέζους της Στρατιωτικής Διοικήσεως. Η στρατιωτική αυτή αποστολή ήταν μια άτυπη σοβιετική διπλωματική αντιπροσωπεία στην Αθήνα. Η παραμονή της σοβιετικής αποστολής συνεχίστηκε κανονικά και κατά την περίοδο του Κόκκινου Δεκέμβρη, σα να μην συνέβαινε τίποτα! Επίσης, την ίδια ώρα που μαίνονταν οι μάχες, ο κατευθυνόμενος σοβιετικός τύπος δεν αφιέρωσε ούτε μια γραμμή στην «εθνική μας αντίσταση» και στον «τιτάνιο αγώνα της για τη λευτεριά». Πλήρης σιωπή! Κι όχι μόνον αυτό. Ο ίδιος ο Ποπώφ αρνήθηκε δύο φορές κατά την περίοδο των γεγονότων να δεχθεί αντιπροσωπία του ΚΚΕ! Επίσης, σ’ ένα διάλειμμα της γνωστής συσκέψεως Άγγλων- Παπανδρέου-ΕΑΜ, που έγινε με την συμμετοχή του Τσώρτσιλ, ο Ποπώφ ενημέρωσε τους εκπροσώπους του ΕΑΜ για την πρόθεση της ΕΣΣΔ να αποστείλει, εντός των ημερών, επίσημη διπλωματική αντιπροσωπεία στην Αθήνα, πράξη που θα σήμαινε την επίσημη αναγνώριση της «μοναρχοφασιστικής» κυβερνήσεως Παπανδρέου, ως μόνης νόμιμης κυβερνήσεως της χώρας! Μάλιστα, δύο μέρες μετά την αναχώρηση του Τσώρτσιλ, ακολούθησε ενημέρωση του Έλληνα πρεσβευτή στην Μόσχα για τον επικείμενο διορισμό σοβιετικού πρεσβευτή στην Αθήνα. Την μη ανάμειξη της Μόσχας υπέρ του ΚΚΕ, την αναγνώρισε και ο ίδιος ο Τσώρτσιλ: «Ο Στάλιν τήρησε αυστηρώς και πιστώς τη συμφωνία μας του Οκτωβρίου και κατά την Δεκεμβριανή ανταρσία ούτε μία λέξη μομφής εσημειώθη στην Πράβδα ή την Ιζβέστια». Έκαναν του κεφαλιού τους οι κουκουέδες; Εγώ, όμως, δεν πείθομαι και επιμένω: πως οι «Έλληνες» κομμουνιστές, οι οποίοι ήταν μια ζωή δουλικά υποταγμένοι σε όλες τις θελήσεις της Μόσχας, στα Δεκεμβριανά έκαναν του κεφαλιού τους! Και γιατί άραγε παράκουσαν οι ηγέτες του ΚΚΕ τον Στάλιν τον Δεκέμβριο του ’44, τότε που υπήρχε στην Ελλάδα μια κάποια κυβέρνηση, κάποιες αξιόμαχες και ετοιμοπόλεμες στρατιωτικές μονάδες, όπως η Ταξιαρχία του Ρίμινι, ο Ιερός Λόχος, η Εθνοφυλακή, αλλά και εγγλέζικο στρατιωτικό σώμα, το οποίο διέθετε βαρύ οπλισμό, αεροπορία, τεθωρακισμένα κ.λπ. κι όχι αμέσως μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Αθήνα (12 Οκτωβρίου 1944), τότε δηλαδή που δεν είχε επιστρέψει στην Ελλάδα από το Κάιρο η κυβέρνηση Παπανδρέου, τότε που δεν είχαν αποβιβαστεί ακόμα τα βρετανικά στρατεύματα, οι Ριμινίτες και οι Ιερολοχίτες, τότε που το ΚΚΕ είχε ήδη καταλάβει την μισή Ελλάδα (την Νότια) και που μπορούσε κάλλιστα να καταλάβει πανεύκολα και την άλλη μισή; Τι συνέβη, λοιπόν; Μήπως, τελικά, οι ηγέτες του ΚΚΕ ακολούθησαν τις εντολές του Στάλιν; Τους διέταξε να κάνουν εμφύλιο πόλεμο για να τον… χάσουν! Τον Δεκέμβριο του 1944, ο Β΄ Π. Π. συνεχιζόταν. Ναι μεν ο Στάλιν ήταν σύμμαχος και είχε υπογράψει συμφωνίες με τους Άγγλους και τους Αμερικανούς, είχε δε «ειδική σχέση» με τον Ρούσβελτ, αλλά ήταν και εξαιρετικά δύσπιστος κι έτρεμε στην ιδέα ότι στο τέλος «θα του τη φέρουν». Ειδικά στον Τσώρτσιλ δεν είχε καμμία εμπιστοσύνη και φοβόταν ότι θα παρασύρει εναντίον του τον Ρούσβελτ. Τι ακριβώς φοβόταν ο Στάλιν; Ότι, οι Γερμανοί – σχεδόν απίθανο με ηγέτη τους τον Χίτλερ, αλλά εξαιρετικά πιθανό με κάποιον από τους Στρατηγούς που σχεδίαζαν να τον ανατρέψουν- θα υπέγραφαν ανακωχή με τους Αγγλοαμερικανούς και μετά όλοι μαζί θα στρέφονταν εναντίον της ΕΣΣΔ. Είχε, επίσης, ο Στάλιν την έμμονη ιδέα, ότι αν οι Αγγλοαμερικανοί καταλάμβαναν πριν απ’ αυτόν την Γερμανία, θα διέλυαν την συμμαχία μαζί του και θα επιτίθονταν στην Σοβ. Ένωση. Είναι κυνικό το συμπέρασμά μου, αλλά από έναν άνθρωπο σαν τον Στάλιν, που διέταξε την δολοφονία εκατομμυρίων ανθρώπων όλα πρέπει να τα περιμένει κανείς. Η γνώμη μου είναι, ότι ο Στάλιν διέταξε την ηγεσία του ΚΚΕ να προκαλέσει με κάθε τρόπο εμφύλιο πόλεμο, στον οποίο δεν είχε σκοπό να αναμιχθεί βοηθώντας το ΚΚΕ, αντιθέτως είχε σκοπό να τους πουλήσει, μόνο και μόνο για να αποδείξει ότι είναι αξιόπιστος σύμμαχος, που τιμά τις συμφωνίες που υπογράφει, ώστε να καλλιεργήσει κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης και να φάει με την ησυχία του την μισή Ευρώπη που του παραχώρησαν οι Αγγλο-αμερικανοί. Ίσως δε, του ζητήθηκε να κάνει κάτι τέτοιο, να δώσει δηλαδή ένα έμπρακτο παράδειγμα των καλών του προθέσεων, με θύμα την Ελλάδα. Σε κάθε περίπτωση, όλο αυτό το σατανικό σχέδιο που παίχτηκε πίσω από τις πλάτες των απλών κομμουνιστών, ήταν σίγουρα εις γνώσιν της ηγεσίας του ΚΚΕ! Την άποψη αυτή ενισχύει και ο Τσώρτσιλ στα απομνημονεύματά του, όταν γράφει ότι: «Είχε φτάσει ο καιρός όπου οι διάφορες συμφωνίες μας θα δοκιμάζονταν στην πράξη. Στην διάσκεψη της Μόσχας, είχα πετύχει την αποχή της Ρωσίας, πράγμα που πλήρωσα πολύ ακριβά». Τα ντοκουμέντα αποδεικνύουν την εντολή της Μόσχας για τα Δεκεμβριανά! Μάλιστα, υπάρχει και απόδειξη για την ενθάρρυνση του ΚΚΕ στο αιματοκύλισμα της Ελλάδος, η οποία έγινε μέσω του Βουλγάρου ανθρώπου του Στάλιν, Γκεόργκι Δημητρώφ, ή «παππού». Συμφώνως, λοιπόν, με τα έγγραφα από τα βουλγαρικά αρχεία (με πηγή το βιβλίο «Εμφύλιος Πόλεμος – Έγγραφα από τα γιουγκοσλαβικά και βουλγαρικά αρχεία», εκδόσεις «Βήμα»: Έγγραφο 1ο (με το οποίο αποδεικνύεται ότι η σοβιετική γραμμή στο ΚΚΕ δίδεται μέσω Βουλγαρίας): Ραδιοτηλεγράφημα (αρ. 171) του Dimitrov προς τον Kostov για την αποκατάσταση επικοινωνίας του ΚΚΕ με τη σοβιετική πλευρά, μέσω Βουλγαρίας (18.11.1944): «Δώστε στον Αναστασιάδη τον κωδικό του Petrov, όμως προσωρινά ας επικοινωνεί κρυπτογραφικά μαζί μας μέσω της δικής σας οδού». Έγγραφο 2ο : Ραδιοτηλεγράφημα του Kostov (αρ. 22) προς τον Dimitrov για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα (13.12.1944): «Οι Έλληνες ζητούν την αποκατάσταση της επικοινωνίας με ασύρματο μαζί σου. Ο Ρούσσος επέστρεψε από το Βελιγράδι και αναχώρησε. Ο αγώνας στην Αθήνα συνεχίζεται, όχι ανεπιτυχώς. Οι δικοί μας δεν έχουν την πρόθεση να συνθηκολογήσουν». Ιδού και η απάντηση: Έγγραφο 3ο : Ραδιοτηλεγράφημα του Kostov προς το ΚΚΕ για τη γνώμη του Dimitrov σχετικά με τις μάχες της Αθήνας (15.12.1944): «Ο Ρούσσος αναχώρησε πριν από λίγες μέρες. Ο παππούς συμβουλεύει ο αγώνας να συνεχιστεί. Εμείς κάνουμε κάθε τι το δυνατό». Υπάρχει περίπτωση ο Δημητρώφ να έπαιζε παιχνίδια για λογαριασμό άλλων; Αποκλείεται! Γιατί εκτός όλων των άλλων είχε και τον σοβιετικό στρατό απάνω από το κεφάλι του, οπότε αν παρέκλινε έστω και κατά κεραία από τις εντολές του Στάλιν, θα έμενε χωρίς… κεφάλι. Οπότε… Και νέα στοιχεία! Αυτές τις ημέρες, θα εμφανισθούν και νέα στοιχεία, ενθαρρύνσεως του ΚΚΕ για τα Δεκεμβριανά και από τον Τίτο! Πρόκειται για έγγραφα από τα γιουγκοσλαβικά αρχεία, τα οποία θα παρουσιαστούν στο κοινό σε επιστημονικό συνέδριο που θα διεξαχθεί τις επόμενες ημέρες από το ΑΣΚΙ της Θεσσαλονίκης. Όπως, λοιπόν, αποκαλύπτουν τα έγγραφα, στις 15 Νοεμβρίου 1944, με εντολή του Σιάντου, αντιπροσωπεία του ΚΚΕ έχουσα ως επικεφαλής τον Στέργιο Αναστασιάδη, επισκέφθηκε το Βελιγράδι, για να λάβει διαταγές από τον Τίτο, σχετικώς με την τακτική που θα ακολουθούσε. Ο Τίτο, λοιπόν, απορρίπτει την διάλυση του ΕΛΑΣ (η απόφαση της κυβερνήσεως Παπανδρέου ήτο η διάλυσις όλων των ενόπλων ομάδων, άρα και του ΕΛΑΣ), διατάσσει το ΚΚΕ να αποχωρήσει από την κυβέρνηση «εθνικής ενότητος» και να κάνει ανταρσία, υποσχόμενος βοήθεια. Ιδού: «Σας επαναλαμβάνω, κρατήστε γερά τον στρατό σας. Άκουσα ότι θέλετε να τον διαλύσετε και θύμωσα. Ένα σας λέω: είναι καλύτερα να έχετε ένα σίγουρο τάγμα ενόπλων, παρά έξι υπουργούς στην κυβέρνηση. Εμείς θα σας βοηθήσουμε. Θα είναι και για εμάς καλύτερα. Εμάς μας συμφέρει το κόμμα σας να κρατάει τα πάντα. Εάν δεν έχετε στρατό δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα». Έκανε, λοιπόν, του κεφαλιού του τότε ο Τίτο, ενεργώντας παρά τις διαταγές του Στάλιν; Ασφαλώς όχι! Διότι, όταν αργότερα ο Τίτο σήκωσε δικό του μπαϊράκι, επήλθε ρήξη με τον Στάλιν. Αλλά, το 1948, όχι το 1944! Επιπλέον, το 1944 υπήρχε σοβιετικός στρατός στην Γιουγκοσλαβία (ενώ το 1948 είχε αποχωρήσει) κι αν ο Στάλιν αντιλαμβανόταν ότι ο Τίτο ενεργούσε αντίθετα με τις διαταγές του, ο κόκκινος στρατός θα τον καρατομούσε αυθημερόν! Ήταν ο Γ. Σιάντος πράκτορας των Άγγλων; Υπάρχει και η εκδοχή, να έβαλαν και οι Εγγλέζοι το... χεράκι τους στα Δεκεμβριανά, εφαρμόζοντας στην πράξη το «διαίρει και βασίλευε». Την εκδοχή αυτή ενισχύει η παραδοσιακά βρώμικη βρετανική εξωτερική πολιτική και η παραδοσιακά επιφυλακτική στάση του ελληνικού λαού απέναντί της. Την εκδοχή αυτή ενισχύει επίσης η άποψη του Γ.Γ. του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη (ο οποίος την περίοδο των Δεκεμβριανών βρισκόταν στο Νταχάου) για τον αναπληρωτή του Γ. Σιάντο. Έτσι, σε ομιλία του ενώπιον της 3ης Ολομέλειας της Κ.Ε. του ΚΚΕ, τον Οκτώβριο του 1950, ο Ζαχαριάδης είπε τα εξής: «Αν αραδιάσετε τα γεγονότα κατά ημερομηνίες, θα εύρετε ότι ο Σιάντος ήτο ένας κατάσκοπος των Άγγλων, ένας ύποπτος χαρακτήρας, ένας χαφιές». Επίσης, στο βιβλίο του «Προβλήματα Καθοδήγησης», ο Ζαχαριάδης γράφει: «Επιτρέψαμε στον Σιάντο, ο οποίος ήταν πράκτωρ του εχθρού, να πουλήσει και να καταστρέψει την επανάσταση». Πιστεύω, ότι, οι κατηγορίες του Ζαχαριάδη για τον Σιάντο ήταν άδικες. Άλλωστε, στο ΚΚΕ όποιος αναλάμβανε Γ.Γ. κατηγορούσε τον προηγούμενο ως προδότη! Το ίδιο υπέστη και ο ίδιος ο Ζαχαριάδης, όταν αντικαταστάθηκε αργότερα από άλλον. Το σίγουρο είναι ότι όλοι οι ηγέτες του ΚΚΕ επιλέγονταν από την Μόσχα. Ούτε εκλέγονταν, ούτε αναδεικνύονταν. Όλοι τους, λοιπόν, ήταν απλά όργανα της Μόσχας και τίποτα παραπάνω. Ότι τους έλεγε η Μόσχα έκαναν. Δεν έπαιρναν δικές τους πρωτοβουλίες, ούτε χάραζαν την πολιτική γραμμή του κόμματος. Και ο Σιάντος από την Μόσχα είχε επιλεγεί για να αναπληρώσει τον Ζαχαριάδη. Διάλεξε η Μόσχα έναν πράκτορα των Άγγλων για την προσωρινή έστω ηγεσία του ΚΚΕ; Πολύ αμφιβάλλω. Αλλά, ακόμα κι αν δεχθούμε πως ο Σιάντος ήταν πράκτορας των Άγγλων και παράκουσε τις εντολές του Στάλιν στα Δεκεμβριανά, θα αρκούσε ένα νεύμα του Ποπώφ για να εκπαραθυρωθεί αμέσως από την αρχηγία του ΚΚΕ. Κι είχε όλον τον χρόνο ο Ποπώφ για να το κάνει αυτό πριν τα Δεκεμβριανά. Έχω τη γνώμη, ότι μετά την ήττα στα πεδία των μαχών και το ξεπούλημα από τον Στάλιν, έπρεπε να βρεθεί κάποιος «αποδιοπομπαίος τράγος», για να τα φορτωθεί όλα. Έτυχε αυτός να είναι ο Σιάντος. Επίσης, όπως προανέφερα, πιστεύω, ότι ο Σιάντος είχε λάβει την εντολή από τον Στάλιν να προκαλέσει εμφύλιο πόλεμο (για να τον χάσει!), κατά συνέπεια, αφού ήξερε το μυστικό και υπήρχε ο κίνδυνος να το αποκαλύψει ανά πάσα στιγμή και να εκτεθεί ο Στάλιν ανεπανόρθωτα, έπρεπε να φύγει από τη μέση και να διασυρθεί μετά θάνατον. Πράγματι, λίγο μετά τα Δεκεμβριανά (τον Μάιο του 1945) κατέφτασε στην Ελλάδα ο Ζαχαριάδης. Αμέσως, ο Σιάντος παραμερίστηκε και τον επόμενο χρόνο πέθανε μυστηριωδώς στην κλινική του κομμουνιστή γιατρού Πέτρου Κόκκαλη (πατέρα του γνωστού σημερινού μεγιστάνα). Ήξερε, λοιπόν, πάρα πολλά ο Σιάντος κι έπρεπε να πεθάνει! Δεν προκύπτει βρετανικός δάκτυλος Εφόσον, λοιπόν, ο Σιάντος δεν ήταν πράκτορας των Άγγλων, καταρρέει η θεωρία περί της αγγλικής ευθύνης για τα Δεκεμβριανά. Επίσης, αν υπολογίσουμε τα δεδομένα της εποχής, και πάλι καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι Άγγλοι δεν προκάλεσαν τα Δεκεμβριανά. Δεν μπορούσαν να ρισκάρουν, οι Άγγλοι, πρόκληση εμφυλίου πολέμου, εφόσον δεν ήταν καθόλου σίγουρο ότι θα επικρατούσαν οι φίλιες προς αυτούς δυνάμεις. Υπενθυμίζω, ότι την ημέρα που ξεκίνησε η κομμουνιστική ανταρσία, η φιλοβρετανική κυβέρνηση Παπανδρέου ήλεγχε το κέντρο της Αθήνας, τα νησιά, την Κρήτη, την Ήπειρο και την Ανατολική Μακεδονία. Κι αν δεν υπήρχε η συγκλονιστική αντίσταση των ανδρών του Συντάγματος Μακρυγιάννη, η Αθήνα θα είχε πέσει στα χέρια των κομμουνιστών κι όλα θα είχαν τελειώσει! Να υπενθυμίσω, επίσης, ότι οι βρετανικές δυνάμεις που βρίσκονταν στην Αθήνα πριν τα Δεκεμβριανά ήταν απελπιστικά μικρές, ενώ οι σοβαρές ενισχύσεις έφτασαν πολύ αργότερα, στις 15 Δεκεμβρίου. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει επίσης, το γεγονός ότι οι βρετανικές ενισχύσεις ήρθαν άρον-άρον από το μέτωπο της Ιταλίας, στο οποίο οι μάχες μαίνονταν και η έλλειψη των δυνάμεων που μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα έγινε αισθητή τις επόμενες μέρες. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ίδιος ο Τσώρτσιλ επισκέφθηκε την Ελλάδα κατά την διάρκεια της κρίσης για να παρέμβει προσωπικά και επιτόπου. Η επίσκεψή του δεν ήταν επίσκεψη αναψυχής, αλλά επίσκεψη υψηλού κινδύνου και υψηλού ρίσκου. Θα διακινδύνευε ο ίδιος ο Τσώρτσιλ τη ζωή του εάν οι μυστικές του υπηρεσίες είχαν στήσει την κομμουνιστική ανταρσία; Μ’ όλα αυτά δεν θέλω βέβαια να ευλογήσω την βρετανική πολιτική γενικά, αλλά στην περίπτωση των Δεκεμβριανών δεν προκύπτει βρετανικός δάκτυλος. Η «περίεργη» στάση των ΗΠΑ στα Δεκεμβριανά Η στάση, όμως, των ΗΠΑ στα Δεκεμβριανά, ήταν πραγματικά πολύ περίεργη. Είναι ενδεικτική η δήλωση του Αμερικανού υπουργού εξωτερικών Στεττίνιους, την παραμονή της ανταρσίας: «Πολιτική των ΗΠΑ ήταν πάντοτε να απέχουν από κάθε επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις των άλλων εθνών. Συμφώνως με την πολιτικήν αυτήν, οι ΗΠΑ αποφεύγουν με σχολαστικότητα να επεμβαίνουν στις υποθέσεις των χωρών, οι οποίες απελευθερώνονται από τους Γερμανούς. Η πολιτική των ΗΠΑ αντίκειται σε οποιαδήποτε επέμβαση, η οποία θα επηρέαζε την εσωτερική κατάσταση, οιασδήποτε από τις χώρες που απελευθερώνονται. Ο αμερικανικός λαός, βεβαίως, αντιμετωπίζει με συμπάθεια τις προσδοκίες των κινημάτων αντιστάσεως και των αντιφασιστικών στοιχείων στις απελευθερωθείσες χώρες. Ο αμερικανικός λαός γνωρίζει ότι οι ομάδες αυτές, οι οποίες πολέμησαν τόσο θαρραλέα κατά των Γερμανών, δεν προτίθενται να παρεμποδίσουν τις παρούσες τόσο σημαντικές στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά της Γερμανίας» (πηγή: «Πως θεμελιώθηκε η Pax Americana » - Γ. Γεωργαλά, σελ. 939). Η δήλωση αυτή δημοσιεύθηκε στην πρώτη σελίδα του «Ριζοσπάστη» της 3ης Δεκεμβρίου και υπήρξε η καλύτερη ενθάρρυνση προς τους κομμουνιστές για την έναρξη του «δευτέρου γύρου»! Ο αμερικανικός τύπος ξιφουλκεί υπέρ του ΕΑΜ (ΚΚΕ)! Οι ΗΠΑ κράτησαν ουδέτερη στάση (μέχρι παρεξηγήσεως) καθ’ όλη την διάρκεια της ανταρσίας. Να τονίσουμε επίσης, την εχθρική στάση που τήρησε ο αμερικανικός τύπος, ο οποίος ήταν ελεγχόμενος, εφόσον ο παγκόσμιος πόλεμος συνεχιζόταν, έναντι της βρετανικής πολιτικής στην Ελλάδα. Γράφει ο «Ριζοσπάστης» της 3/12/1944: «Την στιγμή που ο Παπανδρέου και η αντίδραση κάνουν ότι μπορούν για να διαλύσουν τον ΕΛΑΣ, ο αμερικανικός τύπος αφιερώνει μακρά άρθρα στην ηρωϊκή δράση και τα ηρωϊκά κατορθώματα των Ελλήνων ανταρτών. Οι «Τάϊμς της Νέας Υόρκης» στο σημερινό φύλλο τους δημοσιεύουν ανταπόκριση του ανταποκριτού του «Ασοσιέιτετ Πρές» που περιγράφει τους αγώνες του ΕΛΑΣ. Δύο από τα μεγαλύτερα περιοδικά των Ηνωμένων Πολιτειών, το «Λάϊφ» και το «Κόλλιερς» αφιερώνουν, στα τελευταία τεύχη τους, ολόκληρες σελίδες στη δράση του ΕΛΑΣ που «πολέμησε τον κατακτητή και τελικά απελευθέρωσε την Ελλάδα και κέρδισε τον θαυμασμό όλου του δημοκρατικού κόσμου». Επίσης, φανερά εχθρική στάση προς την κυβέρνηση Παπανδρέου και την βρετανική επέμβαση, έδειξαν και οι ανταποκριτές των αμερικανικών εφημερίδων στην Ελλάδα, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτήν του Νμίτρι Κέσσελ: «Ο Βρετανός πρέσβης στην Αθήνα, Λήπερ, διαπιστώνει: Η ουδετερότητα των Αμερικανών χρησιμοποιήθηκε στο έπακρο από τον ΕΛΑΣ και την προπαγάνδα του. Ήταν ένα πρώτης τάξεως τονωτικό γι’ αυτούς. Οι περισσότεροι Αμερικανοί ανταποκριτές κατηγορούσαν τους Βρετανούς και υποστήριζαν τους κομμουνιστές»(πηγή: «Πως θεμελιώθηκε η Pax Americana» - Γ. Γεωργαλά, σελ. 942). Ο Άρης Βελουχιώτης και η… αστερόεσσα. Πολύ διαφωτιστικά στοιχεία, σχετικά με το βρώμικο αμερικανικό παιχνίδι, είναι και τα αναγραφόμενα στην έκδοση της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», με τίτλο «Από τα Δεκεμβριανά στον Εμφύλιο»: «Τον Οκτώβριο του 1944 η εφημερίδα του αμερικανικού στρατού «Η Αστερόεσσα» δημοσίευσε άρθρο με τίτλο «Η συνάντηση Τσώρτσιλ-Στάλιν», όπου αναφερόταν ότι: Αν και μικρές βρετανικές δυνάμεις είχαν φτάσει στο ελληνικό έδαφος, υπήρχαν ενδείξεις ότι η Ελλάδα βαδίζει προς εμφύλιο πόλεμο λόγω των αντιπαραθέσεων επί πολιτικών ζητημάτων και σε πείσμα της συμφωνίας που υπογράφηκε πρόσφατα. Περί τα τέλη Νοεμβρίου «Η Αστερόεσσα» δημοσίευσε φωτογραφία «του γενειοφόρου υποστράτηγου Άρη Βελουχιώτη» μ’ έναν αντάρτη που καταγόταν από το Οχάιο. Η φωτογραφία και το σχόλιο της εφημερίδας του στρατού των ΗΠΑ ήταν έκδηλα υπέρ του καπετάνιου του ΕΛΑΣ. Οι αντιπρόσωποι του OSS στην Ελλάδα, Κ. Κουβαράς και Τζ. Φατσέας (που αργότερα εντάχθηκε στη ΣΙΑ), φωτογραφίζονταν με τον Άρη, τον πιο γνωστό αντιβρετανό αντάρτη ηγέτη. Ο Βελουχιώτης είχε πειστεί για την κατά κάποιο τρόπο «φιλοΕΑΜική» αμερικανική θέση και σε γράμμα του, τον Μάρτιο του 1945, διατυπώνει τη θέση ότι αν δεν έκανε σοβαρά οπορτουνιστικά λάθη η ηγεσία του ΚΚΕ θα είχε επιτρέψει στη Σοβιετική Ένωση «να επέμβει ενεργότερα» στη διάρκεια του Δεκέμβρη, «όπως δεν αποκλείεται και αυτή η Αμερική»… Στις 4 Δεκεμβρίου, ενώ οι μάχες έχουν ξεσπάσει, η ηγεσία του ΕΛΑΣ Αθήνας μετέδωσε στον Σιάντο: Κατά τη διάρκεια μιας μάχης, Αμερικανοί στρατιώτες και αξιωματικοί εκδηλώθηκαν υπέρ ημών και εδήλωσαν ότι οι Αμερικανοί θα βοηθήσουν. Στις 7 Δεκεμβρίου, ο Βρετανός υπουργός Χ. Μακμίλαν σημείωσε στο ημερολόγιό του ότι: Τα νέα από την Ελλάδα είναι πολύ άσχημα, τα ίδια είναι και από την Ιταλία. Η Ελλάδα έχει μια επανάσταση και η Ιταλία είναι χωρίς κυβέρνηση. Και στις δύο περιπτώσεις έχουμε εγκαταλειφθεί από τον Αμερικανό μας σύμμαχο. Το 1945, ο ειδικός απεσταλμένος του προέδρου Τρούμαν στο Λονδίνο, ο Τζόουζεφ Ντέβις διαπίστωσε ότι ο Τσώρτσιλ αναμφίβολα θα θυμάται ακόμα τη στάση μας στην ελληνική κατάσταση κατά τη σύγκρουση του Δεκέμβρη, όταν αφέθηκε να πολεμήσει μόνος τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ ». Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε πως τα Δεκεμβριανά ήταν ένα παιχνίδι τακτικής και εντυπώσεων του Στάλιν, με όργανο το ΚΚΕ, για να εμπεδώσει την κυριαρχία του στις ανατολικές χώρες, που του είχαν δοθεί ως «λάφυρα», στις οποίες αντιμετώπιζε μεγάλες δυσκολίες (ειδικώς στην Πολωνία). Επίσης, από τα προναφερθέντα προκύπτει, ότι ο Ρούζβελτ ήταν ενήμερος του παιχνιδιού και το υποβοήθησε. Κι όλα αυτά τα παιχνίδια παίχθηκαν στις πλάτες του ελληνικού λαού, που τα πλήρωσε με το αίμα του!